آقای اورکزی، نخست از زنده‌گی‌‌تان برای خواننده‌گانِ روزنامۀ ماندگار بگویید؟

زنده‌گىِ من هم‌چون هزاران هموطنم، با فراز و نشیب همراه است. غم‌ها و خوشى‌هایم با هم گره خورده‌اند؛ با رنجِ مردمم رنج می‌کشم و با ذره‌یی خوشى‌شان، شادمان می‌شوم.

چرا و چه زمانی رو به هنر آوردید؟
این‌ را که هنر به سوى من آمد یا من به سوى هنر شتافتم، دقیق نمی‌دانم. اما وقتى موسمِ جوانى به سراغم آمد، متوجه شدم که در هنر غرق شده‌ام؛ غرق‌شدنی دل‌پذیر همراه با تلاش برای به عمق فرو رفتن‌ـ که این تلاش تا هنوز ادامه دارد.

تا حال چند فلم را دایرکت و در چند فلم نقش بازی کرده‌اید؟
تعداد فلم‌ها مهم نیست؛ من هیچ‌گاه به‌خاطر کمیت فلم نساخته‌ام، بلکه کوشیده‌ام فلم‌ها پُرمحتوا باشند و بتوانند پیام ارزش‌مندى را با خود حمل کنند.

یکی از کارهای مشهور شما، فلمِ «مردا ره قول اس» است. بگویید این فلم چه‌گونه ساخته شد و راز ماندگاریِ آن چه می‌باشد؟‌
فلمِ مردا ره قول اس را بر اساسِ داستانی از محترم دکتور اکرم عثمان ساختم. کار بسیار دشواری بود و من به کمکِ خداوند متعال و یارى همکارانم توانستم این فلم را بسازم و جاى بسیار خوشى‌ست که فلم مردا ره قول اس، تا هنوز علاقه‌مند دارد.
راز ماندگاری یک اثر هنری و همین‌طور فلمِ مردا ره قول اس را در این می‌بینم که هر اثرى که از میان مردم و به زبانِ مردم به وجود بیاید، یقیناً به دلِ مردم می‌نشیند. این فلم خوش‌بختانه چنین ویژه‌گی‌یی داشته است.

چه زمانی از کشور بیرون رفتید و چه کارهایی را طی این مدت انجام داده‌اید؟
در هر حالتی که بودم، با وطن و مردمم بودم و با همین احساس زنده‌گى کرده‌ام. دور از وطن نیز فلم‌هایى ساخته‌ام که تا حدى خصلت و فرهنگِ والاى کشورم را معرفى می‌کنند. در هر جایی که بوده‌ام، با هنر نفس کشیده و هنر را هیچ‌گاهی از زنده‌گی دور نساخته‌ام.

سینما و کارهای سینمایی را در کشور چه‌گونه می‌بینید، آیا افغانستان دارای صنعتِ سینما است؟
به‌خاطر رشد و بالنده‌گى سینماى افغانستان، پشتیبانى دولت بسیار ضروری است؛ ولی متأسفانه در طول این سال‌ها، دولت کوچک‌ترین توجهی به این بخش نداشته است. تاجران ملى که تجارت خود را ملى می‌نامند، باید به سینماى افغانستان توجه کنند و با سرمایه‌گذارى در این عرصه، سینماى افغانستان را هویت بین‌المللى ببخشند.

آیا در بیش از یک دهۀ گذشته، سینمای افغانستان کار افتخارآمیزی داشته است؟
به تلاش جوانانی که با علاقه‌مندى فلم می‌سازند، باید ارج قایل شد. آفرین به آن‌ها؛ اما تا زمانى که در برابر تهاجم فرهنگىِ کشورهاى همسایه سد به وجود نیاید و ورود فلم‌هاى خارجى محدود نشود، این جوانان پُرتلاش مأیوس می‌باشند و سینماى افغانستان به سوى ابتذال می‌رود.
در سال‌هاى گذشته، فلم‌هاى خوبى ساخته شدند که افتخاراتى را نیز به همراه داشتند. اما از این میان، کارهاى فلم‌ساز مبتکر، دوستِ دیرینه‌ام صدیق برمک، همیشه قابل ستایش است.

نقد آثار سینمایی، چه تأثیری روی سینما خواهد داشت؟
هر اثر هنرى‌یی که خوب باشد، قابل نقد و بررسى است. نقد در واقع به کاستى‌ها و خوبى‌های یک اثر می‌‌پردازد و در نتیجه، به ارزش اثر هنری مى‌افزاید. اما کسانی‌ که اثرى را نقد می‌کنند، باید از دانش و آگاهیِ کافى برخوردار باشند و نقدشان صادقانه ارایه شود.

سپاس بی‌کران از این‌که وقت‌تان را در اختیارِ ما گذاشتید.
سلامت باشید، برای شما و روزنامۀ وزین‌تان کامگاری آرزومنـدم!