از چند روز به این سو پروسۀ ثبت‌نامِ رأی‌دهنده‌گان، در کابل و تمام ولایاتِ افغانستان آغاز شده است. کمیسیون مستقل انتخابات، از نامزدان انتخابات خواست به فکرِ تقلب نباشند و مردم را به گرفتنِ کارت‌های رأی‌دهی تشویق کنند.
فضل‌احمد معنوی، رییس کمیسیون مستقل انتخابات، هنگام بازگشاییِ یک مرکز ثبت‌نام رای‌دهنده‌گان در کابل، به خبرنگاران گفت: «تأکید می‌کنم هیچ ممکن نخواهد بود که کسی از طریق غیرمشروع و از طریق تقلب، به سمتی گزیده شود. ما انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای ولایتی را پیش روی داریم».
انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای ولایتی به تاریخ ۱۶ ماه حمل ۱۳۹۳ برگزار می‌شود. پروسۀ ثبت‌نامِ رای‌دهنده‌گان و توزیع کارت‌های رای‌دهی، از ۵ جوزا آغاز و حدود ۱۰ ماه ادامه می‌یابد.
مردم می‌توانند از ۴۱ مرکز و ۸۲ محل ثبت‌نامِ رای‌دهنده‌گان در کابل و مراکز ولایات، کارت رای‌دهی بگیرند.
قرار است مراکز توزیع کارت، در ولسوالی‌ها نیز باز شوند.
رییس کمیسیون انتخابات گفت: تنها به افغان‌هایی کارت رای داده می‌شود که به‌تازه‌گی ۱۸ساله شده‌اند، کارت رای‌شان مفقود شده و یا هم از مهاجرت بازگشته‌اند. افغان‌هایی که محل زنده‌گی‌شان را تغییر داده و از یک ولایت به ولایتِ دیگر رفته‌اند نیز باید دوباره کارت بگیرند.
اما با وصفِ این‌همه تمهیدات، دو مسالۀ اساسی وجود دارند که اگر به آن‌ها پرداخته نشود، نام‌نویسی برای اشتراک در انتخابات، به یک چالشِ جدی برای کمیسیون انتخابات و نامزدان ریاست‌جمهوری و مردم افغانستان تبدیل خواهد شد و سرانجام، انتظار برگزاریِ یک انتخابات شفاف و قانونی، کمرنگ خواهد گردید.
مسالۀ اول این است که چه‌گونه‌گی برگزاریِ انتخابات‌های گذشته، به‌خصوص سطح بلندِ تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته و اعلان پیروزی آقای کرزی با یک روش کودتایی و غیر دموکراتیک از طریق کمیسیون انتخابات، اعتماد مردم را نسبت به انتخابات به‌شدت صدمه زده است.
ما در طول چهار سال گذشته، بارها صادقانه و مُصرانه در همین ستون گفتیم که باید کاری شود تا اعتماد مردم به انتخابات اعاده گردد؛ اما نه تنها توجهی به این موضوع نشد، که حتا شاید مسوولان و حاکمان، با تمسخر از کنار آن گذشته باشند. چنان‌که در انتخابات گذشتۀ پارلمانی دیدیم که سطح اشتراک رأی‌دهنده‌گان نسبت انتخابات ریاست‌جمهوری، بسیار پایین بود که این مسأله به‌علاوۀ جنجال‌هایی که بر آن انتخابات سایه افگند، سبب شد که این فکر و برداشتِ عامیانه که «در این مُلک، انتخابات‌منتخابات به کار نمی‌آید و هر کسی را که امریکا خواست، به قدرت می‌رساند» تقویت گردد.
بنابراین نیاز داریم که باور عامۀ مردم را نسبت به امرِ انتخابات تصحیح کنیم و روش‌های آگاهی‌بخشی‌یی را به کار بندیم که بتواند مردم را به ثبت‌نام و شرکت در انتخابات تشویق کند. زیرا تا زمانی که مردم به این باور نرسند که اراده و رایِ آن‌هاست که ریییس‌جمهورِ آینده را تعیین می‌کند، هیچ انگیزه و رغبتی برای شرکت در انتخابات نمی‌داشته باشند. بنابراین کمیسیون مستقل انتخابات و رسانه‌ها، وظیفه و رسالت دارند که پیرامون نقشِ موثرِ مردم در انتخابات و آیندۀ کشور، دست به روشن‌گری بزنند. البته در این زمینه، نقش عمده‌ را رسانه‌ها بازی می‌کنند؛ زیرا آن‌ها به عنوان محرک‌های جامعه، می‌توانند انگیزۀ شرکت در انتخابات را در مردم خلق کنند.
مسالۀ دوم، وضعیت امنیتیِ کشور است. چه‌گونه می‌توان در مناطقی که هنوز ناامنی و بدامنی وجود دارد، پروسۀ ثبت‌نام برای انتخابات و رای‌گیری را موفقانه به اجرا گذاشت؟
چنان‌که رییس کمیسیون مستقل انتخابات گفت، اگر جلو تقلب در مناطقِ ناامن گرفته نشود، صندوق‌های رای در کل باطل خواهند شد. او گفت: اگر کسی به شکل غیرقانونی رای به دست آورد و اگر کمیسیون نتواند در آن ساحاتِ دوردست جلو چنین کسانی را بگیرد، به صورت جدی آن صندوق و یا رأی را باطل اعلان خواهد کرد. او تأکید کرد که کمیسیون فقط در ساحاتی می‌تواند پروسۀ ثبت‌نام و رای‌گیری را اجرا کند، که امنیت برقرار باشد.
بنابراین، اگر وضعیت امنیتی در همین شب ‌و روزی که ثبت‌نام آغاز شده، به گونۀ رضایت‌بخش رو به بهبود نگذارد، شکی نیست که بسیاری از مناطق به‌ویژه در جنوب و شرق کشور، از انتخابات به شکل حقیقیِ آن محروم می‌گردند و حتا ممکن است دامنۀ ناامنی کم‌کم به دیگر نقاط کشور نیز سرایت کند تا این‌گونه از شرکت مردم در انتخابات یا دست‌کم برگزاری یک انتخابات سالم، جلوگیری شود.
بر حکومت و نهادهای امنیتی کشور است که قاطعانه با ناامنی و بدامنی مبارزه کرده و امنیتِ پروسۀ انتخابات را تأمین کنند، و بازهم رسانه‌ها در این راستا می‌توانند نقشِ ضمنی و موثر را ایفا نمایند.