به مناسبت گرامی‌داشت از روز جهانی کارگر، صدها تن از کارگران زن و مرد روز پنجشنبه در کابل دست به راهپیمایی زده و از دولت خواستند تا به طبقۀ کارگر توجه بیشتر کند.
این کارگران با سردادن شعارهایی، «ما عدالت اجتماعی می‌خواهیم؛ ما کار می‌خواهیم؛ کارگران بیکار اند و بیکاری بیداد می‌کند»؛ از اول می یا روز جهانی کارگر گرامی‌داشت به عمل آوردند.
از این روز در حالی در کشور گرامی‌داشت می‌شود که کارگران زنده‌گی درستی ندارند و حقوقی که برای شان داده می‌شود تکافوی زنده‌گی آنان را نمی‌کند.
آمارها نشان می‌دهند که چهار میلیون تن در افغانستان بی‌کار هستند.
در این حال، شهرداری کابل به مناسبت روز جهانی کارگر، جادۀ قلعۀ زمان خان تا مسجد عیدگاه را به نام جادۀ کارگر نام‎گذاری کرد.
صفت‌‎الله یکی از اشتراک کننده‌گان راه‌پیمایی به روزنامۀ ماندگار گفت، مزدی که برای کارگران تعیین شده است، بسیار ناچیز است و ما می‌خواهیم که حکومت آینده در این زمینه توجه خاص داشته باشد.
راشد که تنها نان آور خانواده است و از چند هفته بدین‌سو بیکار است، می‌گوید: «دولت در قسمت کارگران هیچ‌گونه توجهی نکرده است و ما می‌خواهیم تا در آینده شرکت‌هایی ساخته شود و همه مصروف کار شوند.»
خدای نظر که از ولایت سمنگان برای کار کردن به کابل آمده است نیز از نبود کار شکوه کرده می‌گوید: «اگر کار اندکی هم است آن را از نزد ما کارگران پاکستانی می‌گیرد و ما بیکار هستیم.»
در عین حال، معروف قادری رییس اتحادیه ملی کارگران افغانستان، دولت و سکتورهای خصوصی را در ایجاد زمینه کار برای کارگران مکلف دانست و گفت: «کارگران باید از حقوق و امتیازاتی که در قانون کار و کنوانسیون‌های بین‌المللی برای شان داده شده است، برخوردار باشند.»
رییس اتحادیۀ کارگران هم‌چنان افزود، از آغاز سال روان خورشیدی تا اکنون، نزدیک به ۵۵ کارگر در ولایت‌های مختلف در ساحه کاری جان باخته اند.
معروف قادری گفت، ما از دولت آینده می‌خواهیم که بیمه‌ها را در نظر بگیرند همه کارمندان که در ادارات کار می‌کنند باید بیمه شوند.
هم‌چنان، ایجاد زمینۀ کار، پرداخت خون‌بها برای خانواده‌های کارگران، کار بنیادی بالای زیر ساخت‌ها و معادن و جا دادن روز کارگران در تقویم به عنوان روز رخصتی عمومی، از خواست‌های دیگرِ اتحادیه ملی کارگران از دولت آینده است.
بازار آزاد و بیکاری
از روز جهانی کارگر در حالی در افغانستان تجلیل می‎شود که براساس آمارها دست‎کم چهار میلیون تن بی‎کار هستند.
سیف‌الدین سیحون آگاه مسایل اقتصادی و استاد دانشگاه کابل می‌گوید، مشکل عمدۀ بیکاری در کشور پذیرفتن نظام بازار آزاد است.
استاد سیحون به روزنامۀ ماندگار گفت: «در نظام بازار آزاد هم افغانستان با همان روش‌های بسیار محافظه‌کارانه در ساحاتی سرمایه‎گذاری می‌کنند که در آنجا کارگاه‌های اشتغال زایی نیست و این ساحات هم بیشتر بازرگانی و خدماتی است و تولیدی نیست.»
این استاد دانشگاه کابل معتقد است، در نظام اقتصادی افغانستان هیچ‌گونه احساس مسوولیت در قبال کار و کارگر وجود ندارد.
هم‌چنان، استاد سیحون از حکومت آینده می‌خواهد تا در پیوند به جاهای کار مطالعۀ درستی انجام دهند.
این استاد دانشگاه تصریح می‌کند: «یک گروهی از کارشناسان و یک گروهی از سرمایه‌داران و سرمایه‌گذاران باید تشکیل و زمینه‌هایی را برای ایجاد کار در کشور مطالعه کنند و زمینه‌های کار را مساعد سازند. تا اقتصاد افغانستان به اقتصاد تولیدی و پویا مبدل شود.»
به گفتۀ استاد سیحون، حقوق کارگران نیز باید به عنوان یک اصلِ تضمین شده در پیوند به دوام کارِشان پذیرفته و ساخته شود.
او افزود که این یک امر بسیار پبچیده نیست و توسط کارشناسان افغانستانی نیز قابل حل می‌باشد.
روزجهانی کارگر یادبود از شورش کارگران امریکایی در سال ۱۸۸۶ میلادی است؛ این کارگران در روز اول ماه می برای گرفتن حقِ شان شورش کردند و از این به گونۀ نمادین همه ساله در کشورهای متعدد جهانی گرامی‌داشت می‌شود.