در ساحۀ خیرخانه گروهی از جوانان دور هم جمع شده‌اند و می‌خواهند باشنده‌گان کابل را متوجه سازند تا در امر نظافت و پاکی شهر و محیط‌شان توجه و مشارکت داشته باشند.

آنان در یک اقدام آموزنده، هنگامی‌که از باشگاه ورزشی‌ به سوی‎ خانه‎های‌شان می‌روند، کثافات روی جاده‎ها را جمع‌آوری کرده و به زباله‎دانی‎ها می‎اندازند.
محمد سیر ۲۵ ساله که در نیروهای هوایی افغانستان خلبان است، با جمعی از دوستانش همه‌روزه هنگامی که از باشگاه ورزشی به سوی خانه‎های‌شان می‎روند،

زباله‎ها و کثافات روی جاده‎ها را جمع‌آوری کرده و به زباله‎دانی‎ها می‎اندازند.
آنان می‎گویند که می‎دانند این کار آن‎ها نمی‎تواند در راستای کاهش کثافاتِ شهر کمک جدی کند؛ اما می‎تواند برای شهریان یک الگو و یک پند باشد.
به گفتۀ این جوانان شهر کابل، دو ماه می‎شود که این کار را شروع کرده‌اند و در این مدت، اقدام آن‎ها بر دوکان‌داران و کراچی‌بان‌های شهر بسیار تأثیر گذاشته و سبب کم‌شدن کثافات در روی سرک‌ها و پیاده‌روها شده است.
محمد سیر یکی از این جوانان می‌گوید: زمانی‌که در امریکا تحصیل می‌کردم، متوجه شدم که باشنده‌گان شهری که من در آن‌جا درس می‎خوانم، تا چه اندازه به پاکی و نظافت شهرشان توجه دارند.
او می‌گوید که وضعیت محیط زیستی در شهر کابل بسیار وحشتناک است که چهرۀ شهر را بسیار بد ساخته است.
محمد سیر می‌گوید، زمانی که او مشغول درس‌هایش بیرون از کشور بوده، هفته‌یی یکبار بوت‌هایش را رنگ می‌کرده است، ولی از زمانی که دوباره به کابل آمده، مجبور است روزانه حتا چند بار بوت‌هایش را رنگ کند.
او می‌گوید: با دیدن این وضعیت من بسیار متأثر می‌شوم و از دیدن این حالت رنج می‌برم که باشنده‌گان شهر کابل نیز در این حصه توجهی نمی‌کنند.
او می‌افزاید: «ما می‌توانیم حداقل از تراکم کثافاتی که با دست جمع می‌شود، جلوگیری کنیم. بسیاری از هم‌وطنان مان را می‌بینیم که کثافات را از خانه می‌آورند ولی آن را در داخل زباله‌دانی نمی‌اندازند و یا کثافات را به‌دست اطفال می‌دهند تا به زباله‌دانی ببرند که این کار سبب می‌شود کثافات در جای مناسب آن انداخته نشود، کثافات دوباره باز در روی جاده‌ها پخش می‌شود.»
محمد سیر می‌گوید، در کشورهای دیگر مشارکت مردم در حفظ محیط زیست به تناسب دولت، زیاد است.
او می‌افزاید: «بسیاری از جوانان را می‌بینند که وقتی چیزی را می‌خورند، پاکت آن را در جای مناسب نمی‌اندازند و آن‎ها بارها کثافاتی را که آن‌ها می‌اندازند، از مقابل‌شان می‌گیرند تا آن‌ها خجالت زده می‌شوند.»
عبیدالله ۱۸ساله یکی دیگر از این جوانان می‌گوید، این کارشان توانسته ۸۵ درصد روی دوکان‎داران و شهریان جاده‎یی‌که آن‎ها از آن می‎گذرند، تأثیر بگذارد.
