گزارشگر:چهار شنبه 6 عقرب 1394 - ۰۵ عقرب ۱۳۹۴
بخش نخست
خانم «مارتا بک» نویسنده و روانشناس معروف، در مجله اپرا یکی از مجلات معروف امریکایی، از تجارب خود درباره چهگونهگی شاد زیستن و دید مثبت در زندهگی میگوید.
دنیای امروز، مکانی ترسناک و وحشتآور است. هر روز که از خواب برمیخیزیم با واقعیتهای ترسناک زمان خود روبهرو میشویم: تروریسم، سلاحهای کشتار جمعی، آلودهگی، خشونت داخلی، مجرمان روانی که کودکان را از داخل خانه و از رختخوابشان میدزدند. بیاییم با آنها روبهرو شویم. زندهگی بشر همواره پر از خطر و ذهن انسان پر از ترس ناشی از دانستن آنها بوده است. اما ما میتوانیم این عادت را در خود پرورش دهیم که توجهمان را به سوی چیزهایی معطوف کنیم که آرامش را به ما القا میکنند نه ترس را. در این مقاله خانم مارتا بک از تجارب شخصی خود گفته که شاید تعدادی از آنها با فرهنگ ما سنخیتی نداشته باشد، اما راهکارهای پیشنهادی ایشان برای خط مشی فکری هرکدام از ما میتواند مفید واقع شود. به این پیشنهادها توجه کنید:
از آنجایی که طبیعت من همیشه بین دو حالت عصبی و بدبین نوسان میکند، سعی کرده ام چیزهایی که من را نسبت به آینده، مثبت و خوشبین میکند، بنویسم. من این کار را هر روز میکنم:
مواردی که امروز به ذهن من رسیده، شاید به درد شما نخورد، اما شاید به شما ایدهیی بدهد که بتوانید فهرست خود را تهیه کنید. عمل ساده مثبت فکر کردن، شما را از محدوده ترس خارج کرده و وارد محدوده شکرگزاری میکند؛ عادتی که میتواند به کمک خوشبینی جایگزین اضطراب و تشویش شود. میبینید که با وجود تمام ترسها و وحشتهایی که ایجاد کردهایم، ما موجوداتی هستیم که همچنان رو به جلو حرکت میکنیم، جنبهها یا مناظر جدید را به شیوهیی نو میبینیم و از مسافرت هم لذت میبریم، پس به لذت بپیوندید. امروز لیستی سریع از ۱۰ موردِ امیدبخش تهیه کنید. فردا ده تای دیگر را بنویسید. بنابراین اگر به اندازهیی که به بدترینهای جهان خیره میشویم، به بهترینها هم نگاه بکنیم، زندگیمان را صرف لذت بردن از حال میکنیم و ناخودآگاه و پیوسته آیندهیی شاد را خلق میکنیم.
مورد اول: فمینیسم
درست است؛ آزادیِ زنان بسیار ناقص است. زنان هنوز دستمزد کمی دریافت میکنند، هنوز اذیت و آزارها را تحمل میکنند. هنوز برای پرورش کودکانشان ـ سختترین و مهمترین کار قابل تصور ـ بسیار کم از آنها تقدیر میشود. با وجود این، زن بودن در هیچ مکان یا زمانی نسبت به دنیای پیشرفته امروزی آسانتر نبوده است.
مورد دوم: یک پیاله قهوه با قیماق و بوره
بلی عجیب است که فهرست من از جنبشی اجتماعی و عظیم، به یک پیاله قهوه با مقدار زیادی قیماق و بوره پرش میکند. اما زمانی که چیزهای بزرگ، انرژی و مثبتاندیشی ما را پاره پاره میکنند، این چیزهای کوچک هستند که آنها را دوباره به حالت اول برمیگردانند. انقلابیهای صلحطلب، جهان را با تلاش زیاد و راحتی و آسایش کم، تغییر میدهند. امروز این گیلاس قهوه خوشی من است، مال شما چیست؟
منبع: www.seemorgh.com
Comments are closed.