صرف نظر از دیدگاه‌های متفاوتی که، از تفکر و سیاست برتری‌جویی قومی و نژادی به‌نام پان ترکیسم تا شایستگی و زعامت رهبری جهان اسلام و جریان اسلام‌گرایی در مورد رییس جمهور اردوغان و حزب حاکم اسلام‌گرای ترکیه پس از سفر چند روز پیش او به کابل در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی انتشار یافت، اردوغان و حزب حاکم به رهبری وی می‌تواند یک الگوی خوب برای احزاب اسلامی و جریانِاسلام‌گرایی افغانستان باشد.
نظام حزبی؛ تفکر سیاسی و مدیریت دولتی اردوغان و حزب عدالت و توسعه، برای تنظیم‌های اسلامی-جهادی(سنی مذهب)شریک در حاکمیت سیاسی افغانستان که ظاهراً با تفکر و عملکرد گروه‌های چون القاعده و داعش ناسازگاری و مخالفت دارند، بهترین نمونۀ قابل پیروی شمرده می‌شود.
اما، بر خلاف تصور و باور افراد و گروه‌های اسلام‌گرای احساساتی و عاطفی، رجب طیب اردوغان و حزب عدالت و توسعه معتقد و پابند به نظام سکولاریزم سیاسی حاکم در ترکیه است و حاکمیت این حزب در سایۀ چنین نظامی شکل گرفته است.
التزام حزب عدالت و توسعه و رهبری آن به سکولاریزم سیاسی، این حزبِ اسلام‌گرا را از اختلاف و تفرقۀ داخلی برکنار باقی ماند و آن‌ها تمام انرژی و ظرفیت‌های خود را به جای اختلاف بر سر اسلامی بودن و نبودن هر اندیشه و عملکرد، در حکومت‌داری سالم بکار بردند.
حالا، پرسش اصلی این است که آیا احزاب اسلامی-جهادی افغانستان، طیب اردوغان و حزب عدالت و توسعه را به عنوان الگوی اسلام‌گرایی می‌پذیرند و سکولاریزم سیاسی را که هر چند عملاً در افغانستان حاکم است، وارد حوزۀ سیاست و تفکرات سیاسی خود می‌سازند؟
آیا اردوغان و حزب عدالت و توسعه این تأثیرگذاری را بروی احزاب و تنظیم‌های ناکام اسلامی-جهادی افغانستان در عرصۀ سیاست و دولت‌داری، خواهد گذاشت؟
نکتۀ بسیار مهم در مورد رجب طیب اردوغان و حزب عدالت و توسعه که برخی احزاب و جریان‌های اسلام‌گرایی از او تصویر یک مجاهد و قهرمان اسلامی را ترسیم می‌کنند به موفقیت و شکستِ او در رهبری حزب حاکم و اقتدار سیاسی ترکیه بر می‌گردد. شکست او و حزب وی در این جایگاه، آخرین امیدها را در وجود و حضور تفکر اسلام‌گرایی متحمل، مدنی، مسالمت جو و خردگرا از میان می‌برد و تمام جریان‌های اسلام‌گرایی در جهان معاصر در همان مسیری قرار می‌گیرند که داعش، بوکو حرام، القاعده، طالبان و…قرار دارند.