بخش دوم
این دو زخم با هم فرق دارند
از عوامل دیگر درد و سوزش معده، زخم معده و زخم اثنی عشر است. بیشتر اوقات افراد در تشخیص میان این دو زخم دچار اشتباه می‌شوند، اما این دو بیماری از علایم متفاوتی برخوردارند. برای مثال، هنگامی که افراد مبتلا به زخم معده هستند، در حالت سیری کامل در ناحیه معده احساس درد می‌کنند؛ اما در موارد ابتلا به زخم اثنی‌عشر، فرد در حالت گرسنه‌گی درد معده دارد. مهم‌ترین روش برای تشخیص زخم معده و زخم اثنی عشر، آندوسکوپی است به‌خصوص اگر بیمار بیشتر از ۴۵ سال داشته باشد. در زخم‌های معده بهتر است بیوپسی یا نمونه‌برداری نیز انجام گیرد. زیرا یک درصد از علایم سوءهاضمه ممکن است بر اثر سرطان معده ایجاد شده باشد. اما در زخم‌های اثنی عشر معمولاً نیازی به بیوپسی وجود ندارد. یکی دیگر از علل سوءهاضمه، سرطان معده است. مهم‌ترین عامل در مورد این سرطان، سن بیمار است. اگر فردی بالای ۴۵ سال دچار سوزش و درد معده شود، بهتر است آندوسکوپی انجام دهد یا حتا اگر فرد کم‌تر از ۴۵ سال داشته باشد و علاوه بر درد و سوزش معده، در بلع غذا مشکل داشته، مدفوعش سیاه، کم‌اشتها و لاغر شده باشد یا در آزمایش‌ها مشخص شود کم‌خون شده است، بازهم لازم است آندوسکوپی انجام شود.

اگر صبح‌ها صدای‌تان می‌گیرد
گاهی ‌اوقات ممکن است ریفلاکس با علایمی مانند پوسیده شدنِ دندان‌ها خودش را نشان دهد. در واقع افرادی که ریفلاکس دارند، بیشتر در معرض پوسیده‌گی دندان هستند. علاوه بر این، ریفلاکس ممکن است باعث تشدید آسم و توقف تنفس در خواب شود. بسیاری از افرادی که هنگام شب دچار ریفلاکس می‌شوند، در زمان بیدار شدن صدای‌شان می‌گیرد و کم‌کم در طول روز باز می‌شود. زمانی که متخصص گوش و حلق و بینی از ناحیه حلق این بیماران «لارنگوسکوپی» می‌کند، متوجه می‌شود که حنجره و قسمت خلفی گلوی‌شان متورم است.

خانم‌ها از گن استفاده نکنند و آقایان کمربندشان را بسیار محکم نبندند
پیشنهاد اول برای مبتلایان به ریفلاکس این است که حجم وعده‌های غذایی خود را کم کنند و هنگام غذا خوردن از نوشیدن آب، نوشابه‌های گازدار و دوغ پرهیز کنند؛ زیرا هر قدر معده بیشتر حالت اتساع پیدا کند، برگشت اسید بیشتر خواهد بود. چربی و غذاهای پرچرب معمولاً باعث شل شدنِ دریچه بین معده، مری و تشدید ریفلاکس می‌شوند. علاوه بر این، ترشی‌ها، مصالح دیگ، سرکه، بادرنگ شور، پیتزا، بادنجان رومی، سس کچاب، مرکبات ترش، مالته، سگرت، قهوه و چاکلیت از جمله مواردی هستند که ریفلاکس را تشدید می‌کنند. افراد مبتلا نباید بلافاصله بعد از خوردن غذا دراز بکشند و باید بین زمان غذا خوردن و خواب‌شان فاصله کافی وجود داشته باشد. هم‌چنین بهتر است زمانی که می‌خواهند بخوابند، سرشان روی شانهشان با زاویه ۳۰ درجه قرار بگیرد. بیشتر مواقع، گذاشتن بالش زیر سر کافی نیست و لازم است که از تخت‌هایی با قابلیت تغییر زاویه استفاده شود (مانند تخت‌های شفاخانه‌ها). اگر بیمار اضافه وزن دارد، حتماً باید وزنش را کم کند. علاوه بر این، استفاده از گن [شکم‌بند] در خانم‌ها و سفت بستن کمربند در آقایان می‌تواند این وضعیت را تشدید کند.