شماری از جوانان بیکار دیروز (یک شنبه ۱۰ آبان) با راه‌پیمایی در مقابل وزارت کار و امور اجتماعی، دروازۀ این وزارت را بستند و گفتند، وزارتی که کار نکند، دروازه‌اش باید بسته شود.
این متعرضان با سردادن شعارهای «ما بیکاریم از دولتِ بیمار بیزاریم، عین و غین حیا کن ملت را رها کن»، خواستار ایجاد زمینه‌های شغلی برای شهروندان افغانستان شدند.
آنان می‌گویند که دروازۀ وزارت کار و امور اجتماعی را بسته و تا زمانی که به خواست‌های‌شان رسیده‌گی نشود؛ به هیچ یک از کارمندان این وزارت اجازۀ ورود به این وزارت‌خانه را نخواهند داد و شبانه روز در پشت درهای وزارت خواهند ماند.
اعضای جنبش علیه بیکاری می‌گویند که خواست اول آنان اشتغال‌زایی است که اولویت نخست دولت وحدت ملی اعلام شده بود و دولت مسوولیت دارد، زمینۀ اشتغال برای شهروندان افغانستان را فراهم سازد.
اعضای جنبش علیه بیکاری که از کارگزاران این راه‌پیمایی بودند، می‌گویند: تا زمانی که رهبران حکومت وحدت ملی به وعده‌های زمان کار و زارهای انتخاباتی‌شان عمل نکنند و زمینۀ کار را برای شهروندان مساعد نکنند، آنان به اعتراضات شان ادامه خواهند داد.
این معترضان گفتند که بیش از دو ماه می‌شود که اعضای جنبش ضد بیکاری در برابر درب شورای ملی در کابل خیمۀ تحصن برپا کرده اند، اما تا کنون هیچ نهادی به این خیمه حتا سری نزده و در زمینۀ تحقق خواسته‌های آنان نکوشیده است.
به‌باور این معترضان، دولت باید از معاشات بلند مقام‌های دولتی بکاهد و پول‌اش را در قسمت ایجاد فرصت‌های شغلی برای جوانان هزینه کند.
خواست دیگر معترضان این است که تمام کسانی که به‌سن بازنشسته‌گی رسیده‌ اند؛ بازنشسته شوند و تمام پست‌های خالی در نهادهای دولتی به‌منظور کاریابی و جلوگیری از فرار جوانان از افغانستان اعلام و افراد واجد شرایط در آن استخدام شوند.
بیکاران امروز تروریستان فردا
از سوی دیگر، شماری از سناتوران در مجلس سنا می‌گویند که عدم توجه دولت در محو بیکاری جوانان سبب شده که جوانان در زون جنوب شرق با طالبان یکجا شده و در برابر دولت سلاح بردارند.
به‌گزارش رسانه‌ها، بازمحمد زرمتی با اشاره به تشدید ناآرامی‌ها در ولایت‌های پکتیا و پکتیکا در زون جنوب شرق و عدم ارادۀ دولت در رفع بیکاری، جوانان به صفوف طالبان مسلح پیوسته اند.
آقای زرمتی افزود: «جوانان در پکتیا و پکتیکا به‌دلیل بیکاری با طالبان یکجا شده و در برابر دولت اسلحه برداشته اند».
به گفتۀ او، اشرف غنی به وعده‌های که در قسمت کاریابی به جوان داده بود عمل نکرد و جوانان یا به‌سوی اروپا رفتند؛ یا به‌صفوف طالبان پیوسته اند و یا هم به‌مواد مخدر معتاد شده اند.
سناتوران این دو ولایت هشدار می‌دهند، در صورتی که دولت به تأمین امنیت و رفع بیکاری جوانان توجه نکند، کابل نیز با تهدید جدی روبرو خواهد شد.
آنان تأکید دارند که حکومت پس از ایجاد فاجعه، با هزینۀ هنگفت برای علاج برمی‌خیزد.
این در حالی است به‌دلیل نبود زمینه‌های کاری، در این اواخر شمار زیادی از جوانان کشور از راه‌های غیر قانونی فرار کرده اند که از آن میان، شماری به‌سر منزل رسیده اند و شماری هم در آب‌ها غرق شده اند.