«آگاتا کریستی» خالق شخصیت‌های ماندگاری مثل هرکول پوآرو و خانم مارپل، علاقۀ خاصی به خوردن و غذا داشت.
آگاتا کریستی علاقۀ خاصی به کیک صبحانۀ انجیر داشت.
بعضی خوراکی‌ها هستند که نمی‌شود جلوی خود را گرفت و هر چه جلوَت باشد می‌خوری. آگاتا کریستی چنین علاقه‌یی به خامه (قیماق) داشته و تمام اهالی دِوِن از این علاقه مطلع بوده‌اند.
در کتاب «آگاتا کریستی در خانه» هیلاری ماکاسکیل و متیو پریکارد از زبان همشهری‌های این نویسنده نوشته‌اند: «آگاتا شیفتۀ غذا خوردن بود، از همه بیشتر دیوانۀ خامه بود. یک فنجان کامل را می‌خورد. همیشه کنار ماشین تحریرش یک فنجان پُر خامه بود.»
حتا شخصیت‌های محبوب داستان‌های کریستی نیز به خامه علاقۀ ویژه‌یی دارند. خانم مارپل به‌شدت به خامه علاقه دارد و حتا هرکول پوآروی سخت‌گیر نیز شیفتۀ خامه است.
کریستی علاقۀ خود به خامه را از هیچ کس پنهان نکرده بود؛ در کتاب «آگاتا کریستی در خانه» هم‌چنین اشاره شده که «او عادت داشت از یک لیوان [=گیلاس] بزرگ خامه بخورد، روی لیوان هم نوشته شده بود «حریص نباش!».» اما به گفتۀ پیکارد که نواسۀ کریستی است، او هرگز به این هشدار عمل نمی‌کرد!
با وجود علاقۀ شدید نویسندۀ «قتل در قطار سریع‌السیر شرق» به خامه، تنها یک نفر می‌توانست جلوی او را البته تاحدودی بگیرد؛ این شخص کسی نبود جز جرج گولر، سرپیش‌خدمت خانۀ کریستی. گولر برای این‌که دسر مهمانی‌های کریستی یک‌نواخت نباشد، به او اجازه نمی‌داد هر هفته دسر را انتخاب کند، و انتخاب دسر هر مهمانی را بر عهدۀ یکی از مهمانان می‌گذاشت، هر وقت نوبت به آگاتا کریستی می‌رسید، او بی‌درنگ انجیر تازه با خامه را انتخاب می‌کرد. کریستی در باغ خانه‌اش در گرین‌وی چند درخت انجیر کاشته بود و برای دسر دوست داشت انجیر تازه بخورد. نوشیدنی مورد علاقۀ کریستی، چای بود. اما چایی که به سبک اهالیِ دون آماده می‌شد و به همراه کیک صبحانه، مربا و حجم بالایی از خامه سرو می‌شد. کریستی از کودکی به نوشیدن چای با خامه عادت داشت و حتا گاهی کیک صبحانۀ محبوبش را که با انجیر درست می‌شد، فراموش می‌کرد.
کریستی در میان خامه‌ها، خامۀ دون‌شایر را از همه بیشتر دوست داشت، هرچند خودش معتقد بود دیگر این خامه طمع خامۀ کودکی‌هایش را نداشت: «چه بگویم! دیگر حتا در دون هم خامه دون‌شایر گیر نمی‌آید، یادش به خیر!»

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