پاکستان با راه‌‌اندازی گفت‌وگوهای پنهانی با طالبان، رهبران دولت وحدت ملی را اِغفال می‌کند.
شماری از آگاهان سیاسی و نظامی با بیان این مطلب می‌گویند تا زمانی که مردم افغانستان از میکانیسم‌های صلح با طالبان آگاه نباشند، این گفت‌وگوها نتیجه‌یی ندارد.
این آگاهان تأکید می‌کنند، گروه طالبان عوامل استخبارات بیگانه اند و تا زمانی‌که پاکستان به عنوان حامی این گروه، در سیاست خود تغییر نیاورد، گفت‌وگو با طالبان معنی ندارد.
آنان از رهبران دولت وحدت ملی می‌خواهند تا با تجهیز نیروهای نظامی افغانستان، از موضع قدرت وارد گفت‌وگو با گروه‌های شورشی مسلح گردند.
برخی از منابع آگاه از کاخ ریاست جمهوری به روزنامۀ اکسپرس تریبون پاکستان گفته‌اند که رییس جمهور غنی، گفت‌وگوهای صلح را به‌گونۀ مخفی با طالبان آغاز کرده است.
این‎گفت‏‎وگوها به گونۀ سری و برای سهم دادن طالبان در قدرت سیاسی انجام شده است.
این منبع از کاخ ریاست جمهوری گفته اند که این گفت‌وگوها زیر نظارت سازمان ملل آغاز شده‌ و هدف آن شریک ساختن طالبان در قدرت سیاسی است.
مولانا فرید آگاه مسایل سیاسی به روزنامۀ ماندگار می‌گوید: نفس گفت‌‍وگو با مخالفان امر معقول است در صورتی که این گفت‌وگو ها به صلح بیانجامد؛ اما در جریان سال‌های گذشته هیچ‌کدام از این گفت‌وگوها نتیجه نداشته است.
آقای فرید باور دارد: صلح با دشمنی‌که در جریان سال‌های گذشته خون مردم را ریخته، در پشت درهای بسته و پنهانی ذهنیت مردم را مغشوش می‌سازد.
این آگاه سیاسی تأکید می‌کند: «اگر واقعاً آقای غنی می‌خواهد با طالبان صلح کند، این کار باید در یک پروسۀ شفاف و بدون معامله با دشمنان مردم صورت گیرد.»
آقای فرید یادآورد شد: در گفت‌وگوهایی که مردم در جریان آن نباشند، زیان آن به مردم می‌رسد.
مولانا فرید هم‌چنان گفت: شروع گفت‌وگوهای سریع به دستور پاکستان که از طالبان حمایت می‌کند، صورت گرفته است.
او تأکید می‌کند: این کار پاکستان به منظور اغفال کردن رهبران دولت وحدت ملی است.
آقای فرید می‌افزاید: پاکستان در تلاش است تا نشان دهد که آنان بعد از مذاکرات با سران دولت وحدت ملی، قدم‌های اولی را برای مذاکره برداشته اند که این، ادامۀ سیاست‌های چندین سالۀ پاکستان در قبال افغانستان است.
آقای فرید باور دارد تا زمانی‌که اهداف و منافع پاکستان در افغانستان برآورده نشود، هر نوع گفت‌وگو ضیاع وقت و فریب دادن اذهان مردم خواهد بود.
در این حال، جنرال امرالله امان آگاه نظامی می‌گوید: جنگی که در افغانستان جریان دارد و از طرف مخالفین مسلح شماری زیادی از شهروندان افغانستان و نیروهای بیرونی جان خود را از دست داده اند، تنها رییس جمهور نمی‌تواند نمایندۀ تمامی آن‌ها باشد.
آقای امان می‌گوید: مردم حق دارند تا از میکانیسم‌های گفت‌وگو با طالبان آگاه باشند.
او می‌افزاید: «جدایی از این اگر منظور این مذاکرات خویشی و خویشاوندی باشد و شماری از گروپ‌های کوچک در قدرت شریک ساخته شوند، این کار مخالف همه موازین است.»
آقای امان با بیان این‌که هیچ خانواده‌یی در افغانستان نیست که داغ جنایات طالبان را ندیده باشد، گفت: اگر قاتلین مردم افغانستان بازهم بالای مردم تحمیل شوند، قابل پذیرش نیست.
آقای امان گروه طالبان را عوامل استخبارات بیگانه خوانده گفت که در صورتی که پاکستان در سیاست خود تغییر نیاورد، گفت‌وگو با طالبان معنی ندارد؛ چون در گذشته اگر چهره‌یی از گروه طالبان تمایل نشان داده است تا با دولت افغانستان صلح کند، توسط پاکستان از میان برداشته و یا فرار داده شده است.
جنرال امان از دولت وحدت ملی می‌خواهد تا با تجهیز کردن نیروهای نظامی افغانستان از موضع قدرت وارد گفت‌وگو با گروه‌های مخالف گردد.
هم‌چنان، عتیق‌الله امرخیل آگاه نظامی می‌گوید: شریک ساختن طالبان در قدرت و بحث پیرامون خواست‌های این گروه، نیازمند زمان بیشتر است.
آقای امرخیل هم‌چنان می‌گوید: جنگ راه حل نیست و ما به این نتیجه رسیده‌ایم که باید گفت‌وگو صورت گیرد.
این آگاه نظامی می‌افزاید: «در این دیدارها پای ملل متحد و پاکستان در میان است که آرزومندی وجود دارد تا از این مذاکرات نتیجه گرفته شود، چون سازمان ملل بالای پاکستان به عنوان حامی طالبان فشار وارد خواهد کرد.»
آقای امرخیل با توجه به افزایش حملات انتحاری در چند هفتۀ گذشته در کشور می‌گوید: زمانی که مذاکرات صورت می‌گیرد؛ هر دو طرف تلاش می‌کنند تا در مذاکرات دست بالا داشته باشند و آرزوهای خود را بالای طرف دیگر تحمیل کند؛ این کار تا زمانی صورت می‌گیرد که آتش بس به میان آید که گروه طالبان به خاطر پذیرفته شدنِ خواست‌های خود حملات انتحاری را شدت بخشیده اند.
پیش از این برای کشاندن طالبان به پروسۀ صلح شورای عالی صلحدر سال ۲۰۱۰ میلادی با بودجۀ هنگفتی ایجاد شد، آگاهان می‌گویند که این شورا از زمان ایجاد تااکنون دست‌آورد چشم‌گیری نداشته است.