۱- رسانه‌هاىِ آزاد باید از دایرۀ تلقینات و محدودیت‌هاىِ وضع شده توسط حلقات معین دولت، بیرون آیند.
حامدکرزى رییس‌جمهور پیشین، از همان آغاز کارش، و از استیج لویه جرگۀ اضطرارى، به تبریۀ طالبان پرداخت؛ چندان که واژۀ «طالبان» را از «زبان» رسانه‌ها برانداخت، و به جاى نام رسمىِ آنان، اصطلاح نامفهوم «دشمنان مردم افغانستان» را جاگزین ساخت.
باتوجه به این فرافگنى عامدانه، بر رسانه‌هاىِ آزاد است که حین ضرورتِ ذکر نام دهشت‌افگنان، نام طالبان را فراموش نکنند. چون هیچ واژه‌یى برابر با واژۀ «طالبان»، معرف اعمال آنان نمى‌تواند باشد.
۲- برخى از کارمندان عالى رتبۀ دولت پیشین، تعدادى از اعضاىِ شوراىِ ملى، و عده‌یى از -به اصطلاح- شخصیت‌هاىِ مستقل، با استفاده از سکوهاىِ دولتى و مایک‌هاىِ رسانه‌ها، به دفاع و توجیه اعمال طالبان مى‌پردازند؛ در حالی که خود -به تأسى از افکار و اعمال طالبانى- اعتقادى به آزادى بیان ندارند، از این حق، برضد منافع ملى استفاده مى‌کنند.
بر اتحادیه‌هاىِ خبرنگارى و فدراسیون‌هاىِ رسانه‌یى است که در کنار تحریم اخبار طالبان، به تحریم این دسته افراد نیز مبادرت نمایند.
۳- در حال حاضر شبکه‌هاىِ اجتماعى، عرصۀ وسیعی براى تبلیغات به نفع طالبان وسایر گروه‌هاىِ همسو با آنان است. تعدادى از ناشیان، متعصبین قومى، و اعضاىِ گروه طالبان و دیگر دسته‌هاىِ دهشت‌افگن،از این وسایل استفاده کرده، به سم‌پاشى و تخدیر افکارعامه -مخصوصاً- نسل جوان مى‌پردازند. اینان بر ماتم مردم افغانستان اظهار خوشى کرده، بر اشک‌ریزى و نوحه‌هاىِ زنان و کودکان ما شادى مى‌کنند.
شناسایى این عده (ولو که از نام‌هاىِ مستعار استفاده کنند)، امرِ دشواری نیست. رسانه‌ها، اینان را نیز در فهرست بالا شامل سازد؛ و بر حکومت است که اینان را تحت پیگرد قرار داده، دستگیر و مجازات کنند.
این نوع اقدامات -حتا در دموکراسى‌های بنام- امروزه امر متعارف است. زیرا این دسته افراد، در حکم راهنما و پیش قراول تروریست‌ها و انتحارى‌هاىِ طالبى عمل مى‌کنند.
۴- موضع‌گیرى‌هاى حکومت پیشین در قبال طالبان، مخصوصاً برادر خوانده شدن آنان از سوىِ حامد کرزى، دو دستگى ذهنى میان مردم افغانستان ایجاد کرده؛ دسته‌یى -ولو اندک- از آنان حمایه مى‌کند؛ در حالی که دستۀ دیگر -البته اکثریت مطلق مردم- آنان را (به اعتبار اعمال‌شان)، دشمن مى‌خوانند.
از آن‌جایی که ممکن نیست طالب -در عین حال- با بخشی از مردم افغانستان دوست، و با بخش دیگر دشمن باشد؛ دولت افغانستان مکلف است برائت خویش از طالبان را اعلان نموده، آنان را «دشمن» کافۀ مردم افغانستان بشناسد. در غیر این، تجزیۀ ذهنى کنونى، به شگاف عمیق اجتماعى- سیاسى منجر خواهد گردید.