ده درسِ موفقیت از بروس‌لی

گزارشگر:30 سرطان 1393 - ۲۹ سرطان ۱۳۹۳

بخش نخست

mnandegar-3بروس‌لی بیشتر به عنوان رزمی‌کار و ستارۀ فلم‌های سینمایی با مضامینِ هنرهای رزمی مشهور بود، ولی باید گفت که او تاجری حرفه‌یی، مؤثر و تحسین‌برانگیز نیز بود. در دهۀ شصت میلادی، او زنجیرۀ کوچکی از استودیوهای کونگ‌فو باز کرد و در این استودیوها به تدریس سبکِ خودش که جون فان گونگ فو نام داشت، پرداخت. دانش کاملِ او در این‌باره و مهارت و استادیِ او در هنرهای رزمی بود که باعث شد مدرسه‌هایی که تأسیس کرد، موفق شوند. ستاره‌های مشهور زیادی هم‌چون استیو مک کوئین، جیمز گارنر، چاک نوریس و جیمز کوبرن از شاگردانِ او بودند.
چیزی که به بروس‌لی کمک کرد تا موفق شود، این بود که او یاد گرفته بود حکمتِ یک بخش از زنده‌گی‌اش را در بخش‌های دیگرِ زنده‌گی‌اش اعمال کند. او به سنت و مرزهای مصنوعیِ دانش اهمیتی نمی‌داد. او فقط برای آن‌چه نتیجه می‌داد، اهمیت قایل بود. همین موقع بود که او سبکِ خودش از کونگ‌فو را خلق کرد. او در قرض گرفتنِ تکنیک از شمشیربازی، بوکس و حتا رقص (در سال ۱۹۵۸ او برندۀ جام قهرمانی رقص چاچا شد) تردید نمی‌کرد. او از دانشِ خود در هنرهای رزمی و فلسفۀ شرقی برای موفق شدن در کسب و کار استفاده می‌کرد. البته او چیز تازه‌یی خلق نکرد، ولی ارتباطاتی را می‌دید که دیگران نمی‌توانستند ببینند.
اکنون ۴۰ سال است که بروس‌لی فوت کرده، ولی هنوز برای میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا یک قهرمان باقی مانده است. او این خوش‌نامی و اعتبار ماندگار را از نوآوری و عدم پذیرش مرزها و محدودیت‌هایی که جلویش قرار می‌گرفت، به‌دست آورده است. او هم مثل بقیۀ مردم برای شکست‌ها بهانه داشت، ولی اجازه نمی‌داد که ترس زنده‌گیِ او را کنترل کند. او توانایی شگفت‌انگیزی برای تبدیل رقابت به نفعِ خودش داشت. در زیر، ۱۰ راز بروس‌لی برای موفقیت در کسب و کار آمده است:
۱ـ فرصت‌ها را خودتان بسازید.
«سرنوشت به جهنم؛ فرصت‌ها را من می‌سازم.»
اگر با نگرشی دفاعی به زنده‌گی نگاه کنید، فقط با میان‌مایه‌گی و حد وسط چیزها مواجه می‌شوید و هرگز به اوجِ موفقیت نمی‌رسید. اگر قرار باشد کارآفرینانِ جاه‌طلب قبل از هر کاری فقط منتظر باشد که شرایط مناسب فراهم شود، احتمال دارد که هرگز از مرحلۀ رویا و خیال عبور نکنند و به هدف نرسند. وقتی بروس اولین مدرسۀ کونگ فو را در ایالات متحده باز کرد، این هنر رزمی در آن کشور ناشناخته بود و نژادپرستیِ زیادی نسبت به چینی‌ها در جامعۀ امریکایی وجود داشت، ولی او این مسایل را نادیده گرفت و فرصت‌ها را خودش برای خودش ساخت.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.