خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی فاش ساخت که اگرچه زمانی در افغانستان دریافت نامه‌های تهدیدآمیز از جانب مقام‌های طالبان مساوی با حکم اعدام بود اما با بالا گرفتن بحران اخیر مهاجرت در اروپا کسب و کار پر رونقی در افغانستان برای فروش این نامه‌های جعلی به افغان‌ها به منظور کسب پناهندگی در اروپا راه افتاده است.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، معمولا در سال‌های گذشته یادداشت‌های دست نویس هشدارآمیزی از جانب شبه نظامیان طالبان تحت عنوان عمارت اسلامی افغانستان به کسانی که آنها گمان می‌کردند با نیروهای امنیتی دولت جدید هستند یا با نیروهای ناتو همکاری کرده‌اند فرستاده می‌شد.
این شبه نظامیان در این نامه‌ها جرایم این افراد شناسایی شده را ذکر کرده و به آنها هشدار می‌دادند که یک کمیسیون نظامی قرار است از سوی این گروه درباره مجازات آنها تصمیم‌گیری کند.
معمولا در پایان همه این نامه‌ها شبه نظامیان طالبان به سبک مافیا هشدار می‌دادند: ما هیچ مسئولیتی را برای اتفاقاتی که در آینده رخ خواهد داد، قبول نمی‌کنیم.
اما امروزه طالبان اعلام کرده که تا حد زیادی از این اقدام خود دست برداشته است اما کسانی که در افغانستان نامه‌های تهدیدآمیز جعلی طالبان را به ده‌ها هزار پناهنده می‌فروشند، کسب و کار پر رونقی پیدا کرده‌اند.
جاعلان این نامه‌ها می‌گویند یک نامه تهدیدآمیز قانع کننده تا ۱۰۰۰ دالر می‌تواند به فروش برسد. یکی از این جاعلان به نام مکمل که ۳۵ سال دارد و تاکنون ۲۰ عدد از این نامه‌ها را جعل کرده و فروخته است، گفت: من به شخصه می‌گویم از بین این همه نامه‌های تهدیدآمیزی که افغان‌ها تلاش دارند به مقام‌های اروپا برای کسب پناهندگی ارایه دهند یک درصد واقعی بوده و ۹۹ درصد آنها جعلی هستند.
وی می‌گوید که جعل این نامه‌ها یک فرمول ساده دارد: متهم کردن خریدار به همکاری با دولت افغانستان یا نیروهای امریکایی و اضافه کردن لوگوی کپی شده طالبان به نامه.
وی اظهار کرد: تا به امروز من فقط یک نفر را می‌شناسم که یک نامه تهدیدآمیز واقعی از طالبان دریافت کرد. بقیه کسانی که دیدم نامه‌هایشان جعلی بود.
دولت افغانستان که مشکلات اقتصادی زیادی از جمله بیکاری ۲۴ درصدی در این کشور دارد، پیش‌بینی کرده تا پایان سال جاری میلادی ۱۶۰ هزار افغان برای کسب پناهندگی این کشور را ترک کنند. این تعداد چهار برابر بیشتر از آمار مربوط به ۲۰۱۳ است.
در همین حال دفتر فدرال امور مهاجرت و پناهندگان آلمان اعلام کرد که از این نامه‌ها آگاهی دارد اما هیچ آماری در خصوص آنها نگرفته است.
سوزان ایکمیر، سخنگوی این اداره گفت: از آنجا که چنین نامه‌هایی اسناد رسمی نیستند معمولا ارزش زیادی برای پناهندگی ندارند.