تله‌پاتی را می‌توان پدیده‌یی ذهنی تعریف کرد که از ارتباط مستقیم میان ذهن با ذهن رخ می‌دهد. ریشۀ کلمه «تله پاتی» از کلمۀ یونانی تله به معنای دور و پاتی به معنای وقوع گرفته شده است. تله‌پاتی برای اولین‌بار توسط محقق فرانسوی «فردریک» در سال ۱۸۸۲ بیان شد، وی همچنین از بنیان‌گذاران انجمن تحقیقات روانی در دنیا بوده است.
توصیف تله‌پاتی یا همان «دو هم اندیشی» به صورت جهانی در نوشته‌ها، افسانه‌ها و روایات قومی دیده می‌شود، حتا در جوامع قبیله‌یی استرالیا، تله‌پاتی به عنوان قوۀ ذهنی و استعداد فکری پذیرفته شده است. اما در جوامع پیشرفته اعتقاد بر این است که توانایی ویژه‌یی است که متعلق به عارفان و فیزیک‌دان‌ها می‌باشد که در عصر معاصر تحقیقات زیادی توسط فیزیک‌دانان انجام گرفته که گواه این موضوع است که علاقه به تله‌پاتی شروع دورۀ هیپتوزیم بود. همچنین دانشمندان با انجام آزمایش‌های بسیاری روی افراد انگلیسی و امریکایی کشف کردند که تله‌پاتی جزو پدیده‌هایی‌ست که در حوزۀ مقناطیسی قرار می‌گیرد.
بسیاری از مردم که در حال یادگیری هنر «دو هم اندیشی یا تله‌پاتی» هستند، به منظور دست‌یابی به آن ابتدا باید یاد بگیرند که چه‌گونه احساسات خود را کنترل کنند تا گردش انرژی در بین چاکراها، آزادانه هدایت شود.
برای رسیدن به آن سطح از وضوح ذهنی که بتوانید تله‌پاتی کنید، باید ذهن آرام و خالی داشته باشید. چنان‌چه ذهن‌تان آشفته و مملو از احساسات، غم، کینه و یا هیجان باشد، احتمال توانایی تله‌پاتی با یک ذهنِ دیگر به صفر می‌رسد.
اگر بتوانید خوب این کار را انجام دهید، از افکار دیگران نسبت به خودتان آگاه می‌شوید.
علاقه به تله‌پاتی بعد از جنگ جهانی دوم زیاد شد، هزاران نفر از سوگواران که عزیزان خود را از دست داده بودند، به سمت روح‌گرایی برای ارتباط معنوی با عزیزان‌شان کشیده شده بودند.
موارد بسیاری از تله‌پاتی می‌توان یاد کرد، برای مثال شاید اتفاق افتاده که یکی از بسته‌گان یا دوستان شما در حادثه‌یی زخمی و یا کشته شده و شما بی‌خبر از اتفاق افتاده، ناگهان نگران شده و احساس بدی وجودتان را فرا گرفته تا جایی که بی‌هدف سعی کرده‌اید با آن فرد تماس و خبری از وی بگیرید.
البته تله‌پاتی با عوامل بیزولوژیکی نیز مرتبط است. علم ثابت کرده زمانی که تله‌پاتی اتفاق می‌افتد، میزان حجم خون فرد ارسال‌کنندۀ سیگنال تغییر می‌کند. همچنین امواج مغز گیرنده برای مطابقت با فرستنده نیز تغییر می‌کند.
یک واقعیت جالب دربارۀ تله‌پاتی در طی مأموریت آپولو ۱۴ در سال ۱۹۷۱ اتفاق افتاده است. طی یک آزمایش به اثبات رسید که «فاصله» یک مانع برای ارتباط افکار با یکدیگر نیست‌ـ هرچند که این آزمایش توسط سازمان ملی هوانوردی و فضا (ناسا) معتبر نیست و حتا اطلاعات مربوط به این آزمایش تا زمانی که مأموریت آن به پایان رسید نیز اعلام نشد.
این آزمایش توسط فضانورد میچل ادگار با چهار دریافت‌کننده بر روی زمین در فاصله ۲۴۰۰۰۰ کیلومتری انجام شد. میچل با گیرنده‌اش در زمین با تمرکز در توالی بیست عدد تصادفی در بین ۲۰۰ توالی، هر دو به‌درستی حدس زده بودند که عدد ۵۱ مورد نظر بوده است. خلاصه، ارتباط افکار با یکدیگر یا همان تله‌پاتی نیز درست مانند سایر پدیده‌های ذهنی و روانی برای آزمایش کردن بسیار مشکل است، این پدیده به طور عمده بر اساس حالات هیجانی از هر دو فرستنده و گیرنده می‌باشد.

منبع: مجلۀ موفقیت