سه شنبه ۶ اسد ۱۳۹۴

هارون مجیدی
بی‌توجهی، عدم مسوولیت‌پذیری مقامات عالی رتبۀ نظامی، فساد گسترده، ندانم کاری‌ها و عدم موجودیت مرکز واحد سوق و اداره در نهادهای امنیتی از عواملی اند که سبب ناهم‌آهنگی و ناهنجاری میان نهادهای امنیتی کشور شده است.
شماری از آگاهان و اعضای مجلس با بیان این مطلب هشدار می‌دهند که اگر راه‎وچاره‎یی جست‎وجو نگردد، شمال به وزیرستان ثانی تبدیل خواهد شد.
آگاهان هم‌چنان باور دارند، اگر رهبران دولت با دل‌سوزی عمل نکنند در سال ۲۰۱۶ موقعیت افغانستان بسیار تغییر خواهد کرد و در سال ۲۰۱۷ شاهد ناامنی بزرگ در افغانستان خواهیم بود.
ناهم‌آهنگی میان نهادهای امنیتی و نرسیدن کمک به نظامیان در میدان‌های نبرد از مواردی است که سبب شده تا شمار زیادی از این نظامیان جان‌های خود را از دست دهند و یا به شمن تسلیم شوند.
در تازه‌ترین مورد، ۱۰۷ سرباز پولیس محلی و پولیس مرزی افغانستان در ولسوالی تیرگران بدخشان به طالبان پیوستند که در ازای تحویل دادن تمام امکانات نظامی‌شان دوباره رها شدند.
پیشتر از این نیز گزارش شده بود که نزدیک به ۱۲۰ سرباز امنیتی افغانستان در ولسوالی وردوج ولایت بدخشان در محاصره افراد گروه طالبان قرار گرفته‌اند و اگر کمک فوری به این نیروها نرسد امکان بروز یک «فاجعه انسانی» وجود دارد.
جاوید کوهستانی آگاه مسایل نظامی در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: بی‌توجهی، عدم مسوولیت‌پذیری مقامات عالی رتبۀ نظامی در نهادهای امنیتی افغانستان، فساد گسترده، ندانم کاری‌ها و عدم موجودیت مرکز واحد سوق و اداره از عواملی ناهم‌آهنگی و عدم مدیریت در نهادهای امنیتی افغانستان است.
آقای کوهستانی، برخورد غیر واقع‌بینانه و تبلیغات منفی در پیوند به وضعیت موجود افغانستان را از عوامل دیگر این ناهنجاری‌ها بیان می‌کند.
این آگاه نظامی تأکید می‌کند: «افرادی‌که آمده اند توانایی و ظرفیت رهبری در ارگان‌های امنیتی را ندارند. این افراد هم در سطح ولایات و هم در مرکز حضور دارند و ضعیف و ناتوان هستند و از عهدۀ مسوولیت‌ها به گونۀ لازم مطابق به احکام قانون بیرون آمده نمی‌توانند.»
آقای کوهستانی وجود اختلاف میان نهادهای امنیتی افغانستان را از عوامل دیگر بازدارنده برای دست‌آوردهای بیشتر دانسته می‌گوید: «زمانی‌که بالای پوسته‌های ارتش حمله شود، پولیس همکاری نمی‌کند و برعکس.»
او می‎گوید که افرادی در رأس نیروهای امنیتی قرار دارند که خانواده‌های‌شان در داخل کشور نیست و به این نسبت، علاقه‎یی به کار ندارند.
این آگاه نظامی گفت: «وضعیت موجود دیگر برای مردم افغانستان قابل قبول نیست و بالاگرفتن سطح تلفات و بی‌توجهی رهبری دولت، مردم افغانستان را وا می‌دارد تا فرزندان خود را در آینده در قوای مسلح افغانستان نفرستند. به این ترتیب، ما به‌طرف ضعف نیروهای مسلح در افغانستان می‌رویم؛ تلفات بیشتر شده و از این وضعیت دشمن استفادۀ زیاد می‌کند.»
