این روزها در کنار تمام مشکلات و چالش های امنیتی که به صورت فزاینده کشور را در خود فرو برده است، زمزمه های امیدوار کننده ای هم به گوش می رسد مبنی بر این که شاید با آمدن رییس جمهور جدید و تیم کاری اش، بخشی از هزاران مشکلی که پایتخت کشور و دیگر ولایت ها با آن مواجه بوده اند، سرانجام حل شود. انتخابی شدن شهردار کابل حداکثر تا دو سال دیگر، عملی شدن بخشی از قانون است که باید خیلی پیش تر از این ها، جایگزین انتصاب هایی می شد که نتیجه اش تا به حال برای مردم ما رضایت بخش نبوده است. انتخابی شدن شهردار یک شهر می تواند اولین نتیجه ثمر بخشی را که به همراه آورد، انتقال حس مسئولیت و سهم گیری شهروندان نسبت به بهبود وضعیت شهر خودشان است. شهردار را وقتی از خود بدانند و با رای و انتخاب خود برگزینند بدون شک همکاری بیشتری با وی خواهند داشت. کابل به عنوان یکی از آلوده ترین و کثیف ترین و شاید بی نظم ترین و نابسمان ترین پایتخت های جهان، قطعا برازنده ملت و شهروندان ما نیست. از این که رییس جمهور غنی در ابتدایی ترین قدم ها، سامان بخشیدن به وضعیت پایتخت را روی دست گرفته است، خبر خوبی است برای رسیدن به بهبود وضعیتی که بیش از یک دهه است مردم ما انتظار آن را می کشند. اما سوال این جاست که چگونه می توان با انتخابی کردن شهردار، تلاش کنیم تا یک شهروند مسئول هم تربیت کنیم.
امروز افغانستان تغییر و تحولی مثبت را تجربه نخواهد کرد مگر این که تک تک شهروندان ما درکنار مسئولین حکومتی هر دو تعهد و مسئولیت پذیری به خرج دهند و این مستلزم تلاش برای به ساختن یک حکومت پاسخ گو و شهروند مسئول است. بدون شک مسوولیت پذیری و پاسخ گویی رابطه ای دو طرفه دارند یعنی کسی می تواند پاسخ گوی خوبی باشد که مسئولیت عملکردهای خود را بپذیرد از این رو برای سامان بخشیدن به وضعیت در هم و آشفته پایتخت ما نیازمند، ایجاد قاعده و ضابطه مند ساختن رفتارها و عملکردها در بخش هایی هستیم که خلا قانونی و قاعده مندی وجود دارد و قانون مداری و رعایت قوانین و مقررات در بخش هایی که قوانین و مقررات هستند اما به آن ها تا کنون به درستی عمل نشده است. ترانسپورت شهری،سیستم فاضلاب و آب رسانی به صورت بهداشتی و معیاری و نظافت سرک ها و کوچه ها شاید جزء ابتدایی ترین خدمات عمومی باشد که این روزها مردم چشم به راه دریافت آن ها هستند. همان خدمات اولیه ای که تا کنون مردم ما از دریافت آنها محروم بوده اند و صورت و ظاهر شهر هم خود گواه عدم کارکرد درست و منطقی مسئولینی است که تا کنون در راس امور شهرداری و مدیریت مسائل و خدمات شهری انجام وظیفه نموده اند.
رییس جمهور غنی نشان داده که حساسیت ها و اولویت ها را به خوبی تشخیص داده و امید است که در عمل هم این اولویت بندی ها رعایت شده و به صورت تخصصی و پی گیر طرح ها و برنامه هایی که روی دست گرفته شده، تحقق یابد. همان طور که تیم جدید دریافته اند که برای موفقیت در اداره امور پایتخت، نیازمند انتخابی شدن شهردار شهر هستیم، باید به این اصل مهم هم اهمیت داده شود که برای ساخت شهروندی مسئول، ما نیازمند یک انقلاب فرهنگی و مردمی هستیم. انقلابی که با ساخت زیرساخت های فرهنگی در رابطه با اصول و اساسی که می تواند شهروند مسئول تربیت کرده و آگاهی بخشی درست در این زمینه صورت دهد.
مردم ما تا کنون نتوانسته اند ارتباطی دقیق و عمیق با مسئولین اداره امور برقرار سازند. فساد فزاینده و عدم پاسخ گو بودن مسئولین این ذهنیت را تقویت بخشیده که گوشی شنوا برای اعتراضات و خواست های مردم وجود ندارد. چرا که تا کنون کم نبوده صداو تصاویری که از مشکلات عدیده مردم از راه های ناهموار در میان شهر گرفته تا نبود ترانسپورت کافی و سالم و هم چنین انباشته شدن زباله ها و راه نیافتن فاضلاب های شهری به مجرایی درست که سلامت و امنیت شهر را تامین کند و… که به نشر رسیده و پاسخی مناسب نیافته است و مشکلات با همه داد و فریاد های مردمی هم چنان به قوت خود باقی بوده است. با جذب میلیاردها دلار کمک های جامعه جهانی ، وضعیت رقت بار پایتخت ما خود گواه بزرگی برای فساد و سوء استفاده های کلانی بوده که اگر درست و به جا مصرف می شد امروز ما چهره متفاوت تری از پایتخت و کابل زیبایی را شاهد می بودیم که روزگاری خوش درخشیده بوده و اکنون غبار گرفته و محصور در میان کوهی از زباله ها و آلودگی ها، مکانی ناامن برای زندگی ای سالم به حساب می آید. امید است که طرح و برنامه حکومت تازه برای تغییر وضعیت نه تنها پایتخت که ساخت زیربنای شهری به صورت مدرن و توسعه یافته در همه ولایات و دهات و قصبات ما توفیق عملی شدن را یافته و شهروندان ما احساس کنند که از این پس صدای شان شنیده شده و خواست هاشان مورد احترام است و اگر مالیاتی می پردازند، صرف رفع مشکلات شان و بهبود وضعیت زندگی شان می شود. آن گاه است که شهروندان ما مسئولیت پذیری بیشتر و همکاری گسترده تری را با مسئولین حکومتی به خرج خواهند داد.