- ۱۹ جوزا ۱۳۹۲
طاهر قادری/ بی بی سی
ساخت راه آهن بر فراز رودخانه آمو، اعمار برنامههای عامالمنفعه و واحدهای مسکونی مجلل و گران قیمت، چهره شهر مزارشریف مرکز ولایت بلخ در شمال افغانستان را متحول ساخته است.
ظهور ساختمانهای چند طبقهای در گوشه و کنار شهر، ساخت خیابانهای مدرن با چراغ های ترافیکی و اعمار پارکهای تفریحی نمونههایی از این تغییرات است.
شهری که روزگاری به گرمابه های سنتیاش معروف بود حالا ده ها حوض آب بازی/استخر و حمام سونا دارد، مزاریها حالا خودشان را رقیب کابل، پایتخت و هرات میدانند، دو شهری که از نظر پیشرفت و توسعه پیشقدم اند.
مزارشریف حالا یکی دیگر از نیازمندیهای عمدهاش را برطرف کرد و صاحب فرودگاه بینالمللی شد. تاسیس یکی از بزرگترین فرودگاه های بینالمللی کشور در مزارشریف، گام دیگری در توسعه این شهر به شمار میآید.
فرودگاه بین المللی مولانا با هزینه ۶۹ میلیون یورو از کمکهای کشورهای آلمان و امارات متحده عربی ساخته شده است. عطامحمد نور والی بلخ در مراسم گشایش این فرودگاه از آلمان خواست که به تعهدات خود به افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ ادامه بدهد.
این فرودگاه یکشنبه نهم جون با حضور گیدو وستر ویله وزیر خارجه آلمان، داوود علی نجفی وزیر ترانسپورت و هوانوردی افغانستان و والی بلخ گشایش یافت.
وزیر خارجه آلمان در مراسم گشایش این فرودگاه گفت که کشورش پس از سال ۲۰۱۴ افغانستان را تنها نمی گذارد و در بخش نظامی و رشد اقتصادی با افغانستان همکاری خواهد کرد.
با گشایش فرودگاه بینالمللی، مسئولان بلخ میگویند انتظار می رود که مزارشریف به یکی از مراکز مهم اقتصادی و تجارتی افغانستان تبدیل شود.
قرار است در آینده نزدیک پروازهای مستقیم به اروپا و آسیا از این شهر صورت بگیرد. مسئولان امیدوارند که این فرودگاه زمینه ساز افزایش داد و ستد تجارتی میان شمال افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی و اروپا باشد.
ثبات
فرودگاه مولانا یکی از بزرگترین فرودگاهها در افغانستان به شمار می رود
بیش از هر چیز دیگر بسیاریها، فضای نسبتا امن شهر مزارشریف را از دلایل این پیشرفتها میدانند، ثبات نسبی در سالهای اخیر سبب شده که ساکنان این شهر و تاجران افغان به سرمایه گذاریهای هنگفت در زمینههای مختلف بپردازند.
ساخت شهرکهای رهایشی (مسکونی)، شرکتهای تولیدی، مکتبها و دانشگاه های خصوصی نمونهای از این سرمایه گذاریها است که چشمان هر تازه وارد را به خود جلب میکند.
ساختمانهای نو در کنار کلبههای گلی یک طبقهای، از شهر مزارشریف یک تصویر جدید ارائه میکند؛ تصویری که تفاوتها و شکافهای اقتصادی میان طبقات مختلف مردم این شهر را به خوبی به نمایش گذاشته است.
مهمترین گذرگاه
اعمار نخستین راه آهن که شمال افغانستان را به آسیای مرکزی وصل میکند هم به اهمیت اقتصادی این ولایت افزوده است. این پروژه که ساخت آن ۱۷۰ میلیون دلار هزینه برداشته است برای انتقال کالاهای تاجران افغان و تدارکات نیروهای بینالمللی کمک به امنیت (آیساف) استفاده میشود.
بندر حیرتان یکی از مهمترین گذرگاه های افغانستان به آسیای مرکزی و اروپا محسوب می شود. مسئولان، بندر حیرتان را یکی از شاه رگهای اقتصادی این مسیر عنوان میکنند.
محمد نجیب، رئیس بندر حیرتان میگوید که در حال حاضر مقدار زیادی مواد خوراکی و کالاهای شهروندان افغانستان از طریق این مرز فراهم میشود. آقای نجیب میگوید که امیدوار است افغانستان به زودی از طریق راه آهن به بازار اروپا دست یابد.
اطمینان به آینده
همزمان با گشایش فرودگاه بین المللی مولانا، وزیر خارجه آلمان نمایندگی سیاسی کشورش را نیز در این شهر افتتاح کرد.
البته همه چیز هم خوب نیست، مزار هنوز با مشکلاتی دست و پنجه نرم میکند که آسایش شهروندان این شهر را گرفته است.
از زیبایی و خوشهواییِ بهار که بگذریم، مزار در دیگر وقتهای سال آب و هوای عجیبی دارد، چنانکه زندگی در این شهر در دو فصل گرما و سرما، پر از سختیها است.
از زمستان به شدت سرد این شهر که با مشکل نبود سیستم فاضلاب شهری، در میآمیزد و مشکلات زیادی را برای شهروندان ایجاد میکند، باید گرفت و تا گرمیِ سوزان تابستانش، پیش رفت.
همین آبوهوای تغییرپذیر و غیر قابل پیشبینی، مزار را به «شهر پنکه و پوستین» معروف ساخته است. اما حتی همین شرایط سخت آب و هوایی نیز مانع از هجوم مردم برای بودوباش در این شهر، نیست.
روزانه صدها خانواده برای دریافت امکانات بهتر کار و زندگی از روستاها راهی مرکز شهر میشوند تا بلکه در این شهر بزرگ، آسایشی دست و پا کنند و برخی ناظران معتقد اند این جمعیت پرشمار، تا به قواعد زندگی شهری عادت میکنند، آسایش دیگر شهرنشینان را کم و بیش میربایند.
بسیاریها به این باور هستند که در افغانستان مردم زمانی به ساخت و ساز و سرمایه گذاری روی میآورند که از وضعیت سیاسی اطمینان داشته باشند. با توجه به این همه به نظر میآید که در سال های گذشته مردم در شهر مزارشریف از نقطه نظر امنیت نگرانی چندانی نداشته اند.
Comments are closed.