حدود ۴۷ کیلومتر خاکِ افغانستان در ولسوالی گوشتۀ ولایت ننگرهار با توافق حکومت افغانستان و نیروهای خارجی، به پاکستانی‌ها بخشیده شده است.
برخی از نماینده‌گان مجلس و آگاهان سیاسی با بیان این مطلب می‌گویند که بخشی از خاک افغانستان در سال ۱۳۸۲ به پاکستان داده شده است؛ اما حکومت تا اکنون در این خصوص خاموشی اختیار کرده بود و حالا به‌خاطر بهره‎برداری‌های سیاسی، این مسأله را داغ کرده است.
در پیوند به پیش‌روی‌های ارتش پاکستان در ولسوالی گوشتۀ ولایت ننگرهار، اخیراً نیروهای امنیتی افغانستان و پاکستان چندین بار باهم درگیر شدند. در این حملات شماری از سربازان افغانستان کشته و زخمی شدند.
رییس‌جمهور کرزی پس از این درگیری‎ها گفت که پاکستان با چنین اقدام‎هایی در تلاش است که افغانستان خط دیورند را به رسمیت بشناسد؛ اما او گفت که دولت افغانستان هیچگاه دیورند را به عنوان مرز افغانستان و پاکستان به رسمیت نخواهد شناخت.
شکیبا هاشمی عضو مجلس نماینده‌گان و عضو هیأت حقیقت‌یاب اعزام شده به ولسوالی گوشتۀ ولایت ننگرهار می‌گوید: حدود ۴۷ کیلومتر خاک افغانستان در ولسوالی گوشتۀ ولایت ننگرهار که منطقۀ زراعتی است، توسط حکومت افغانستان و نیروهای ناتو به پاکستان داده شده و متأسفانه امروز فرزندان این مناطق مجبوراً به مکاتب پاکستان بروند.
این عضو مجلس تصریح کرد، پاکستانی‌ها در این مناطق سرک و مکتب تأسیس کردند و به مردم این مناطق شناسنامه‌ توزیع کرده‌اند؛ اما متأسفانه حکومت تا حالا خاموش بوده است.
به گفتۀ این عضو مجلس، رحیم وردک که در سال ۱۳۸۲ وزیر دفاع بود، به همراه نیروهای خارجی، حدود ۴۷ کیلومتر از خاک افغانستان را در ولسوالی گوشتۀ ولایت ننگرهار به پاکستان بخشیده است.
او همچنان گفت، زمانی‌که ما جهت بررسی این مسأله به ولایت ننگرهار سفر کردیم، از گل‌آقا شیرزی پرسیدم که چرا این موضوع را در همان زمان گزارش نکردید؟ او گفت که این مسأله را هم با وزارت دفاع، هم با وزارت داخله، هم با وزارت خارجه و هم با حامد کرزی در میان گذاشته بوده ایم.
وی افزود، پس حالا این وظیفۀ رسانه‌ها است که این قضیه را به صورت درست آن بازتاب داده و مردم را از حقایق آگاه سازند.
او با انتقاد از نیروهای خارجی گفت: مدت زیادی می‌شود که پاکستان به راکت‌پراگنی‌ و پیش‌روی در مناطق مرزی افغانستان ادامه می‌دهد، اما امریکا می‌گوید که مشکل‌تان را از طریق سازمان ملل حل کنید، در حالی‌که در توافقنامۀ امنیتی میان افغانستان و امریکا ذکر شده که واشنگتن در صورت تجاوز به افغانستان از خاک این کشور دفاع می‏کند.
وی تأکید کرد: «حالا سؤال اصلی این است: توافقنامه‌یی که میان افغانستان و امریکا به امضا رسیده، چه سودی برای مردم افغانستان خواهد داشت؟»
در همین حال، وحید مژده آگاه مسایل سیاسی می‌گوید، پاکستانی‌ها در چند ماه اخیر ۴۵ کیلومتر پیش‌روی نکرده اند؛ بل این پیش‌روی در سال‌های گذشته صورت گرفته؛ اما متأسفانه حکومت در برابر این پیش روی‌ها سکوت کرده است.
