خنثا شدنِ برنامه ترور کریم خلیلی، معاون دوم ریاست‌جمهوری کشور، نشان می‌دهد که پاکستان به‌شدت برنامه حذفِ چهره‌های مربوط به جهاد و مقاومت و مبارزان ضد تجاوز پاکستان را دنبال می‌کند.
باید گفت بیشترین چهره‌هایی که مورد هدف انتحارکننده‌گان در این ده‌سال قرار گرفته‌اند و یا به اشکالی دیگر ترور شده‌اند، مربوط به جریان مقاومت بوده‌اند؛ چه این چهره‌ها در همکاری با حکومت بوده‌اند و چه در صف اپوزیسیون سیاسیِ آن قرار داشته اند. به نظر می‌رسد که ترورهای زنجیره‌یی در همسویی برخی حلقه‌ها در داخل نظام که حامی منافع پاکستان و علم‌دار زیادت‍‌طلبی‌اند، با سازمان استخباراتی پاکستان شکل می‌گیرد و همواره شخصیت‌های مبارز کشور با توجه به اهمیت و اولویت آن‌ها، مورد هدف این جریان قرار گرفته‌اند.
به تازه‌گی امنیت ملی کشور گفته است که پنج تن را به اتهام تلاش برای ترور محمدکریم خلیلی، معاون دوم رییس‌جمهور، در ناحیه اول شهر کابل طی یک عملیات سه‌ساعته بازداشت کرده است. این پنج تن که یکی از آن‌ها پاکستانی بوده، چندین واسکت انتحاری، مسلسل، راکت آرپی‌جی۷، بمب دستی و صدها گلوله با خود داشتند. کریم خلیلی در سال‌های دشوار در کنار قهرمان ملی افغانستان در مقاومت سخت در برابر اشغالگران سیاه به‌سر می‌برد و اکنون به نظر می‌رسد که از مخالفان اصلیِ پیوستنِ طالبان به نظام سیاسی است. این دومین‌بار است که از ترور کریم خلیلی جلوگیری صورت می‌گیرد.
چندماه پیش نیز امنیت ملی کشور از ناکام ساختن یک حمله کلانِ تروریستی به قصد کشتنِ مارشال فهیم معاون اول ریاست‌جمهوری خبر داده بود. مارشال فهیم با توجه به پیشینه‌یی که دارد، از مخالفان اصلی اقتدار دوباره طالبان در افغانستان به شمار می‌رود. مخالفت این دو معاون رییس‌جمهور، در واقع در تقابل با سیاستی قرار دارد که آقای رییس‌جمهور کرزی آن را در همسویی با برخی از حلقه‌های داخلی و خارجی دنبال می‌کند.
به هر صورت، با خنثا شدن برنامه ترور آقای خلیلی، نیروهای امنیتی توانستند لیاقت‌شان را به گونه موفقانه نشان دهند که به‌حق جای قدردانی دارد.
بارها امنیت ملی کشور توانسته است از حمله‌های دشمنان در کشور جلوگیری کند؛ اما بازهم اتفاق‌های تلخی رخ داده است.
با آن‌هم سخنِ ما به اداره امنیت ملی کشور این است که باید طرح حمایت از آن عده فعالان سیاسی‌یی را در اولویت کاری خود قرار دهد که در برابر پاکستان حساس‌اند؛ چه این شخصیت‌ها در دامن حکومت‌اند و چه هم در خط مخالفان سیاسی. این رسالت امنیت ملی نباید فدای برخی بازی‌های سیاسیِ حلقه‌هایی مشخص شود. چنان‌که موفق بودنِ حمله‌های دشمن در ترور برخی افراد فقط یک دلیل می‌تواند داشته باشد؛ آن‌هم بی‌خبری یا اغفال امنیت ملی کشور.
مسوولیت دیگری را که نهاد امنیت ملی کشور دارد این است که به هر شکل ممکن، جلو فعالیت جواسیس و گماشته‌گان پاکستانی را از ارگان‌های امنیتی و نظامی کشور بگیرد. امنیت ملی می‌داند که این افراد در رده‌های بالایی و پایانی قرار دارند و باید به شدت در این مورد روش‌های موثر و قانونی‌یی را روی دست گیرد. باید جاسوسان در تمامیِ اداره‌ها تعقیب شوند و چهره‌های آنان افشا گردد.