او که دانشجوی دانشگاه پزشکی کابل است، گفت: «در روزهای اول ما بوری کثافات را جمع می‌کردیم، اما رفته‌رفته میزان کثافات در جاده‎‏یی‌که ‎ از آن عبور و مرور می‎کنیم، کاهش یافته و حالا با دست کثافات را جمع‌آوری می‌کنیم.»
همچنان، محمد شعیب ۱۷ ساله که فارغ یکی از مکتب‌های شهر کابل است، می‎گوید: آن‎ها توانسته اند با این حرکت در زمینۀ تعمیم فرهنگ شهرنشینی بالای مردم تأثیر مثبت بگذارند.
او می‌گوید: «زمانی‌که برای بارِ نخست آن‌ها این کار را می‌کردند می‌شرمیدند و کسانی که ما را می‌دیدند می‌گفتند که نفرهای خیریه هستند، اما این مفکوره با گذشت هر روز تغییر کرده است.»
محمد امین ۱۷ساله، متعلم مکتب و یکتن از اعضای این گروه نیز می‌گوید زمانی که بار نخست دوستانش از او خواستند تا در این کار با آن‌ها یک‌جا شود، می‌شرمیده است؛ اما حالا افتخار می‌کند که در پاک‌کاری شهر خود سهمی گرفته است.
اعضای این گروه می‌گویند به‌خاطر پیاده کردن این فرهنگ تلاش می‌کنند تا جوانان و اقشار دیگر اجتماع را نیز متقاعد بسازند که در پاک‌کاری و نظافت شهر و منطقه‌یی که در آن زنده‌گی می‌کنند، توجه کنند.
کابل پایتخت افغانستان، یکی از شهر‌های آلوده و کثیف در میان پایتخت‌های کشورهای جهان است.
در ده سال گذشته به‌دلیل سرمایه‌گذاری‎های بی‌‎پیشینه‎یی که در عرصه ساختمان‌سازی در این شهر صورت گرفته، تا اندازۀ چهرۀ آن را عوض کرده است؛ اما به آلوده‌گی هوا و زباله‎های کثافات در کابل هیچ توجهی صورت نگرفته است.
بسیاری از آگاهان و مسوولان معتقد هستند، جغرافیای کنونی کابل ظرفیت گنجایش ۵ میلیون شهروند را ندارد.
این درحالی است که نفوس شهر کابل همه‌روزه در حال افزایش است. به دلیل بی‎کاری‎های روز افزون و نا امنی در روستاها، مردم خانه‎های شان را ترک کرده و به کابل و شهرهای بزرگ دیگر کشور مهاجرت می‎کنند.
مقامات وزارت صحت عامه می‌گویند که باشندگان کابل هر روز نزدیک به ۳۵۰۰ تن مواد فاضله تولید می‌کنند. نزدیک به ۳۰۰۰ کانتینر برای جمع‌آوری کثافات در سراسر شهر جابجا شده و این کثافات پس از جمع‌‎آوری، به مناطقی که تعین شده است، انتقال می‌یابند.
عدم مسوولیت‌پذیری و فرهنگ شهرنشینی در میان برخی از شهریان، از مشکلات عمده محسوب می‌شود که سبب افزایش و تراکم کثافات در گوشه و کنارِ شهر شده است.
آگاهان بدین باور هستند، افزایش و تراکم کثافات، جاری بودن آب‌های گندیده در کوچه و پس کوچه‌های شهر و خرابی جاده‌ها نه تنها باعث بد نماشدن شهر شده، بل سبب شیوع بیماری‌های گوناگون نیز می‌گردد.
مسوولان در ریاست تنظیف شهرداری کابل می‌گویند: مردم به نظافت توجهی ندارند و با این ریاست همکاری نمی‌کنند.
آن‌ها هم‌چنان می‌گویند: «وقتی دکانداری کثافات را بیرون از دوکان خود بیندازد، مبلغ ۱۰۰افغانی جریمه می‌شود، اما آن‌ها حاضر به پرداخت ۱۰۰افغانی هستند ولی کثافات را به محل تعیین شدۀ آن انتقال نمی‌دهند.»