مقام‌های حکومتی روزانه ساعت‎‌ها جاده‎های شهر کابل را بر روی شهروندان می‌بندند. مردم کابل به‌دلیل بندش جاده‎های شهر، دچار مشکلات زیادی شده‎اند. مقام‌های دولتی ناوقت سر کار می‌آیند و وقت به منزل برمی‌گردند؛ اما همین رفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وآمدهای نامنظم نیز ساعت‌ها وقت مردم را در روی جاده‌ها و کنار خیابان‌ها می‌گیرد و سبب زیان‌های مالی و در برخی موراد جانی مسافران شده و می‌شود.
در دوازه سال گذشته مردم پایتخت بارها این مصیبت را تحمل کرده و مشکلاتی فراوانی دیده اند؛ اما هیچ‌گاه مسوولان به این مردم آزاری توجه نکرده و برای یک‌بارهم فکری برای حل این معضل نکرده‌اند. وقتی یک مقام بلندپایه از دفتر کارش به سوی منزل یا برعکس حرکت می‌کند، یک ساعت قبل از آن مسیر تعیین شده به روی ترافیک بسته می‌شود. مردم در تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد باید در موترهای‌شان ساعت‌ها انتظار بکشند تا مقام عالی رتبه از مسیر بگذرد.
جاده‎های کابل به گونه‎یی‌ست که اگر یکی آن در یک گوشۀ شهر بسته شود، باعث تراکم ترافیک در تمامی شهر می‎گردد.
صبحگاهان و شامگاهان به دلیل تردد مقام‎های ارشد حکومتی در شهر، برای طی کردن یک مسیر ده دقیقه‌یی باید دست‎کم دو ساعت وقت گذاشت.
شاید بارها گزارش‌هایی را خوانده و شنیده باشید که برخی از مادران در موترها زایمان کرده اند و همچنان برخی از مریضان جان داده اند. این وضعیت همه‌روزه اتفاق می‌افتد، اما هیچ کسی به عنوان مسوول وجود ندارد که به این وضع رسیده‌گی کند. سیاست‌مدارن ما که خیلی برای خودشان مهم استند و هروقت که دل‌شان خواست بروند و برگردند و به مردم مشکل ایجاد کنند.
شماری از شهروندان کابل که روزها در این راه‌بندان‌ها گیر کرده ‌اند و ساعت‌ها انتظار کشیده اند، می‌گویند که این مقام‌های حکومتی در واقع برگرده‌های مردم سنگینی می‌کنند و اخلاق سیاسی و شهروندی را اصلاً مراعات نمی‌کنند. آنان می‌گویند سیاست‌مدارن باید از اخلاق قهرمان ملی کشور بیاموزند و آن را در امور روزمرۀ خویش سرلوحه قرار دهند.
شهید مسعود هیچ‌گاه حاضر نبود که از درک رفت و آمد او، مردم صدمه ببینند در حالی که او مهمتر از همه سیاست‌مدارن بود و دشمنان داخلی و خارجی هر لحظه تلاش داشتند او را از سر راه‌شان بردارند؛ اما این موضوع هیچگاه سبب نشد تا او به خاطر حفظ جانش ساعتی راه مردم را ببندد و سبب آزار و اذیت مردم شود. حالا باید سیاست مداران ما به خصوص مقام‌های ارشد حکومتی این اخلاق را مراعات کنند و باعث آزار و اذیت مردم نشوند. به خصوص که شماری از رهبران و مقام‌های حکومتی هم در ترافیک زمینی برای مردم مشکل ایجاد می‌کنند و هم در ترافیک هوایی.
ازین رو پیشنهاد ما این است تا مقام‌های محترم حکومتی سعی کنند که بعد از این برای مردم مشکل ایجاد نکنند و به عبارتی مردم آزار نباشند.