الفبای صلح بـرای افغـانسـتان

- ۰۴ اسد ۱۳۹۴

دو شنبه ۵ اسد ۱۳۹۴

 

وقتی اولین نسخۀ مختصر آجندای ملی را ۱۲ سال قبل بیرون دادیم، به خط درشت آمده بود: « صلح نسبی که توسط خارجی‌ها به وجود آمده است، شکنند است و با تغییر در سیاست‌شان، وضعیت کشورما دوباره برجای اولش بر خواهد گشت. تازمانی‌که خودما دست به کار نشویم و صلح را ابتدا میان خود به وجود نیاوریم، ممکن نیست به صلح پایدار برسیم و این در قدم اول مسوولیت نخبه‌گان و رهبران کشور می‌باشد».
mnandegar-3آنچه پیش بین و نگرانش بودیم، متأسفانه امروز اتفاق افتاد.
چرا؟ چون طی این همه سالیان دراز این رهبران در منگنۀ خودخواهی‌ها، فخر فروشی‌ها، بزرگنمایی‌ها، ثروت‌اندوزی و ندانم کاری‌ها با تکیه بر حضور جامعه جهانی و سرازیرشدن میلیاردها دالر، در عشرت‌کدۀ زنده‌گی غرق خود شدند. حتی به کسانی هم که سودای مملکت داشتند، از ترس این‌که حریف‌شان نشود، به شدت تاختند.
اما دشمن اصلی با همان اقتضای طبیعت خود و عصبیت تاریخی، همواره آماده گی می‌گرفت، تا این‌که سیاست منفعتی کشورها تغییر کرد و کشور در مقابل طوفان رها گردید.
حالا چه؟ کی برای ما چه دارد؟
بیش از این ممکن نیست سرنوشت این ملت را به سلیقه‌های شخصی، تصادف و یا تعامل دیگران رها کرد. خوب است بالای آنچه تا امروز گذشت خط بطلان کشید، فقط بالای آنچه به خاطر حضور جامعۀ جهانی در کشور باقییست تعمیر کرد. اما با اندیشۀ نو، نقشۀ خودی، تفاهم و همدیگر پذیری و در این راستا صاحبان تعقل و تعهد و خردورزی ودلسوزی را باید چراغدار راه ساخت.
نظام و دولت را با هویت مشترک همه، حق همه، اندیشۀ همه و با اقناع همه در محور عدالت برای همگان بسازیم، تا همه خود را در آن ببینند، به آن پیوند و دلبستگی نشان دهند، حمایتش کنند تا این‌که میان خود به تعادل و توازن می‌رسیم و از همین موضع است که به صلح پایدار خواهیم رسید و باز از همین موضع است که با دیگران می‌توانیم تعامل کنیم.
به این پروسۀ ملی باید شتاب داد، عجله کرد، چون اگر طوفان از سر ما گذشت، در گرداب‌ها گیر خواهیم کرد، از شناخت یکدیگر عاجز خواهیم ماند و دیگر هیچ.
به آنانی‌که به گذشته‌های تاریخی دل خوش کرده‌اند، از همین حالا باید هشدار داد که سلسلۀ گذشته های ناپایدار تا به امروز به دلیلی همچنان ناپایدار باقیست که در محور حق و هویت و اندیشۀ همگانی نبوده است و از این پس لجاجت بر ادامۀ این روند، هر آنچه را که تا هنوز باقیست از بیخ برخواهد کند و افغانستان را برای همیش از دست خواهیم داد.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.