بعضی‌ها عادت دارند با فشار به انگشتان دست، حرکات سریعِ گردن یا فشار پا بر روی ستون فقرات کمری، به قول معروف، قولنج‌شان را بشکنند یا به قول خودشان، خسته‌گی انگشتان یا کمرشان را از تن به‌در کنند، و به قول فیزیوتراپ‌ها مفاصل را به صـدا درآورند. اما متخصصان می‌گویند این کار در صورت تکرار، سلامتِ مفصل‌ها و رباط‌ها را تهدید می‌کند.
صـداهایی که به هنگام شکستن قولنج به گوش می‌رسد، فقط برای آگاهی شما از شرایط نامساعد مفصل‌هاسـت. اگر حرکتی به ایجاد صدا منجر شود، فشار زیادی را به مفصل وارد می‌کند که در ‌‌نهایت منجر به صدمه دیدنش می‌شود.
در یک تقسیم‌بندی ساده می‌توان این صـدا‌ها را به دو دسته تقسیم کرد. یک دسته، صداهای حاصل از حرکات مفصلی؛ و دستۀ دیگر صـدای حاصل از قولنج کردنِ مفاصل است که طی یک فشار شدید در انتهای دامنۀ حرکتی ایجاد می‌شود.
مهم‌ترین عارضۀ این کار، تضعیف مکررِ عضلاتِ حمایت‌کنندۀ مفاصل است، چرا که اختلال در سیسـتم هوش‌مند حمایتی مفاصل، اشکال در ارسال پیام‌ها و پاسخ ندادن به‌موقع و قویِ عضلات را در پی دارد و مفاصل مربوطه را دو چندان در معرض صدمه قرار می‌دهد.
از جمله دیگر مضـرات این کار، آن است که فشار زیادی به تمام بافت‌های اطرافِ مفصل از جمله عضلات، رباط‌ها و کپسول مفصلی وارد می‌کند. عناصر غیرفعال اطراف مفصل که در طول بلنـد خود قرار می‌گیرند، به مرور افزایش طول می‌دهند و امکان انجام حرکات دقیق را از فرد سلب می‌کننـد.
با این کار (شکستاندن قولنج) باید در سن بالا منتظر آرتروز و لرزشِ دست و پا باشید. احتمال لرزش در سنین بالا‌تر به علت اختلال در ارتباط گیرنده‌ها و عضلات، کاهش تمرکز و کنترل حرکتِ دقیق و کاهش ثبات مفصلی نیز وجود خواهد داشت. در این زمینه بروز آرتروز با کاهش فشار عضلانی، حتمی است.
منشای بسـیاری از سردردهای غیرمشخص و حتا تاری دید نیز در همین عادتِ نابه‌جا و خطرناک و فشـارهای غیرمعمول به ستون فقرات و گردن است. عروق تغذیه کنندۀ مغز از گردن عبور می‌کنند و هرگونه فشار به آن‌ها، که بیشتر به واسطۀ اسـپاسم عضلات گردن ایجاد می‌شود، مشکلات مغز و اعصاب را در سطوح مختلف ایجاد خواهد کرد.
پس بهتر است تا به عوارض انجام این کار گرفتار نشده‌اید، عادت تکرار آن را از سرتان خارج کنید.
منبع: جام‌جم‌سرا