جنگجویان پاکستانی می‌گویند که قصد دارند آموزش نظامی ببینند تا پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، در جنگ قومی احتمالی در این کشور بجنگند.
منصور محسود، رییس موسسه پژوهشی «فاتا» در اسلام آباد می‌گوید که شمار جنگجویان مستقر در پنجاب در دو سال گذشته سه برابر شده و به هزاران تن رسیده است.
به گزارش دویچه وله، موسسه «فاتا» گروه‌های جنگجو در مناطق قبایلی پاکستان را مطالعه می کند. افغانستان ۲۶۰۰ کیلومتر با پاکستان مرز مشترک دارد.
محسود که خود نیز از منطقه وزیرستان جنوبی است، می‌گوید که بیش از ۱۵۰ گروه جنگجو در مناطق قبایلی، به ویژه در کوه های وزیرستان شمالی فعال هستند؛ جایی که ایالات متحده فکر می‌کند ایمن الظواهری، رهبر القاعده نیز آنجا مخفی شده است.
محسود می‌گوید: «پیش از این، آنان چندان مشهور نبودند؛ اما در دو یا سه سال گذشته صدها تن از پنجاب آمدند». او می افزاید: «هر کس می داند که وقتی ناتو و نیروهای امریکایی افغانستان را ترک کند، بین پشتون‌ها و غیر پشتون‌ها جنگ در خواهد گرفت».
احمد ضیا صدیقی، یک عضو ارشد لشکر جنگوی نیز می‌گوید: «ما به افغانستان خواهیم رفت تا در کنار طالبان بجنگیم؛ همان طور که در گذشته این کار را کردیم».
صدیقی در مصاحبه با خبرگزاری اسوشیتد پرس در پاکستان گفت که طالبان تاکنون کمک نخواسته اند. صدیقی در پاسخ به این پرسش که آیا جنگجویان پنجابی برای جنگ در افغانستان پس از خروج نیروهای خارجی آماده می شوند، گفت: «یقینا».
حسین می‌گوید: «حتا اگر یک ثبات و قرار [سیاسی] در افغانستان حاکم شود، افراد زیادی هستند که جنگ در آنجا را ادامه خواهند داد؛ کسانی که غالبا در برابر قرار [سیاسی] مقاومت می کنند جنگجویان پاکستانی هستند». حسین همچنان می افزاید که در سفر اخیرش به وزیرستان شمالی، رهبران قبایلی از سرازیر شدن موجی از جنگجویان پنجابی به منطقه، به او خبر دادند.
این در حالی است که حکومت ملکی پاکستان وعده سپرده است تا با جنگجویانی که باعث مرگ ۴۰ هزار پاکستانی شدند، مقابله می کند. نوازشریف، نخست وزیر پاکستان ماه گذشته در یک مصاحبه تلویزیونی از ناتوانی پاکستان «در محدود ساختن شورشیان و حتا شناسایی آنان، یافتن پناهگاه ها و دستگیری آنان» ابراز تاسف کرد. اما او گفت که «پاکستان دیگر نمی تواند در برابر این مساله صبور باشد».
مادامی که شریف «عدم کفایت و عدم حساسیت» را دلیل این مسأله می‌داند، تحلیلگران حکومت را متهم می‌کنند که اراده سیاسی برای مقابله با شورشیان را ندارد. آنان می گویند که حزب محافظه کار «مسلم لیگ» که ایالت پنجاب را اداره می کند، شورشیان را به حال خود رها کرده است.
عایشه صدیقه، تحلیلگر امور دفاعی در شهر «بهاولپور» در جنوب ایالت پنجاب می گوید که در این شهر حزب «جیش محمد» که با القاعده ارتباط دارد، در حال گسترش مراکز خود است و ساختمان های بزرگی را به مدارس مذهبی اختصاص داده است.
خانم صدیقه می گوید که این گروه منطقه را تندرو (رادیکال) کرده است و رهبر آن، اظهر محسود که در سال ۱۹۹۹ از زندانی در هند رها شد، آزادانه در منطقه می گردد. اظهر محسود با یک هواپیمای ربوده شده هندی، تبادله شد.
صدیقه همچنان خاطرنشان می کند که جنگجویان پنجابی برای جنگ در افغانستان و مسئله حضور غربی ها در منطقه حیاتی هستند. او می گوید: «این تنها به خاطر حضور خارجی ها در یک کشور مسلمان نیست؛ بلکه بخشی از یک جنگ بزرگتر برای برقراری اسلام بر اساس تعبیر و تصور خودشان است».
داکتر سیمبل خان، کارشناس امنیت منطقه‌یی در «انستیتوت تحقیقات پالیسی» در اسلام آباد می گوید که پاکستان نمی خواهد افغانستان به دهه ۱۹۹۰ و جنگ های داخلی برگردد. او می گوید: «ما می دانیم آنان (شورشیان) کجا هستند. ما می توانیم منطقه را بمباران و مسطح کنیم. ممکن است این مسئله مشکل افغانستان را حل کند، اما نتیجه اش چه خواهد بود؟ ما شاید بتوانیم مشکل افغانستان را حل کنیم اما مشکل ما بدتر خواهد شد».