دیروز، ریاست‌جمهوری افغانستان، طی اعلامیه‌یی نوشت که رییس‌جمهوری اسلامی افغانستان، تصمیم ضیاءالحقِ امرخیل را مبنی بر استعفایش از سمت ریاستِ دارالانشای کمیسیون مستقل انتخابات، عملی به‌جا و مسوولانه دانسته و از آن تقدیر به‌عمل می‌آورد. در این اعلامیه آمده که آقای امرخیل با این اقدام خود، راه را برای ادامۀ پروسۀ انتخابات به گونۀ عادی باز کرده است.
در بخش پایانی اعلامیه آمده است: «پروسۀ انتخاباتی باید توسط کمیسیون‌های انتخاباتی، مطابق قانون و اصولِ وضع‌شده در چارچوب زمانیِ تعیین‌شده با شفافیت به انجام برسد تا مراسمِ تحلیفِ رییس‌جمهور جدیدِ کشور طبق برنامۀ از قبل اعلام‌شده به تاریخِ ۱۱ اسد سال جاری، برگزار گردد.»
این اعلامیه نشان می‌دهد که ریاست‌جمهوری کشور، به آن‌همه اعتراضی که آقای داکتر عبدالله بر کارِ آقای امرخیل داشت و خواهان برکناریِ او شده بود و نیز افشای مکالمه‌های صوتیِ آقای امرخیل با مسوولان محلیِ کمیسیونِ انتخابات که در آن از تقلب به نفعِ اشرف‌غنی احمدزی پرده برداشته شده بود و ده‌ها مورد دیگر، اصلاً اعتنایی ندارد و حتا آقای امرخیل را به‌دلیلِ این استعفا می‌ستاید.
این در حالی است که همۀ اسناد و مدارکی که مداخلۀ آقای امرخیل در امورِ انتخابات را نشان می‌دهد، از طرفِ داکتر عبدالله به رییس‌جمهوریِ کشور فرستاده شده و استفعای آقای امرخیل نیز پس از ارایۀ اسناد و شواهد به رییس‌جمهور و نشر آن در رسانه‌ها، صورت گرفته است. انتظار این بود که رییس‌جمهوری با درکِ این‌که وضعیت حساس شده است، برخورد متفاوتی با موضوع می‌داشت و حداقل به نهادهای عدلی و قانونی هدایت می‌داد تا اسنادِ افشاشده را بررسی کنند. اما ریاست‌جمهوری در این اعلامیه وعده داده است که از ضیاءالحق امرخیل تقدیر به‌عمل می‌آورد.
متن اعلامیه و موضع‌گیریِ ارگ ریاست‌جمهوری در خصوص استفعای آقای امرخیل، با متن اعلامیه و موضع‌گیریِ تیم تحول و تداوم یکی است و این دو در حمایتِ آقای امرخیل، اقدامِ وی را ستوده‌اند. این به خودیِ خود نشان می‌دهد که تیم تحول و تداوم و ارگ ریاست‌جمهوری در یک مسیر روان‌اند و اتفاق‌های پس از روز رای‌دهی را، از یک عینک مطالعه می‌کنند. اگرچه پیدا بود که آقای امرخیل بدون حمایتِ ریاست‌جمهوری نمی‌توانست یک برگ را هم به نفعِ آقای اشرف‌غنی احمدزی تقلب کند و رسانه‌ها و تحلیل‌گران و بعدتر داکتر عبدالله نیز آقای کرزی را به مداخله در امور انتخابات متهم کرد؛ اما حالا نفسِ این اعلامیه و موضع‌گیری ارگ ریاست‌جمهوری نشان می‌دهد که آقای کرزی رسماً در حمایت از امرخیل قرار دارد و بدون شک، پروسۀ تقلب در نبود آقای امرخیل نیز هم‌چنان به‌جای خود باقی‌ست.
با این وصف، جنجال‌های انتخاباتی دامنۀ وسیعی پیدا خواهد کرد؛ زیرا دیده می‌شود که آقای کرزی، خود آستین بر زده است تا در میدانِ سختِ سیاست با داکتر عبدالله پنجه نرم کند.
اعلامیۀ ریاست‌جمهوری نشان داد که به شکایت‌ها و اسناد و شواهدی که داکتر عبدالله ارایه کرده است، اصلاً پرداخته نمی‌شود و اصلاً ارگ، راضی به این نیست که نتیجۀ انتخابات خلافِ آن‌چه خودش می‌خواهد، رقم بخورد. از این رو، آقای کرزی به‌جای اشرف‌غنی احمدزی در برابرِ داکتر عبدالله قرار دارد، باید دیده شود که از این‌پس رویاروییِ داکتر عبدالله و حامد کرزی، بن‌بست انتخاباتی را به کجا می‌کشاند. اگر وضع همین‌گونه ادامه یابد، مردم افغانستان ریاست‌جمهوری و شخصِ آقای کرزی را در ایجاد بحران در کشور، مقصر و دخیل می‌دانند و شاید صداهای اعتراض‌آمیز در برابرِ آقای کرزی، فزونی گیرد و مردمی که به داکتر عبدالله رای داده‌اند، در اعتراض‌های‌شان به‌جای تیم تحول و تداوم، به ارگ ریاست‌جمهوری بچسپند و کرزی را به جای اشرف‌غنی، در تیررسِ انتقادها و اعتراض‌های شدیدشان قرار بدهند.