نشریه اماراتی نشنال
در طول چند دهه گذشته زمانی که در افغانستان سخن از بازی فوتبال به میان می‌آمد تصویری غم‌انگیز به ذهن متبادر می‌شد؛ تصویر زنی ملبس به برقع آبی کم رنگ که در وسط زمین فوتبال توسط مامور اجرای فرامین طالبان کشته شدند.
استادیوم «غازی» محلی بود که مادر هفت کودک در دوره طالبان کشته شد و به بیش از ۳۰ هزار نفر در سکوت با حیرت این صحنه را تماشا می‌کردند. این ورزشگاه در سال ۱۹۲۳ میلادی به دستور «امان الله خان» ساخته شد اما در سال ۱۹۹۹ میلادی چنین اتفاقات بی‌شرمانه‌یی در آن جا به وقوع می پیوست.
این نشریه در ادامه به محدودیت های اعمال شده در مسیر برگزاری مسابقات فوتبال در دوره حاکمیت طالبان پرداخته و در این باره می افزاید:»کیت کلارک» خبرنگار بی بی سی در کابل در فاصله سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ میلادی اشاره می‌کند که طالبان برگزاری مسابقات فوتبال را ممنوع کرده بودند.
او اشاره می‌کند که علیرغم محدودیت‌ها پس از مدتی بار دیگر برگزاری مسابقات فوتبال در افغانستان از سر گرفته شدند. این خبرنگار انگلیسی در ادامه می‌افزاید:»در اگست سال ۲۰۰۰ میلادی پس از چند ماه پرتنش، برگزاری مسابقات فوتبال بار دیگر آغاز شد. باشگاه‌های آن زمان آماتور بودند. فوتبال یکی از معدود سرگرمی های افغان‌ها بودند. با این حال طالبان قوانین محدود کننده‌یی را برای برگزاری مسابقات فوتبال وضع کرده بودند از جمله آن که در زمان اقامه نماز و پخش اذان بازی متوقف می‌شد. از جمله قوانین محدود کننده دیگر باید به ممنوعیت پوشیدن شورت ورزشی اشاره کرد. «توماس روتینگ» که در فاصله سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۹ میلادی دو سفر ماموریتی به افغانستان داشت درباره نحوه پوشش عجیب فوتبالیست‌های آن زمان می‌نویسد:»در آن زمان بازیکنان افغان مجبور بودند شلوارهای سنتی «پشتون»ها را بپوشند. هم چنین آنان باید موهای خود را می‌تراشیدند.»
این نشریه در ادامه اشاره می‌کند که علیرغم تمام محدودیت‌های اعمال شده از علاقه مردم افغانستان به بازی فوتبال کاسته نشد و در این باره می‌افزاید:»عشق افغان‌ها به بازی فوتبال همواره عمیق بوده است. فدراسیون فوتبال افغانستان در سال ۱۹۲۲ میلادی تشکیل شد. آن کشور در اولین بازی بین‌المللی خود با ایران در سال ۱۹۴۱ میلادی به نتیجه مساوی صفر صفر دست یافت. در سال ۱۹۴۸ میلادی این فدراسیون به عضویت فیفا درآمد. پس از آن تیم ملی افغانستان در بازی‌های المپیک شرکت کرد و با نتیجه شش بر صفر بازی را به تیم ملی لوکزامبورگ واگذار کرد.
پس از اشغال افغانستان توسط شوروی در سال ۱۹۷۹ میلادی و متعاقب آن بروز جنگ داخلی بازی فوتبال نیز هم چون هر فعالیت ورزشی دیگری به حالت تعلیق درآمد. افغانستان از سال ۱۹۸۴ میلادی تا سرنگونی طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی امکان حضور در عرصه‌های ورزشی بین المللی را نیافت. آخرین بازی بین‌المللی تیم ملی فوتبال افغانستان در زمان پیش از ظهور طالبان در سال ۱۹۸۴ میلادی در جام ملت‌های آسیا در برابر «هنگ کنگ» بود. پس از این دوره افغانستان برای نخستین بار در سال ۲۰۰۲ میلادی در بازی‌های آسیایی شرکت کرد.
نتایج بد این تیم در کره جنوبی نشان داد که چه آسیب‌های در طول دو دهه جنگ بر فوتبال افغانستان وارد شده است. یازده سال پس از آن تیم فوتبال افغانستان تیم هندوستان را در نپال شکست داد و باعث شد تا ناظران ورزشی فدراسیون فوتبال آسیا شگفت زده شوند. پس از این پیروزی از فوتبالیست‌های افغان در فرودگاه کابل استقبال شایان توجهی به عمل آمد. مردم در آن زمان به خیابان‌ها ریختند و پیروزی تیم شان را جشن گرفتند.»
این نشریه در پایان به بودجه بالای اختصاص یافته از سوی نهادهای بین المللی ورزشی برای پیشرفت فوتبال افغانستان پرداخته و در این باره می افزاید:»فیفا» برای توسعه پروژه‌های فوتبال در افغانستان و تاسیس زیرساخت های ورزشی مبلغ ۱٫۵ میلیون دالر به آن کشور کمک مالی ارایه کرده است. فیفا هم چنین برای ساخت زمین بازی فوتسال و فوتبال ساحلی نیز به افغانستان کمک کرده است. «محمد یوسف کارگر» مربی تیم افغانستان با اشاره به چشم انداز روشن پیش روی فوتبال افغانستان می گوید:»ما در مقایسه با کشورهای دیگر تنها پنج درصد از امکانات بین المللی را در اختیار داریم اما با این حال تاکنون پیشرفت خوبی داشته ایم.» اکنون فوتبال زنان افغانستان نیز پیشرفت خوبی داشته و بیش از ۱۶ باشگاه در کابل درهای خود را به سوی زنان برای تربیت فوتبالیست های آینده آن کشور باز کرده اند.»