در آستانۀ انتخابات پیش رو، بحث گشایش دفتر طالبان در قطر و باز شدنِ کانالی تازه برای گفت‌وگوی صلح با طالبان، تمام بحث‌های انتخاباتی را تحت‌الشعاع قرار داده است. از این‌رو این پرسش به میان می‌آید که به‌راستی، جامعۀ جهانی برای انتخابات پیشِ روی ما چه خواب‌هایی دیده و آیا دولتِ افغانستان نیز در این خواب‌ها سهم و مشارکتی دارد، یا خود به تنهایی مصروفِ طراحی و برنامه‌ریزی برای این پروسه است؟
پاسخ به این پرسش‌ هرچه باشد، این نکته کاملاً مشکوک و قابلِ بررسی‌ست که درست در یک‌چنین شرایطی و در یک‌چنین روزهای مهمی برای ملت افغانستان، یک دفتر رسمی برای طالبان در قطر افتتاح و این گروه به عنوان یک عنصر سیاسی به‌رسمیت شناخته می‌شود و جنجال‌ها و حاشیه‌های زیادی نیز در این رابطه به‌راه می‌افتـد. اهتزاز ـ هرچند موقتی ـ پرچم امارت اسلامی طالبان در قطر و گمانه‌زنی‌ها پیرامون بازگشت مجددِ آن‌ها به قدرت، مسأله‌یی‌ست که احساساتِ مردم افغانستان را به‌شدت جریحه‌دار ساخته و همه را به یک نگرانیِ عمیق فرو برده است.
اگر جامعۀ جهانی دست در کاسۀ طالبان گذارده و بخواهد با سرنوشتِ افغانستانی‌ها معامله کند، چه خواهد شـــد؟
بدون شک امروز توقعِ مردم افغانستان از جامعۀ جهانی این است که برای برگزاری به‌‌موقع، شفاف، عادلانه و همه‌گیرِ انتخابات پیش رو، به آن‌ها کمک کند و بدون هیچ زدوبند و معامله‌گری‌یی، بگذارد که خواست و ارادۀ آن‌ها در قالبِ یک حکومت مردمی که مشروعیتِ خود را از آرای حقیقیِ مردم به‌دست می‌آورد، تجلی یابد. اما اگر جامعۀ جهانی با حرکت‌هایی از قبیلِ حمایت از گشایش دفتر سیاسی طالبان و امتیازدهیِ بیشتر به آن‌ها، افکار عمومی را مشوش کرده مردم را نسبت به انتخابات آتی بی‌باور سازد، در حقیقت عدم صداقت و یک‌رنگیِ خود را در دفاع از دموکراسی و دستاوردهای بیش از یک دهۀ آن در افغانستان، به نمایش گذاشته است.
امروز افغانستان بیشترین نیاز را به اعتمادسازی، مبارزه با فساد گسترده و تلاش برای حاکمیتِ قانون دارد، و در مقطع فعلی که بنا بر تقویم انتخاباتی، اولین مرحلۀ انتخابات (ثبت‌نام رأی‌دهنده‌گان) شروع شده، نیازمند دقت و اِعمال نظارتِ کامل بر روند ثبت‌نامِ رأی‌دهنده‌گان می‌باشد؛ اما متأسفانه می‌بینیم که با به میان آمدنِ بحث گشایش دفتر طالبان در قطر و حواشی آن، همۀ این موضوعات مهم، کم‌رنگ شده و کمترکسی به آن‌ها می‌پردازد.
به جرأت می‌توان حکم کرد: اگر مرحلۀ ثبت‌نام رأی‌دهنده‌گان با دقت و شفافیتِ کامل طی نگردد، اگر در این میان دست‌هایی به خیانت آلوده شود و افرادی بتوانند کارت‌های اضافی و یا تقلبی به‌دست آورند، بدتر از همه اگر سیاستِ‌ طالب‌نوازی و امتیازدهی به آن‌ها در دولت آینده، تعقیب گردد و این‌گونه امیدواریِ مردم نسبت به برگزاری یک انتخاباتِ عادلانه و دموکراتیک سلب شود، شکستِ انتخابات و پایانِ غم‌انگیزِ دموکراسی در کشور حتمی خواهد بود.
مردم افغانستان از جامعۀ جهانی و دولت افغانستان جداً توقع دارند که با وفاداریِ بیشتری به مصالح و منافع ملیِ مردم ما، نگذارند هیچ مسأله‌یی اولویت را از بحثِ انتخابات و آگاهی‌بخشی، اعتمادسازی و تلاش برای برگزاریِ یک انتخاباتِ شفاف و عادلانه بگیرد. چرا که مردمِ ما امروز بیشتر از هر زمانِ دیگر نیازمندند تا به این باور برسـند که انتخابات پیش رو، فرصتی بی‌بازگشت است برای این‌که خودشان بتوانند سرنوشت سیاسیِ خویش را رقم بزنند و قدرت را نه با جنگ و کشمکش، که به‌واسطۀ صندوق‌های رأی انتقال دهنـد و برای فردای بهتر افغانستان، عاشقانه تلاش کنند.