مصابۀ دویچه‌وله با پروفسور کُنراد شِتَر، کارشناس آلمانی افغانستان
حامد کرزی، رییس‌جمهور افغانستان اعلام کرد که می‌خواسته با اظهاراتش در روز یکشنبه «به بهبود روابط با امریکا کمک کند، نه این که آن را تخریب کند». در بیانیه کاخ ریاست‌جمهوری به نقل کرزی گفته ‌شده است: «ما خواهان روابط خوب و دوستی با امریکا هستیم. اما این روابط باید میان دو کشور مستقل باشد».
کرزی روز یکشنبه در یک سخنرانی تلویزیونی به شدت از امریکایی‌ها انتقاد کرده و آن‌ها را متهم کرده بود که با طالبان همدست می‌باشند. سخنان او، سرزنش و انتقاد سیاستمداران امریکایی و مخالفانش در کابل را به دنبال داشت.
پرسش: با توجه به این که دوره دوم ریاست‌جمهوری کرزی در سال آینده به پایان می‌رسد، چرا او تا این حد تلاش می‌کند که تصویر یک سیاستمدار مستقل را از خود ارایه نماید؟
پاسخ: کرزی این کار را به دلایل مختلفی انجام می‌دهد. دوره دوم ریاست‌جمهوری او در پایان سال ۲۰۱۴ به اتمام می رسد و او مطمیناً می‌خواهد، جانشین‌اش را تعیین کند. برخی اوقات در این زمینه نام یکی از برادرانش مطرح می‌شود. کرزی به هر صورت می‌خواهد قدرتش را فرای سال ۲۰۱۴ حفظ کرده و گسترش دهد.
دیگر این که انتقاد گاه و بی‌گاه از امریکایی‌ها به یک امر عادی برای کرزی تبدیل شده است. او در ده سال گذشته یادگرفته که پیوسته از امریکایی‌ها فاصله گیرد، نشان دهد که ابزار دست آن‌ها نیست. این رویه بخشی از هویت کرزی شده است که برایش بسیار مهم می‌باشد. اما مهمترین مساله حفظ و گسترش قدرت، پس از سال ۲۰۱۴ می‌باشد.
من دقیقاً نمی‌دانم که چه گزینه‌هایی این‌جا مطرح هستند. اما در حال حاضر میان نامزدهای احتمالی ریاست‌جمهوری در مورد ایجاد ایتلاف مذاکره می‌شود. این‌جا کرزی نقش مهمی ایفا می‌کند. او سعی می‌کند برادرش و حامیانش را نیز داخل بازی کند. کرزی علاقه زیادی به این دارد که پس از سال ۲۰۱۴ نیز در صحنه سیاسی، نقش مهمی بازی کند.
این که رییس‌جمهور افغانستان سخنرانی ضد امریکایی اش را در هلمند ایراد کرد، بی دلیل نبود. کرزی می‌خواهد به مردم محل بگوید که من این جا حاکم هستم، این من هستم که قدرت را در اختیار دارم. واضح است که او تلاش می‌کند، قدرت اش را در جنوب افغانستان استحکام بخشد و حمایت مردم این مناطق را به خصوص در برابر امریکایی‌ها جلب کند.
پرسش: به نظر شما آیا شباهت‌هایی میان آخرین سال‌های حکومت کرزی و نجیب الله در سال‌های ۸۰ وجود دارد؟
پاسخ: لحن نجیب الله نیز در سال‌های آخر حکومت اش علیه شوروی پیوسته تندتر می‌شد. اما میان این دو یک تفاوت اصلی وجود دارد. کرزی برای باقی ماندن در صحنۀ سیاست به شدت محتاج امریکایی‌ها است. نجیب الله اما سعی می‌کرد از طریق دوستم و دیگر ملیشه‌ها، استقلال کسب کند. او به مراتب در ایجاد ملیشه و نیروی امنیتی برای خود موفق تر بود. در این بخش پایۀ قدرت کرزی بسیار ضعیف تر است. او قدرت را به تنهایی در انحصار ندارد، ملیشه از خود ندارد، و یا این‌که شمار آن‌ها بسیار کم است. به این دلیل است که کرزی سعی می‌کند، حمایت شبه نظامیان و مردم جنوب افغانستان را جلب کند.
پرسش: گفته‌های کرزی، انتقادهای برخی سیاستمداران امریکایی را در پی داشت. آیا امریکا واقعاً این گفته‌ها را جدی می‌گیرد؟
پاسخ: من فکر می‌کنم که بسیاری از سیاستمداران امریکایی و اروپایی، حامد کرزی را یک فرد ضعیف و غیرقابل اعتماد می‌دانند. آن‌ها می‌گویند که کرزی امروز یک حرف را می‌زند و فردا کاری برخلاف آن را انجام می‌دهد. بسیاری معتقدند که باید از کرزی فاصله گرفته شود.
در صحنه سیاست ایالات متحده، کرزی به عنوان یک بازیگر سیاسی جدی گرفته نمی‌شود. به خصوص این که امریکایی‌ها فکر می‌کنند، انتخابات نزدیک است و ما صرف باید یک سال با کرزی کنار بیاییم.
آن‌ها گمان می‌کنند، کرزی با توجه به نزدیک‌شدن پایان دورۀ کاری‌اش دیگر اقدامات سیاسی جدی انجام نمی‌دهد. اما من فکر می‌کنم که امریکایی‌ها کرزی را دست‌کم می‌گیرند.
او سیاستمداری است که می‌داند، چه‌گونه در این عرصه قدرتش را گسترش دهد. کرزی وضعیت را بسیار خوب تحلیل می‌کند، درک خوبی دارد و می‌خواهد پایه‌های قدرتش را برای زمان پس از سال ۲۰۱۴ نیز استحکام بخشد. امریکایی‌ها او را دست‌کم می‌گیرند، و در این زمینه اشتباه می‌کنند.