در اولین اقدام نیاز به یک خانه‌تکانی کلان می‌باشد تا با یک سیاست خارجی هدفمند، ما را جدی بگیرند.
اولین سفر هیأت رهبری دولت وحدت ملی به پاکستان، همزمان است با خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان و تحرکاتی در جهت آرایش جدید در منطقه.
شکی نیست که میزبانی پاکستان از مهمان افغانی‌اش در محدودۀ مناسبات دوطرف، همسایگی و برادری اسلامی طی یک ضیافت خوب و پذیرایی خوبی انجام یابد، حتا حین برگشت، هیأت افغانی شاید با یک ره آوردی همراه خواهد بود که اغلباً مقطعی و تاکتیکی بوده است. اما آنچه نیاز اصلی و درد جانکاه ماست تا داشتن توان ملی و نقش و جایگاه ما در محیط بین‌المللی، فاصله‌های بسیار بسیار دوری داریم که اگر اراده به تغیر است، در اولین اقدام نیاز به یک خانه‌تکانی کلان می‌باشد تا با یک سیاست خارجی هدفمند ما را جدی بگیرند.
افغانستان در چار راه منطقه، در قلب آسیا و با نبض بسیار حساسی قرار دارد. حساسیتی‌که با تهاجم شوروی آغاز، با جنگ‌های نیابتی تا هنوز ادامه دارد و بعید است که با آرایش جدید در راه، بتواند به این زودی ها استقرار پیدا نماید.
با توجه به گذشتۀ کشور و موقعیت و شرایط حساس کنونی ابتدا ضرورت به ایجاد یک سیاست خارجی خردمندانۀ متوازن و متناسب داریم تا بتوانیم این حساسیت‌های متضاد را در محور افغانستان به یک تعادل برسانیم.
خانه‌تکانی فقط با ایجاد یک دولت ملی مقتدر ممکن است تا با معین نمودن جایگاه افغانستان در عرصه بین‌المللی، پاکستان دیپلوماسی ما را جدی تلقی کند. فقط آن زمان است که می‌توانیم از موضع قوت اما منطق رسا، با پاکستان بر اساس منافع همگانی، با شجاعت سیاسی و قاطع روی همۀ مسایل مناقشۀ چون دیورند، تروریزم، دهلیز ترانزیتی و مسایل استراتیژیک به یک نتیجه برسیم.
از صفحه فیس بوک احمد ولی مسعود