بخش نخست/

چکیده
در عصرحاضر روند تغییرات‌ و تنوع‌ِ ابزار مورد استفاده‌ در جریان‌ زنده‌گی‌، هر روز بیشتر می‌شود. سرعت‌ تغییرات‌ و دگرگونی‌ به حدی‌ است‌ که‌ هیچ‌‌یک‌ از افراد بشر حتا‌ در یک‌قرن‌ گذشته‌ پیش‌‌بینی‌ چنین‌ تغییراتی‌ را نمی‌کرد. رقابت جهانی و تجارت رو به رشد جهانی در شرق و غرب، در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه، فضایی به شدت ناپایدار برای تمام کسب‌وکارها ایجاد کرده است. رهبری سنتی در هزارۀ سوم ادامۀ حیات نخواهد یافت. اغلب اقدامات تغییر، در عمل شکست خورده اند. تغییر استراتژی‌ها، ساختارها و سیستم‌ها کافی نیست. باید تفکری که این استراتژی‌ها و ساختارها را ایجاد می‌کند، تغییر داد. در این مقاله کوشش شده است که با استفاده از نظر صاحب‌نظران علم مدیریت، بحث رهبری تغییر مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه
دنیا به سرعت در حال تغییر است. در حالی که رقابت جنبۀ جهانی پیدا می‌کند، محیط نامطمین می‌شود. جهانی شدن یکی از مهم‌ترین تغییراتی است که در محیط خارج بیشتر شرکت‌ها رخ می‌دهد.
مقصود از جهانی شدن، پیدا کردن دیدگاه جدید یا نگرش دربارۀ روابط با سایر افراد در کشورهای دیگر و توجه کردن به دامنه، شکل، تعدد و پیچیده‌گی روابط سازمان‌هاست که در سراسر مرزهای بین‌المللی وجود دارد .
برای مقابله با این محیط نامطمین و تغییرات مستمر نیاز به افرادی در نقش رهبر به شدت احساس می‌شود. بدیهی است که رهبری سنتی در هزارۀ سوم ادامه حیات نخواهد یافت و جهان نیازمند رهبران تغییر است. رهبران تغییر برای تغییر ساخته شده اند. نقش رهبران در تغییر بسیار برجسته‌تر از آن است که تصور می‌شود. آن‌ها می‌توانند به انسان‌ها کمک کنند تا در بازی در شرایط نامطمین برنده شوند.
این رهبران هستند که با تفکرات منحصر به فرد خود، مزیت رقابتی را برای شرکت به ارمغان می‌آورند. رهبران در عصر جدید به عنوان معلم، طراح و خدمت‌گزار باید به‌طور مستمر تغییر یابند و هویت جدیدی از خود خلق کنند. آن‌ها باید بتوانند به سرعت خود را با شرایط جدید تطبیق داده، گذشتۀ خود را فراموش کنند و نقش‌ها و روابط جدیدی برای خود ترسیم سازند. آن‌ها باید بتوانند تیم‌های کاری و گروه‌های ذی‌نفع متفاوت را به کار گرفته و سبک‌های متفاوت مدیریتی را در آن واحد به کار گیرند .
تمرکز رهبران در عصر جدید بر دارایی‌های معنوی، طراحی آرمانی سازمانی و تغییرات سازمان خواهد بود. در دنیای پر تغییر آینده، رهبری به عنوان مهم‌ترین عنصر محیط کسب‌وکار ظاهر خواهد شد،‌ عرضۀ آن کم و مهم‌تر از هر چیز دیگر تلقی خواهد گردید. می‌توان نقش و خصوصیت اصلی یک رهبر را تربیت رهبران دیگر در سازمان و توسعۀ مدیریت برای ایجاد تغییرات در سازمان دانست .