آقای کوهستانی ضرورت جدی بازنگری در رهبری قوای مسلح افغانستان را مطرح کرده، می‌گوید: این بازنگری باید در سطوح مختلف نهادهای امنیتی افغانستان به میان آید و اگر رهبران دولت با دل‌سوزی عمل نکنند، در سال ۲۰۱۶ موقعیت ما بسیار تغییر خواهد کرد و در سال ۲۰۱۷ شاهد ناامنی بزرگ در افغانستان خواهیم بود.
در عین حال، غلام‌فاروق مجروح عضو مجلس نماینده‌گان می‌گوید: از زمانی‌که سیستم مجازات و مکافات در افغانستان رخت بر بست، وضعیت روز به‌روز بدتر شد.
او تسلیم‌شدن نیروهای امنیتی افغانستان به دشمن را ننگ تاریخی گفته، می‌افزاید: این وضعیت به عدم اراده برای تأمین امنیت در درون حکومت افغانستان بر می‌گردد.
آقای مجروح با اشاره به بدترشدن وضعیت امنیتی در ولایات شمال کشور می‌گوید: ادامۀ این وضعیت شمال افغانستان را به مرکز تروریسم مبدل خواهد کرد و آنگاه حکومت افغانستان توانایی مهار آن را نخواهد داشت.
این عضو مجلس خطاب به رهبران دولت وحدت ملی می‌گوید که در راهبرد امنیتی خود باید تجدید نظر کنند و تعریف واحدی از دوست و دشمن ارایه بدارند و قاطعیت خود را برای تأمین امنیت در افغانستان عملی سازند.
هم‌چنان، عبدالودود پیمان عضو دیگر مجلس نماینده‌گان می‌گوید: هیچ ارادۀ جنگ با طالب در درون حکومت افغانستان وجود ندارد و جنگ طالب را بیرونی نمی‌دانند و باور دارند که این جنگ قومی است و گویا بالای قومی ظلم شده است.
آقای پیمان می‌افزاید: دشمن هم در تلاش است تا اقوام افغانستان را به بهانه‌های مختلف درگیر بسازند تا در سایۀ اختلاف قومی، انسجام و حاکمیت افغانستان را زیر سوال ببرند.
او می‌گوید: ستون پنجم در سال‌های گذشته، در لایه‌های حکومت افغانستان به ویژه نهادهای امنیتی جا گرفته اند و همواره تلاش می‌کنند که تصمیم‌گیری‌ها را به نفع دشمن بکشانند.
این عضو مجلس تأکید می‌کند که اگر به نظامیان حق داده شود تا رهبری خود را انتخاب کنند، تصمیم‌گیری و کارکردها در این نهادها موثر خواهد شد.
این عضو مجلس تأکید می‌کند: دولت قصداً نظامیان را مانند رمۀ گوسفند به کشتارگاه می‌برد و ما هر روز شاهد جان باختن فرزندان صدیق این سرزمین هستیم.
او می‌گوید که افغانستان هزاران کدر نظامی دارد، اما دولت‌مردان هر روز دست آنان را از کار می‌گیرند و این کدرها «کیله‌فروش» و «پیاز فروش» می‌شوند و رهبران دولت چهره‌های ناشناس و بدون انگیزه را تلاش می‌کنند در رأس نهادهای امنیتی بنشانند.
در ماه‎های اخیر وضعیت امنیتی در شمال کشور به شدت وخیم شده است.
طالبان در برخی از ولسوالی‎های ولایت‎های بغلان، تخار، کندز و بدخشان مسلط شده اند. گسترش فعالیت طالبان در این مناطق نگرانی‎های زیادی را برانگیتخته است. پیشتر گزارش‎هایی به نشر رسید که پاکستان در تلاش است که مرکز تروریسم را از وزیرستان شمالی به شمال افغانستان انتقال دهد. این گزارش‎ها را برخی از تحلیلگران و منابع در گفت‎وگو با روزنامۀ ماندگار تأیید کردند.