مترجم: فرشاد سجادی
هیچ‌کس کارشناس و نخبه به دنیا نمی‌آید، بلکه در طول زمان ساخته می‌شود: نوازنده‌گان، نوابغ، نخبه‌گان و برجسته‌گان در زمینه‌های موسیقی، هنر، ریاضیات، مغز و اعصاب … نمی‌توانند با شاخص‌های مهم اولیه، از پیش شناخته و پیش‌بینی شوند. تحقیقات نشان داده است که هیچ هم‌بسته‌گی‌یی بین ضریب هوشی و کارکرد تخصصی در شطرنج، موسیقی، ورزش و پزشکی و … وجود ندارد.
تنها استثنا قابل توجهی که این تحقیق عرضه می‌کند، این است که ویژه‌گی‌های فیزیکی و ژنتیکی مانند قد و اندازه‌های بدن می‌توانند در نخبه‌گان ورزشی به عنوان یک شاخص کارکرد، نقش مهمی را ایفا کنند. اما حتا این عوامل هم به اندازۀ کافی نشانی برای موفقیت و نخبه شدن در این زمینه نیستند.
ویژه‌گی‌های کلیدی در پشت توسعۀ «نخبه شدن» به عنوان رهبران برجسته در زمینه‌های انتخاب شدۀ افراد، این‌گونه تعریف شده‌اند:
ـ کارکرد دقیق
ـ مربی برجسته، بازخوردهای آموزشی
ـ صرف مقادیر قابل توجهی از زمان، معمولاً بیش از ده سال یا بیشتر
کارکرد دقیق، شامل تمرکز، آموزش‌های فشرده، تکنیک‌های تجسم فکری، برنامه‌ریزی شرح مختصر و تلاش‌های سیستماتیک برای بهبود کارکرد در هر حوزه از فعالیت است.
نکتۀ کلیدی برای آموزش و تمرین، صرف زمان برای تمرین بیشتر نیست؛ بلکه میزان، کیفیت کارکرد متمرکز شده و آموزش منظم است. برای نمونه: ویولونیست نیتان میلشتین، او متوجه شد که هنرآموزان دیگر در تمام طول روز تمرین می‌کنند و از استاد خود پرسید: «چند ساعت در روز باید تمرین کنم؟» استاد پاسخ داد: «در واقع، اگر با انگشتانِ خود تمرین کنی، تمرین در تمام روزهم کافی نخواهد بود. مدت زمان تمرین اصلاً مهم نیست، ولی اگر با مغز خود تمرین کنی، دو ساعت کافی است.» توصیۀ میلشتین این است: تا جایی که می‌توانید با تمرکز تمرین کنید.
تمرین، هم‌چنین شامل تلاش در جهت بهبود نقاط ضعف و ساخت نقاط قوت است. تبدیل شدن به یک کارشناس نخبه، زمان طولانی می‌خواهد حداقل ده سال (۱۰۰۰۰ ساعت) تا این‌که بتوان یک جایزۀ ادبی به‌دست آورد. در زمینۀ موسیقی کلاسیک، این زمان می‌تواند ۱۵ تا ۲۵ سال طول بکشد.
این نتیجۀ پژوهش به وسیلۀ مطالعات روی به‌دست آوردن موفقیت، از گروه موسیقی بیتل‌ها گرفته تا برنده‌گان جوایز صلح نوبل است. شناسایی این‌که حتا به‌طور معمول برای یک «احساس یک‌شبه» باید ده سال پُرزحمت و سخت را پشت سر گذاشت تا مهارت‌ها، آشنایی‌ها و روابط در حوزه‌های حرفه‌ییِ خود را بتوان به‌دست آورد؛ و به‌طور کلی، قابلیت‌ها و زیرساخت‌های ارتباط برای رسیدن به موفقیت، ساخته شوند.
افرادی که به موفقیت و کارکرد نخبه‌گی یا «وضعیت تخصصی برجسته» رسیده‌اند، بازخورد سازنده و حتا دردآوری داشته‌اند. توسعۀ توانایی برای ارزیابی و مشاورۀ یک مربیِ مناسب است که برای آن‌ها کارآیی به همراه داشته است.
منبع:
http://www.think-differently.org/2007/09/making-of-expert-3-key-factors/