- ۱۵ جوزا ۱۳۹۴
شنبه ۱۶ جوزا ۱۳۹۴
قهرمانان اسطورهیی به کشورها و ملتها هویت میبخشند؛ چون در سختترین روزگار از درون دل مردمانشان بیرون میشوند، در دل تاریخ زنده میمانند، قهرمان ملتها می شوند و هر ازگاهی فراتر از مرزها، به الگویهای ملی و اسطورههای جامعه انسانی مبدل میگردند و برای نسلها ماندگار میشوند.
اینگونه است قهرمان ما که سالها بعد از رفتنش، نامش آزین دل حق پسند کودکی که تازه با محیط خویش آشنا میشود، تا نو جوان مشغول دنیای هیجانات و خیالات و جوان برومندی که قدم به شناخت خود وسنجیدهگیها میبردارند، میگردد. احساس غرور و افتخار میکنند و خود را در وی و وی را در خود، میبیند، تلاش دارند تا با ایجاد رابطۀ از خود شناختی بیرون دهند.
هریک به طریقی، با دستو پا کردن معصومانه یا الگوبرداریهای جوانانه حرکاتی را به نمایش میگذارند و جایگاه خود را مشخص میسازند.
مگر هویت غیر از دلبستگی قلبی، احساس غرور کردن، خود را با کسی یا چیزی شناختن و خود را در وی دیدن، رابطه ایجاد کردن و ره یافتن است؟
آنهم در اعماق قلبهای پاک، وجدانهای سالم، نشأت گرفته از ضمیر ناخود آگاه باطنی تا رسیدن به دل و دماغ و روان مردمان.
این گونه است که شخصیتهای استثنایی، روحهای بزرگ، به ملتها و کشورها هویت میبخشند و روان و وجدان ملتها میشوند، اسطورههاییکه هیچگاهی در قالب قوم، قبیله، خانواده، تبار و زبان نمیگنجند.
امروز وقتی نامش را میبریم، تصویرش را میآویزیم، احترامش میگذاریم، بزرگداشتاش میکنیم، فقط به خاطر خود شهید مسعود نیست؛ وی دیگر با ما نیست، رسالتش را انجام داد و وداع گفت. این ماییم که نیازمندیم، نیازمند هویت بخشیاش، نیازمند بزرگاندیشی و بزرگ منشیاش، از آزادهگی و استقلالش، از تدبیر و تعقلاش، خدا پرستی و خدمتگذاریاش، مردانگی و مقاومتش، صفا و صمیمیتش، غرور و غیرتش، ایثار و از خود گذشتهگی اش، تمکین و تهذیبش، عدالت و حق طلبیاش، اخلاق و انسانیتش….
پس بر ماست تا از این خرمن خرمن فرآوردههای مسعود شهید چیزی هم برای خود دست و پا کنیم و هویت بخش خود شویم. این روح بزرگ و نیازمندیهای هویتی ما قطعاً نباید دستخوش اغراض و آجنداهای شخصی، گروهی، خانوادهگی، زبانی، تباری و مذهبی گردد.
بلی در راستای هویتسازی ملی، آرامش و عدالت همگانی و سربلندی و عزت این سرزمین باید از این مولفههای هویت بخش مسعود شهید بهره گرفت.
برگرفته از صفحۀ فیسبوک احمدولی مسعود
Comments are closed.