گزارش‌ها حاکی از آن‌اند که مردم در ولسوالی پنجوایی ولایت قندهار، سرک‌های قیرریزی شدهشان را دوباره خراب کرده‌اند.
بر بنیاد گزارش‌ها، طالبان به مردم پنجوایی دستور داده‌اند که اگر سرک‌های‌شان را خودشان تخریب نکنند، کشته خواهند شد. مردم محل هم دامن همت بسته‌اند و دست به تخریب سرک‌های‌شان زده‌اند.
این گزارش را ولسوال ولسوالی پنجوایی قندهار نیز تایید کرده و گفته است که هیچ کسی را به جرم تخریب سرک‌ها بازداشت نکرده‌اند.
این نوعِ برخورد شاید در هیچ کجای دنیا پیشینه نداشته باشد. در گذشته طالبان در برخی از مناطق، سیاست زمین سوخته را تطبیق کردند، اما با دستان خودشان و نه توسط خودِ مردمِ محل. این نخستین‌بار است که مردم یک ولسوالی به دستور طالبان آبادی‌های خودشان را ویران می‌کنند. این نشان می‌دهد که طالبان در مناطقی در جنوب توانسته‌اند استیلای‌شان را به گونه وحشت‌ناکی قایم کنند و خود مردم را وادار به جزا دادنِ خود سازند.
انتباهی که از این رویدادگرفته می‌شود، این است که بیش‌تر مردم در برابر طالبان ضعف نشان می‌دهند؛ به وی‍ژه آنانی که در گذشته هم هیچ مقابله‌یی در برابرِ آن گروه نداشته‌اند. حالا هم با فرمان آن‌ها اگر نمی‌میرند، دست‌کم روی زمین دراز می‌کشند.
با این حساب، اگر قرار باشد در هر محله‌یی که طالبان به نحوی حاکم‌اند، این‌گونه فرامین‌شان عملی گردد، بدون تردید وضعیت بسیار ناگوار خواهد شد. بنابراین باید در برابر چنین فرمان‌ها و هشدارهایی ایستاده‌گی کرد. اگر مردم محل نخواهند که طالبان بر آن‌ها حکم برانند، به یقین که هیچ گروهی نمی‌تواند بر آنان حاکم شود. بسیار جالب است که مقامات ولایت قندهار نخواسته‌اند که کسی را به این حکم بازداشت کنند، در حالی که می‌بایست همه کسانی که در ولسوالی پنجواییِ آن ولایت با تراکتورها و بیل‌های دست‌داشته‌شان در روز روشن به تخریب سرک‌های آن ولسوالی اقدام کرده‌اند، از جانب دولت بازداشت شده و به سزای عمل‌شان می‌رسید. زیرا بی‌اعتنایی در این‌باره، از یک‌طرف سبب روحیه بخشیدن به طالبان می‌شود و از جانب دیگر، مردم را به‌شدت ضعیف و منفعل می‌سازد. هم‌چنان این پرسش مطرح است که چرا نیروهای امنیتی از تخریب این سرک‌ها جلوگیری نکرده‌اند، در حالی که می‌توانستند از ادامه تخریب جلوگیری کنند. مردم نیز باید نقش خودشان را در برابر تحرکات دشمنان نشان بدهند. مردم پنجوایی می‌توانستند به‌جای گوش دادن به فرمان طالبان برای تخریب جاده‌های محلهشان، در برابر آنان می‌ایستادند و از داراییِ عمومی و شرف خویش دفاع می‌کردند. مطمیناً که طالبان نمی‌توانستند همه مردم پنجوایی را بکشند. وقتی آن گروه می‌دید که مردم در برابر آنان ایستاده‌اند، ناگزیر از موقفی که داشتند عقب می‌رفتند؛ آن‌هم طالبان همان محله‌ که به قول رییس‌جمهوری، فرزندان خودشان هستند و برادران ناراضی.
اما نکته جالب این‌جاست که طالبان گفته‌اند که در تخریب سرک‌های ولسوالی پنجوایی دست ندارند. این گفته آنان را حرف‌شنوی‌یی از آقای کرزی می‌دانیم که برای چندمین‌بار به نحوی از طالبان خواسته است تا هر عملی خرابی را که انجام می‌دهند، مسوولیت آن را به گردن نگیرند. حالا طالبان هم با چشم گفتن به این پیشنهاد، از پذیرفتنِ مسوولیت وادار کردنِ مردم پنجوایی به تخریب سرک‌های‌شان سر باز زده‌اند.
به هر صورت، تخریب سرک عامه در قندهار به فرمان طالبان، زنگ خطری‌ست که باید مردم آن را جدی بگیرند و هم‌چنان زنگ خطری برای طالبان است، به ویژه در این روزها که این گروه با قیام‌های مردمی مواجه شده‌اند و بی‌گمان با چنین حرکت‌هایی، حساسیت‌ها را در برابر خود بیش‌تر می‌سازند. بدیهی‌ست حرکت‌هایی که در غزنی، لغمان، نورستان و چند ولایت دیگر صورت گرفت، می‌تواند به جاهای دیگر هم سرایت کند.