بخش دوم:
یادداشت: متن سخنرانی سخنرانان نخستین نشست مشورتی طرحِ اجندای ملی پس از این به ترتیب از روزنامۀ ماندگار به نشر می‎‌رسد.
نشست مشورتی اجندای ملی روز دوشنبه ۱۰ سرطان با حضور بیش از ۲۰۰ تن از نخبه‎گان، آگاهان سیاسی، استادان دانشگاه‎ها و دانشجویان در کابل برگزار شد.

در ابتدا از برادر اندیشمند جناب احمد ولی مسعود تشکر می‌کنم که جلسۀ معنوی را با اشتراک اندیشمندان، روشن‌فکران و بزرگان تشکیل دادند.
(ارایۀ طرح اجندای ملی و راه‌اندازی دیالوگ بین‎‌الافغانی) پروسه‌یی‌ست ‌که بسته‌گی به سرنوشت مردم افغانستان دارد. این پروسه می‌تواند یک راهکار و راه‌گشا باشد برای تحقق آرمان‌های بعدی مردم افغانستان. یعنی پروسه‌یی را که ایشان (احمد ولی مسعود) راه‌اندازی کرده است در حقیقت همان نقشۀ راه است تا ما بتوانیم از این برنامه استفادۀ لازم را ببریم.
تشکر ما از این است که ممکن است هر کس طرحی داشته باشد، برنامه‌یی داشته باشد و نظریاتی در راستای بهترشدن وضعیت کشورشان داشته باشند و ممکن است همه این تفکر را داشته باشند؛ اما من به این دلیل از این طرح تقدیر می‌کنم که ایشان یک ابتکار کردند و طرحی را برای مشوره‌دهی و مشوره‌کردن با مردم افغانستان ارایه کردند که ممکن است منجر به گفت‌وگوی بین‌الافغانی شود.
چنین طرح و تفکری برای آیندۀ افغانستان بسیار مهم است، چون ما متأسفانه هنوز خیلی عقب‌مانده استیم و زمانی که به دنیا نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که هنوز در خم و پیچ یک واژه قرار داریم.
ما هنوز نمی‌توانیم روی یک واژه توافق نظر داشته باشیم که این مسأله جای بس تأسف است، بنابراین من به خاطر ارایۀ چنین طرحی از ایشان تقدیر و تشکر می‌کنم.
مسالۀ دومی را که ایشان مطرح کردند، بسیار جالب بود، یعنی اجندای ملی را که ایشان مطرح کردند و زحمت زیادی هم روی آن کشیده‌اند و تقریباً هشتاد در صد تکامل یافته هم است؛ اما آقای مسعود می‎گوید که این طرح هنوز خام است و به پخته‌گی نرسیده؛ بنابراین ما می‌توانیم در اثر دیالوگ، تفاهم و گفتمان به یک طرح تکامل‌یافته دست پیدا کنیم، پس مسوولیت همۀ ماست تا در حرکت صلح، جنگ و سایر موارد با تفاهم و هم‌آهنگی به پیش برویم.
مسالۀ پروسۀ صلح که چند سال می‌شود در افغانستان روی آن کار و تلاش صورت می‌گیرد و برادران بزرگی در این پروسه کار می‌کنند و از سوی دولت هم حمایت می‌شود؛ اما این که چرا این پروسه موفق نمی‌شود، دلیل روشنی دارد و آن این که پروسۀ صلح ملی نشده و هنوز افکار ملی و احزاب و ایتلاف‌های سیاسی در آن نقشی ندارند؛ بنابراین اگر چنین پیش برود، ما به تفاهم نخواهیم رسید.
پروسه‌یی که در قطر به وجود آمد، تحقیری بود برای مردم افغانستان. زیرا تا هنوز این پروسه یک پروسۀ ملی نیست و از یک‌سو افکار مردم هم در آن شریک نبود و از سوی دیگر طرح‌ها، پیشنهادها و برنامه‌هایی که حکومت افغانستان داشت، برنامه‌های جامع و کامل نبود؛ بنابراین از سوی دولت قطر و امثال آنان مشکلاتی برای مردم افغانستان به میان آمد.
من بیشتر از این وقت شما را نمی‌گیرم و برای همۀ شما آرزوی موفقیت دارم و به خصوص برای برادر عزیزم جناب احمد ولی مسعود. موفقیت بیشتری برای ایشان از خداوند متعال خواهان استم.