وی تأکید کرد، در آن زمان هم حکومت افغانستان و هم نیروهای خارجی، نسبت به این قضیه بی‌تفاوت بودند و اما مطرح کردن این مسأله در حال حاضر سیاسی است.
او افزود، مطرح کردن این مسأله پس از چند سال به هدف خاصی صورت می‎گیرد و حامد کرزی می‌خواهد از خود یک قهرمان بسازد، در حالی‌که این اقدام به توافق حکومت و امریکایی‌ها صورت گرفته بود.
به باور او، متأسفانه در ابتدای کار زمانی‌که خارجی‌ها به افغانستان آمدند، یک سلسله قراردادهای ‌پنهانی را با پاکستانی‌ها داشتند، بنابراین تمام این مسایل نشان می‌دهد که حمله به افغانستان از سوی پاکستان روی یک سلسله توافقات صورت گرفته است.
به گفتۀ مژده، آقای کرزی در توافقنامۀ امنیتی میان افغانستان و امریکا تأکید کرده که نیروهای خارجی باید از مرزهای افغانستان دفاع کنند؛ اما زمانی‌که مرز مشخص نباشد، خارجی‌ها از کجا دفاع کنند و تمامیت ارضی یعنی چی؟
او اضافه کرد، حکومت افغانستان مسأله خط دیورند و پیش‌روی پاکستان را در آستانۀ برگزاری انتخابات مطرح می‌کند، در حالی‌که پیش‌روی‌های پاکستان چند سال پیش صورت گرفته، بنابراین اهدافی پشت این مسأله نهفته است.
این آگاه سیاسی افزود، حکومت در چند سال گذشته از پیش‌روی پاکستانی‌ها سخنی به زبان نیاورده بود؛ اما حالا چون پاکستانی‌ها به صراحت اعلان کردند که در پروسۀ صلح و مذاکره با حکومت افغانستان همکاری نخواهد کرد، بنابراین شاید یکی از علت‌ها این مساله باشد.
فضل‌الرحمان اوریا عضو ایتلاف ملی افغانستان می‌گوید، تیم حاکم طی یازده سال گذشته منافع شخصی‌شان را بر منافع ملی ترجیح دادند و گواه این مسأله پیش روی پاکستان در ولسوالی گوشته و ده‌‌ها مورد دیگر است.
او افزود، در ارگ و اطراف ارگ ستون پنجم استخبارات پاکستان فعال است و تیم حاکم به نحوی در خدمت پاکستان قرار دارد؛ پیش‌روی پاکستان در ولسوالی گوشته و سکوت حکومت، دلیل روشن این ادعا است.
به گفتۀ اوریا، حامد کرزی و تیم‌اش غرق در فساد است و پول‌هایی را که تیم آن‎ها از استخبارات کشورهای همسایه می‌گیرد، برای همۀ مردم آشکار شده، بنابراین کرزی برای این‌که اذهان عامه را به سمت دیگری کشانده باشد، از مسأله دیورند به عنوان یک ابزار استفاده می‌کند.
او تأکید کرد، تنش‌هایی که در مرز دیورند جریان دارد، تنش‌های سازمان یافته از سوی ارگ‌نشینان است؛ اما این تنش‌ها به منظور عقب‌راندن پاکستانی‌ها نیست، بل به هدف معرفی کردن کرزی به عنوان یک شخصیت ملی راه‌اندازی شده است.
از مدتی بدین سو پاکستان ضمن حملات موشکی به مناطق شرقی کشور که سبب کشته و زخمی‌شدن شماری از مردم این مناطق گردیده، دست به ایجاد تاسیسات نظامی در ولسوالی گوشته ولایت ننگرهار نیز زده است.
اما اختلاف های مرزی میان افغانستان و پاکستان حرف تازه‌یی نیست؛ در گذشته نیز کش و قوس‌هایی میان دو کشور در مورد تعیین سرنوشت خط مرزی دیورند به میان آمده و روابط دو کشور به دلیل حملات موشکی پاکستان به ولایت شرقی کنر نیز تیره شده است.