رییس سازمان بین‌المللی مهاجرت در افغانستان گفته است که هزاران خانواده افغانی بعد از حمله مرگبار طالبان بر مکتبی در پیشاور از ترس آزار و اذیت فرار کرده اند. این مهاجران در افغانستان نیز امکاناتی برای زنده‌گی ندارند.
ریچارد دنزینگر، رییس ماموریت سازمان بین المللی مهاجرت در افغانستان روز شنبه (۱۸ دلو/ ۷ فبروری) گفت که بیش از ۲۲ هزار مهاجر بدون سند در ماه جنوری از مرز تورخم به افغانستان برگشته اند که این رقم بیش از دو چند همه مهاجران عودت‌کننده در تمام سال ۲۰۱۴ می‌باشد.
در عین ماه نزدیک به ۱۵ هزار تن دیگر دیگر رد مرز شده اند که این رقم دو چند شمار رد مرزشده‌گان در ماه دسمبر می‌باشد.
ریچارد دنزینگر به رویترز گفت که «این مشکلات همه با حمله بر مکتب در پیشاور شروع شدند. هنگامی که حادثه دهشتناکی اتفاق بیفتد، مردم آن را به گردن خارجی‌ها می‌اندازند.»
در ماه دسمبر طالبان مکتبی را در شهر پیشاور واقع در شمال غرب پاکستان مورد حمله قرار داده و بیش از ۱۳۰ طفل را کشتند. این امر پاکستان را بر انگیخت تا عملیات علیه پناهگاه‌های شورشیان در امتداد مرز های افغانستان را تشدید ببخشد.
همکاری بین نیروهای امنیتی افغانستان و پاکستان نیز بعد از وقوع این حمله بهبود یافته است و منجر به بازداشت مظنونان در افغانستان گردیده است. مقامات فکر می‌کنند که این حمله توسط طالبان پاکستانی طراحی شده بود.
مقامات سازمان بین المللی مهاجرت و دیگر منابع می‌گویند، افغان‌هایی که در پاکستان زنده‌گی می‌کنند با واکنش‌های شدیدی رو به رو اند و گزارش‌هایی از موارد آزار و اذیت آن‌ها مانند حمله بر خانه‌های شان و خشونت پولیس وجود دارد.
دنزینگر می‌گوید که بسیاری این خانواده‌ها ده‌ها سال پیش در پاکستان مسکون شده بودند و در صورت بازگشت به افغانستان جایی برای زنده‌گی ندارند.
او علاوه نمود که زنده‌گانی این مهاجران در پاکستان است و معلوم نیست که چه مدتی در افغانستان می‌مانند.
سرازیر شدن عودت کننده‌گان بدون سند و مدرک به افغانستان در ماه جنوری به طور متداوم افزایش یافته است و از ۱۵۰ خانواده در هفته اول این ماه به ۱۴۰۰ خانواده در اخیر آن ماه بلند رفته است.
دنزینگر در مورد گرایش به افزایش عودت مهاجران گفت که «عجالتاً پیش بینی آن بسیار مشکل است، ما شاهد کاهش آن نبوده ایم، دیده شود چه می‌شود».
برگشت غیر منتظره هزاران خانواده مهاجر، بر امکانات محدود افغانستان فشار وارد می‌کند و تنها به خانواده‌های بسیار آسیب‌پذیر کمک می‌شود.
نزدیک به ۱۰ درصد کسانی که تاکنون برگشت کرده اند به کمک‌ها دسترسی دارند و سازمان بین المللی مهاجرت برای مقابله با این مشکل مجبور شده است که ده در صد امکاناتش را از مرز غربی با ایران برای این منظور اختصاص بدهد.