برگرفته از صفحۀ فیسبوک احمدولی مسعود
گاهـگاهـى با خود فکر می‌کردم که این داعش چه هـیولایى است که زور هـیچ قدرتى به آن نمی‌کشد. هـمه از این سر دنیا تا آن سر دنیا داد از جنایات آن می‌زنند، اما هـیچ کس نمی‌داند یا نمی‌گوید، این هـیولا کى است؟ در کجاست و از کجا آب می‌خورد؟
اگر مجاهـدین راه اسلام اند! ما خود تجربۀ برحق‌ترین جهـاد و صدیق‌ترین مجاهـدین را داریم که کوچکترین شباهـتى با اینان ندارند. افزون بر آن به خاطر ایجاد یک گروپ ٢٠ نفره، باید ماه‌هـا مى‌تپیدند تا مرمى و مهـمات و لباس و آذوقه و… تهـیه می‌شد تا اینکه آمادۀ پیکار می‌شد و در نهـایت اگر خدا توفیق می‌داد که یک پوستۀ حکومتى را تصرف می‌کردند.
اما این جهـادگران داعشى امروز، فقط طى مدت هـمین یکى دو سال، پناه به خدا عالمگیر شده اند و هـیچ کم و کسرى هـم ندارند، دقیقآ مثل برادران طالب‌شان که به یکباره‌گى سر برداشتند، ولایات را یکى بعد دیگرى اشغال کردند! و ١۴ سال تمام در مقابل ۴٠ کشور مقتدر جهـان ایستاده‌گى کردند! و اما پس از ١٨ سال از عمرشان هـیچ نفهـمی‌دند رهـبرشان کى بود؟ در کجا بود؟ چه رنگ داشت و بالاخره کى او را کشت….؟
تا اینکه قدرت‌هـایى به جان هـم افتادند و راز این هـمه معجزه‌هـا براى هـمه آفتابى شد.
بیش از این فقط نشانه‌گرفتن جوان و نیمچه جوان گمشده راه داعشى، طالبى و تروریست بچه‌هـاى میدانهـاى جنگ و انتحار و انفجار، ره بجایى نخواهـد برد. چون بیشترین این بخت برگشتگان جاهـل، نفس خود تروریزم نیستند، اینان تبعات تروریزم اند. خود تروریزم مانند اینان خون گرم، نا آگاه، احساساتى، کم عمق و بى برنامه نیستند که خود را به کشتن دهـند و نفهـمند براى چه یا کى هـمه روزه میمیرند.
خود تروریزم خونسرد است، بیدار است، عمیق است، برنامه دارد، از خود گذرى ندارد و دیوانه وار خود را به کشتن نمی‌دهـد.
نیمچه طالبان کندز و هـلمند و زابل و جلال آباد تبعات تروریزم اند. اما براى مبارزه علیه تروریزم، قطعآ باید سراغ خود تروریزم و تفکر ترور را گرفت.