چهار شنبه ۲۴ سرطان ۱۳۹۴

انفجاری در یک مسجد در شهر پل خمری در شامگاه بیست‌وششم و انفجاری دیگر در ولایت خوست در شامگاه بیست‌وپنجـمِ ماه مبارک رمضان که بر اثرِ آن ده‌ها نفر کشته و زخمی شدند، حکایت از آن دارد که دشمنان مردمِ افغانستان هیچ حرمتی به شؤوناتِ اسلامی و عقاید و عباداتِ مردم قایل نیستند.
این دشمنان چه طالب و چه هم داعش که زیر نامِ اسلام با قرائت‌های بنیادگرایانه و افراطی فعالیت می‌کنند، با کشتارِ مردمِ بی‌گناه در مساجد و دیگر اماکنِ مقدس آن‌هم در لحظۀ اذان و افطارِ روزۀ ماه مبارک رمضان، نشان دادند که با اخلاقِ اسلامی فرسنگ‌ها فاصله دارند و هیچ مرز و حریمی را برای اعمالِ خون‌ریزانۀ خود به رسمیت نمی‌شناسند.
در انفجار شامگاه ۲۱ سرطان در ولایت خوست، فرد انتحارکننده بمب‌ همراهِ خود را در نزدیک یک ایستگاهِ بازرسی منفجر کرد که بر اثر آن، ۲۷ غیرنظامی و ۶ مأمور امنیتی جانِ خود را از دست دادند. قربانیان غیرنظامی این انفجار، ۱۲ کودک، ۳ زن و ۱۲ مرد هستند. در نتیجۀ انفجار بمب در مسجدی در شهر پلخمری مرکز ولایت بغلان نیز ۲۲ نفر زخمی شدند. این انفجار حوالی شام روز دوشنبه به وقوع پیوسته است. بیشتر زخمی‌های این حادثه غیرنظامیانی بودند که برای شرکت در یک مراسم افطاری دولتی در این مسجد جمع شده بودند. به گفتۀ سخنگوی فرماندهی پولیس بغلان، بمب در یک کارتن جاسازی و در کفشکنِ این مسجد گذاشته شده بود.
اگرچه تا به حال هیچ گروهی مسوولیتِ این دو انفجار را به عهده نگرفته است، اما قراین و شواهد نشان می‌دهند که این دو رویداد که هر دو در لحظۀ افطاری صورت گرفته‌اند، کارِ همان گروه‌هایی‌ست که همیشه در جنگ با مردم و نیروهای دولتی قرار دارند.
در گذشته، بارها طالبان اهداف‌شان را در مساجد مورد حمله قرار داده‌اند ولی مسوولیتِ آن را به عهده نگرفته‌اند. در همین حال، حمله به یک بازار در مرکز شهر یحیا خیلِ ولایت پکتیکا نیز در شامگاه روز دوشنبۀ ماه مبارک رمضان، نشان داد که مخالفان مسلح برای رسیدن به اهداف‌شان، از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کنند.
کشتار مردم غیرنظامی و بی‌گناه آن‌هم در حال عبادت و نیایش، در نزد هیچ دین و آیینی مقبولیت ندارد و علاوه بر آن، انسانیت و اخلاق نیز اجازه نمی‌دهد که مسلمانی دست به کشتارِ مسلمانِ روزه‌دار آن‌هم در مسجد خانۀ خدا بزند. حال سوالِ اساسی این است که این گروه‌ها به‌راستی پیرو کدام مکتب و اندیشه‌اند و چرا عالمان دینی با قاطعیت در برابرِ این گروه‌ها بسیج نمی‌شوند؟
مسلماً عالمان دین مسوولیت دارند تا در برابر چنین رویدادهایی از خود واکنش نشان دهند و به صورتِ دسته‌جمعی موقف‌شان را در برابر گروه‌هایی که اماکن مقدس و عبادتگاه‌های مسلمانان را هدف قرار می‌دهند، اعلان کنند. هم‌چنان دولت وظیفه دارد که هرگاه گروه‌های طالبان، داعش، حقانی و حزب اسلامی حکمتیار از پذیرفتنِ این‌گونه حملات‌شان سر باز زدند، خود مسوول اصلیِ حملات را به مردم معرفی کنند تا مردم بیشتر از گذشته با دشمنانِ خشونت‌طلب‌ِ خویش آشنا شوند.
مردم قربانیِ اصلیِ این‌گونه حملاتِ کور اند. آن‌ها حق دارند قاتلانِ خویش را بشناسند. دولت می‌باید با روی دست گرفتنِ سیاست‌های شفاف، پرده از چهرۀ همۀ خشونت‌طلبان و جانیان بردارد و هر گروهی را که مرتکب چنین اعمالی می‌شود را نام گرفته و زمینۀ طرد کاملِ آن‌ها را صحنۀ سیاست و اجتماع فراهم سازد.