برای رسیدن به تفاهم و صلح با گروه‌های مخالف مسلح دولت، تاکنون یک قدم موثر هم برداشته نشده و هنوز معلوم نگردیده که صلح با کی‌ و در کجا باید صورت گیرد.
تحلیلگران سیاسی با بیان این مطلب می‌گویند که در قدم اول باید ریشه‌های حمایتی طالبان خشکانیده شود و سپس حکومت افغانستان با طرف‌ اصلی جنگ (پاکستان) گفت‌وگو نماید.
احمد سعیدی آگاه مسایل منطقه می‌گوید، در افغانستان هیچ‌گونه برنامۀ برای رسیدن به صلح مطرح نبوده و هیچ نوع استراتیژیی در این خصوص وجود نداشته و ندارد.
به باور آقای سعیدی، در راه رسیدن به صلح گام عملی برداشته نشده و موضوعاتی که در این خصوص در رسانه‌ها و در شورای عالی صلح گفته می‌شود، فقط حرف‌های رسانه‌یی است.
او افزود، نشست‌هایی‌که در این زمینه برگزار می‌شود یا شده، جنبه‌های تشریفاتی داشته و تمام این دید و بازدید‌ها نمایشی است و دردی را دوا نمی‌کند.
سعیدی همچنان گفت، از ایجاد شورای عالی صلح حدود دوسال می‌گذرد و اولین دست‌آورد آن نشستی بود که دو روز پیش انجام شد؛ اما این نشست هم هیچ صلاحیت اجرایی و عملی نداشت.
به گفتۀ او، چنین نشست‌ها زمانی صلاحیت اجرایی پیدا می‌کند که کشورهای مداخله‌کننده مانند ایران و پاکستان در آن حضور داشته باشد؛ اما در کنفرانس دو روز قبل این شورا، هیچ یک از این کشورها حضور نداشتند.
این آگاه مسایل منطقه تاکید کرد، تا زمانی‌که پاکستان به صراط مستقیم وادار ساخته نشود، نتیجۀ چنین نشست‌ها و کنفرانس‌ها فقط خوردن، حرف‌زدن و رفتن خواهد بود و بس.
به باور او، القاعده و طالبان توسط ای‌اس‌ای حمایت می‌شوند و رهبری‌کننده و تمویل کنندۀ اصلی آنها پاکستان است؛ بناً تا زمانی‌که دنیا پاکستان را وادار به قطع روابط با این گروه‌ها نسازد، به پای میز مذاکره کشانیدن این گروه‌‌ها ممکن نیست.
وی همچنان افزود، از سوی هم، اگر امریکا به حامد کرزی و تیم او اطمینان می‌داشت، یقیناً به پاکستان فشار وارد می‌کرد تا از حمایت طالبان دست بردارد؛ اما چون به حکومت افغانستان اطمینان ندارد، بنابراین پاکستان را از خود آزرده نمی‌سازد.
در این حال، داکتر طاهر هاشمی استاد دانشگاه کابل نیز به این باور است که برای صلحی‌که افغانستان در آرزوی آن است، هیچ نوع برنامۀ وجود ندارد و تقاضای صلح از جانب افغانستان مانند جادۀ یکطرفه است.
او تاکید کرد، برنامه‌یی‌که طالبان را وادار به مذاکره ساخته و به منافع ملی ملت افغانستان باشد از سوی حکومت ارایه شده نمی‌تواند، زیرا طالبان گروهی اند که با صلح بیگانه هستند و تنها خواست آنان تسلیم‌شدن بدون قید و شرط حکومت به طالبان است.
به گفتۀ داکتر هاشمی، حکومت افغانستان نتوانسته طرف صلح‌کننده را مشخص سازد، یعنی تا حالا مشخص نیست که باید با طالبان صلح صورت گیرد یا با دولت پاکستان.
او اضافه کرد، از یک سو پاکستان در پروسۀ صلح افغانستان صادق نیست، طالبان دولت حامد کرزی را قبول ندارد و اگر مذاکره هم بکنند با امریکا وارد گفت‌وگو می‌شوند و در عین زمان اروپایی‌ها به این نتیجه رسیده اند که با طالبان از را مصالحت‌آمیز پیش بروند تا از خطرات احتمالی مانند یازدهم سپتمابر جلوگیری کنند.
این استاد دانشگاه همچنان…          ادامه صفحه ۶
برای رسیدن به صلح…
گفت، به همین دلیل مطرح کردن مسالۀ صلح از سوی حکومت افغانستان نتیجۀ نخواهد داشت.
همچنان سید اسحاق گیلانی عضو مجلس نماینده‌گان ایجاد شورای عالی صلح را یک اشتباه دانسته می‌گوید، برای رسیدن به صلح باید اعضای شورای عالی صلح کاملاً تغییر کند و کسانی در پست‌های آن گماشته شوند که بتوانند با طالبان وارد مذاکره شوند.
به گفتۀ این عضو مجلس نماینده‌گان، طالبان همواره اعلام کردند که خواهان مذاکره با امریکا هستند نه حکومت کابل، بنابراین حکومت افغانستان در دو سال گذشته تنها وقت را تلف کرده است.
او تاکید کرد، مسالۀ مهم دیگر این‌که هنوز مشخص نیست که تنها القاعده و اس‌ای‌اس دنبال طالبان هستند یا کشورهای دیگر نیز از این گروه حمایت می‌کنند، بنابراین باید ریشه‌یابی صورت گیرد که تمویل کننده‌گان اصلی این گروه، کدام کشورها استند.
این عضو مجلس همچنان اضافه کرد، پس در قدم نخست باید منابع مالی آنان خشکانیده شود، سپس مسالۀ مذاکره و مصالحه مطرح شود.
گیلانی اضافه کرد، باید حکومت افغانستان با کشورهای تمویل کنندۀ این گروه، نزدیکی برقرار کند، زیرا این کشورها که عمدتاً کشورهای عربی هستند، دولت افغانستان را یک دولت کمونیستی می‌دانند.
او همچنان گفت، پس این موضوع نشان می‌دهد که تبلیغات وزارت خارجه و سفیران ما تا چه اندازه ضعیف بوده، بنابراین باید اول برای تمویل‌کننده‌گان این گروه روشن ساخته شود که دولت افغانستان یک دولت کمونیستی نیست.
این عضو مجلس اضافه کرد، سپس این کشورها متقاعد ساخته شوند تا از حمایت این گروه دست بکشند، تنها در این صورت است که طالبان وادار به مذاکره خواهند شد.
علی رغم تلاش‌های خسته‌گی ناپذیر حکومت حامد کرزی برای کشانیدن طالبان به پای میز مذاکره، هنوز مشخص نیست که طالبان به ندای صلح دولت افغانستان گوش خواهد داد و دست دولت افغانستان را می‌فشارد و یا به جنگ خود با دولت افغانستان ادامه خواهند داد.