- ۲۰ سرطان ۱۳۹۴
یک شنبه ۲۱ سرطان ۱۳۹۴
ناجیه نوری
مذاکره با طالبان باید به دور از چشم جنرالهای پاکستانی در یکی از کشورهای منطقه برگزار شود.
شماری از آگاهان با ابراز این مطلب میگویند که پاکستان تلاش میکند تا طالبان تحت تسلط خود را وارد میدان مذاکره کند؛ زیرا طالبان بیرون از پاکستان خواهان مذاکره با مجاهدین اند و حکومت غنی را به عنوان طرف اصلی مذاکره نمیپذیرند.
آنان با انتقاد از برگزاری مذاکره صلح با طالبان در پاکستان تاکید میکنند: برای به دستآوردن نتیجه مثبت از مذاکره با طالبان باید مذاکرات صلح به دور از چشم جنرالهای پاکستانی برگزار گردد.
اما یک عضو هیات مذاکره کننده دولت افغانستان با طالبان در پاکستان میگوید: در حالیکه طالبان اصلی در پاکستان حضور دارند و کلید صلح و جنگ افغانستان در دست پاکستان است، آیا طالبان خارج از پاکستان، توانایی آوردن صلح را افغانستان دارند؟
این عضو مذاکره کنندۀ دولت با طالبان میگوید که دستیافتن به صلح بدون همکاری پاکستان ممکن نیست.
جاوید کوهستانی آگاه نظامی سیاسی میگوید: درمذاکرات چین و قطر مولوی جلیل و ملا حسن از طالبان نمایندهگی میکردند، درحالیکه در مذاکرات پاکستان تنها مولوی جلیل حضور داشت.
این آگاه نظامی گفت، طالبانیکه در مذاکرات قطر و چین حضور داشتند؛ حکومت دکتر غنی را به عنوان طرف مذاکرهکننده نمیپذیرند و خواهان حضور مجاهدین در مذاکرات اند.
کوهستانی افزود: پاکستان میخواهد طالبانیکه خواهان مذاکره با مجاهدین افغانستان است را از صحنۀ گفتوگوها خارج کرده و طالبانی را وارد میدان مذاکره نماید که تحت تسلط جنرالهای پاکستانی قرار دارند.
این آگاه نظامی به این باور است که برای به دستآوردن نتیجۀ مثبت از مذاکره با طالبان باید این مذاکرات صلح به دور از چشم جنرالهای پاکستانی برگزار گردد.
جنرال کوهستانی گفت: «طرف گفتوگوکنندۀ حکومت افغانستان در هر مذاکره تغییر میکند؛ اگر در هر مذاکره گفتوگوکنندههای هردو طرف تغییر کند، در حقیقت دولت افغانستان درهر بار با گروههای مختلف مذاکره میکند که این بدون شک نتیجه نخواهد داشت.»
اوتأکید کرد با چنین شرایطی دیدگاه واحد میان مذاکرهکنندهگان به وجود نمیآید و مذاکره به مشاجره مبدل شده و بدون نتیجه و ثمره ادامه مییابد.
به باور وی، چون این گفتوگو بینالافغانی نبود و طالبانی که در این مذاکره حضور داشتند توسط پاکستان به میز مذاکره کشانیده شده اند؛ بنابراین بعید به نظر میرسد که یک نتیجه نسبتاً امیدوارکننده به دست بیاید.
اما محمد ناطقی عضو هیأت مذاکرهکننده دولت افغانستان با طالبان در پاکستان میگوید، خواست ما از پاکستان در ۱۳ سال حاضر کردن طالبان در پای میز مذاکره بود، اما حالا چرا باید بگویم که این مذاکرات را پاکستان مدیریت میکند؟
وی تأکید کرد، اینکه طالبان آلۀ دست پاکستان میباشد، یک بحث جداگانه است؛ اما باید بدانیم که دستیافتن به صلح بدون همکاری پاکستان ممکن نیست.
ناطقی افزود: درحالیکه همه میدانند که طالبان اصلی در پاکستان حضور دارند و کلید صلح و جنگ افغانستان در دست پاکستان است؛ آیا طالبان خارج از پاکستان توانایی آوردن صلح را افغانستان دارند؟
ناطقی میگوید: «طالبان در این مذاکرات سه حرف بیشتر نداشتند و تنها برداشتی که ما از صحبتهای آنان در این جلسه داشتیم؛ موضوع آزادسازی زندانیان طالبان، خارجشدن از لیست سیاه و خروج نیروهای خارجی بود».
وی تأکید کرد: مساله نظام سیاسی، قانون اساسی، حقوق زنان، آزادی بیان و فعالیت نهادهای مدنی بحثهایی اند که در آینده روی آن بحث صورت خواهد گرفت؛ اما محتوای اصلی جلسه همین سه موضوع بود.
ناطقی گفت: مذاکرات چهار ساعته ما با طالبان در دو بخش خلاصه شد که بخش اول مربوط توافقات و بخش دوم مربوط به مسایل جلسات بعدی بود.
او افزود: توافقات شامل محل و زمان مذاکرات و اینکه جلسات در کجا و چهگونه برگزار شود و هردو طرف توافق کردند که اجندای برای جلسات بعدی ترتیب گردیده و در آینده روی آن بحث صورت گیرد.
این درحالی است که در حکومت پیشین افغانستان به رییسجمهوری حامد کرزی، پذیرش قانون اساسی این کشور از پیششرطهای گفتوگوهای صلح بود.
قرار است نشست بعدی طالبان و نمایندهگان دولت افغانستان بعد از عید فطر برگزار شود.
برخی منابع گفتهاند که احتمال دارد این نشست در چین برگزار شود.
Comments are closed.