نبود سیاست‌های کلان اقتصادی، عدم مدیریت اقتصادی و نبود برنامه‌های مشخص سبب گردیده تا افغانستان نتواند از چنین نشست‌ها استفادۀ موثر کند.
تا اکنون هیچ برنامه‌یی برای کنفرانس لندن آماده نشده، زیرا دولت فعلی از نظر ساختاری تکمیل نبوده و زمان برگزاری این نشست هم بسیار نزدیک است.
شماری ازآگاهان اقتصادی با بیان این مطلب می‌گویند، حکومت افغانستان برای چنین نشست‌هایی، استراتیژی مشخص نداشته و بیشترین هدف دریافت وعده‌های مادی است که آن هم برای اهداف نا مشخص استفاده می‌شود.
به باور آنان، نبود سیاست‌های کلان اقتصادی، عدم مدیریت، مداخلات کشورهای منطقه به دلیل استفاده افغانستان از مواد بی‌کفیت این کشورها و نگهداشتن افغانستان به عنوان کشورعقب‌مانده و مصرفی و نبود برنامه‌های مشخص درخصوص جذب وعده‌های داده شدۀ جهانی، سبب شده تا افغانستان نتواند از چنین نشست‌ها حد اقل استفاده را ببرد.
قرار است کنفرانس لندن در ۲۴ نومبر ۲۰۱۴ در شهر لندن برگزار ‌شود و در مورد وضعیت اقتصادی افغانستان درآن‌جا بحث و تبادل نظر صورت گیرد.
افغانستان امیدوار است که در کنفرانس لندن تعهدات مالی تجدید شود و حمایت‌های بیشتر اقتصادی برای حکومت داری و ادامه بازسازی این کشور به دست آید.
مسوولان اتاق تجارت و صنایع افغانستان ابراز امیدواری می‌کنند که در کنفرانس لندن تعهدات مالی تجدید شده و حمایت‌های بیشتر اقتصادی برای حکومت‌داری و ادامه بازسازی در افغانستان به دست آید، زیرا اکنون کمک‌های خارجی در حال کاهش است.
این مسوولان می‌گویند، ده اولویت را برای اصلاحات و رشد سکتور خصوصی درافغانستان، برای کنفرانس لندن آماده خواهند کرد.
اما سیف‌الدین سیحون اقتصاددان می‌گوید، من مطمین هستم که تا اکنون هیچ برنامه‌یی برای این نشست آماده نشده، زیرا دولت فعلی از نظر ساختاری تکمیل نبوده و زمان برگزاری این نشست هم بسیار نزدیک است.
به گفتۀ سیحون، چون برگزار کننده‌گان این نشست‌ها بیشتر کشورهای کمک‌کننده بود و نقش محوری را برعهده داشتند و از جانبی هم حکومت افغانستان برای چنین نشست‌ها استراتیژی مشخص نداشته و بیشترین هدف دریافت وعده‌های مادی بود که آن هم برای اهداف که مشخص و روشن نیست استفاده می‌شود، بنابراین تمام این مساله سبب شده تا از چنین نشست‌ها استفاده چندانی صورت نگیرد.
وی تاکید کرد، مشکل اساسی دیگر این است که افغانستان همواره تصمیم‌گیری در مورد چنین نشست‌ها را به بیرونی‌ها سپرده و هیچ‌گاه ابتکار و یا دیدگاهی از خود ارایه نکرده؛ بنابراین چنین نشست‌ها همواره نتیجه مثبت نمی‌دهد.
این کارشناس اقتصادی همچنان گفت، هرچند این نشست‌ هم مانند کنفرانس‌های قبلی چندان موثریتی برای افغانستان ندارد، اما با آن هم چون افغانستان در محراق توجه قرار دارد؛ بنابراین می‌توان به نشست‌های که آینده برگزار خواهد شد، امیدار بود.
او در خصوص این‌که چرا وعده‌های داده شده در چنین نشست‌ها کمتر جامه عمل می‌پوشد، گفت، چون وعده باری الزامی ندارد؛ بنابراین تمام وعده‌های داده شده از سوی کشورهای کمک‌ کننده‌گان قطعی و صد درصدی نیست و ممکن است که عملی نشود.
سیحون تصریح کرد، اما عملی‌شدن حد اقل ۵۰ در صد از تعهدات کشورهای کمک کننده بسته‌گی به توانایی، ظرفیت، مذاکرات، تعقیب وعده‌های سپرده شده و دیپلوماسی فعال جناب افغانستان دارد که متاسفانه تاکنون موفق نبوده است.
در همین حال، سید مسعود استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه کابل می‌گوید، عملی نشدن کمک‌های وعده داده شده در نشست‌های بین‌المللی به افغانستان چند عامل دارد، اول اینکه بنابر نوع سیاست‌گذاری کشورهای متذکره، این کشورها به وعده‌های شان عمل نمی‌کنند.
او افزود، دوم نبود فهم درست و نبود برنامه‌های مشخص در خصوص عملی کردن وعده‌های داده شده سبب شده تا ما نتوانیم طور باید و شاید از وعده‌های سپرده شده در نشست‌های مانند کنفرانس لندن درست استفاده کنیم.
استاد مسعود همچنان گفت، نبود سیاست‌های کلان اقتصادی، عدم مدیریت اقتصادی و نبود برنامه‌های مشخص اقتصادی نیز سبب گردیده تا افغانستان نتواند از چنین نشست‌ها استفاده موثر ببرد.
وی تاکید کرد، مداخلات کشورهای منطقه به دلیل استفاده افغانستان از مواد بی‌کفیت این کشورها و نگهداشتن افغانستان به عنوان یک کشور عقب‌مانده و مصرفی نیز سبب شده تا ما نتوانیم ازاین نشست‌های حد اقل استفاده را ببریم.
به گفتۀ این استاد دانشگاه، اما باید منتظر شد و دید که آیا این بار مانند گذشته براساس مصلحت‌ها کار پیش خواهد رفت یا اینکه تیم تطبیق کننده و قوای اجراییه یک قوای کارکن و تخصصی خواهد بود؛ بنابراین اگر تیم قوای اجراییه یک تیم تخصصی و کارفهم باشد، پس باید امیدوار بود که چنین نشست‌ها بسیار موثر واقع خواهد شد.
گفته می‌شود هدف اصلی افغانستان از کنفرانس لندن، جلب اعتماد و سرمایه‌گذاری جهانی برای کمک به افغانستان است و برای عمل کردن آن برنامه‌های روی دست گرفته شده است.