بخش دوم 

سندرم خودزشت‌پنداری چیست؟
سندرم خودزشت‌پنداری یا BDD، یک بیماری روانی است که طی آن فرد به‌شدت در مورد اشکالات جزیی موجود در صورت یا ظاهر خود حساس می‌شود. این بیماری در بسیاری از موارد ناشناخته باقی می‌ماند و فقط در صورتی که شخص علایم بسیار شدیدی مانند افسرده‌گی از خود نشان دهد، می‌توان به وجود آن پی برد. افراد مبتلا به این بیماری خود را زشت می‌بینند و در بسیاری موارد دست به انجام عمل‌های جراحی زیبایی و استفاده بیش از حد از لوازم آرایشی می‌زنند تا بتوانند ظاهر خود را بهبود ببخشند. البته برای مبتلا بودن به این بیماری، لازم نیست که حتماً این شدت علایم گفته‌شده را داشته باشید، زیرا این بیماری در افراد مختلف به شکل‌های گوناگونی خود را نشان می‌دهد.
سندرم خودزشت‌پنداری تا حدی مشابه بی‌اشتهایی عصبی است که فرد با تصور چاق بودن، از غذا خوردن اجتناب می‌کند؛ با این تفاوت که در بی‌اشتهایی عصبی، نگرانی فرد در مورد شکل ظاهری کل بدن است، اما در سندرم خودزشت‌پنداری، بیمار روی یک یا چند نقطه خاص از صورت یا بدن خود تمرکز می‌کند. فرد مبتلا به این بیماری، مرتب صورت خود را در آینه نگاه می‌کند یا برعکس از دیدن آینه فراری است. این بیماری هم در مردان و هم در زنان دیده می‌شود و معمولاً از سنین نوجوانی علایم خود را نشان می‌دهد.

حتا افراد زیبا هم به این بیماری مبتلا می‌شوند
با داشتن اندامی لاغر و پوستی زیبا، تقریباً هر دختری آرزو داشت شبیه «دانیل نالتی» باشد، اما او در آینه خود را زنی ترسناک و زشت می‌دید که چروک‌ها سراسر چهره‌اش را فرا گرفته‌اند.
او در این‌باره می‌گوید: «من در کودکی بسیار شاد بودم، اما زمانی که به سن بلوغ رسیدم، همه چیز تغییر کرد. در ۱۱ ساله‌گی من فکر می‌کردم که دهان پهنی دارم و صورتم آن‌قدر زشت است که هیچ کس نمی‌تواند به آن نگاه کند. در ۱۵ ساله‌گی شدت این بیماری به قدری افزایش پیدا کرد که موهایم شروع به ریختن کرد، به طوری که من حتا می‌ترسیدم آن‌ها را شانه کنم. در آن زمان بود که استفاده افراطی از لوازم آرایشی آغاز شد.»
دانیل هر روز ساعت‌ها از وقت خود را مقابل آینه می‌گذراند و بعد از بیدار شدن از خواب، اولین کاری که انجام می‌داد، استفاده از لوازم آرایشی بود. با این‌که این زن مدت‌هاست تحت نظر پزشکان است، اما هنوز هم افکار منفی او را رها نمی‌کنند و بخش زیادی از درآمد ماهانه او صرف خرید لوازم آرایشی می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد تقریباً نیمی از زنان از شکل صورت خود راضی نیستند و به همین دلیل سعی می‌کنند آن را در پشت لوازم آرایشی پنهان کنند. تقریباً ۴۴ درصد از زنان بدون لوازم آرایشی در مورد خود احساسات منفی دارند و به همین دلیل با صورت بدون آرایش، مقابل دیگران حاضر نمی‌شوند. تقریباً یک‌چهارم زنان از ۱۳ساله‌گی یا حتا کمتر، استفاده از لوازم آرایشی را شروع می‌کنند و ۴۴ درصد این کار را برای پوشاندن نقص‌های صورتِ خود انجام می‌دهند.