هیچ یک از مقامات ارشد حکومتی در مراسم ختم قرآنِ کریم که به خاطر گرامی‌داشت از قربانیان رویداد سه شنبه هفته گذشته برگزار شده بود، شرکت نکرده‌اند.
شماری ازعالمان دین با بیان این مطلب می‌گویند: یکی از دلایل کمرنگ برگزارشدن مراسم ختم قرآن برای شهدای رویداد سه‌شنبه هفته گذشته، ترس عالمان دین از طالبان است.
به گفته آنان، طالبان در میان علمای دین نفوذ زیادی دارند و بعضی از مولوی‌های مساجد هستند که مخالفین را راضی نگه می‌دارند و به همین دلیل مراسم ختم قرآن کمرنگ برگزار شد.
با این حال، شماری از روزنامه نگاران با انتقاد از رسانه‌ها می‌گویند: رسانه‌ها باید با مردم که مخاطب اصلی آنان اند، غم شریکی کرده و عزای ملی را که روز جمعه اعلام شده بود، رعایت می‌کردند.
به باور آنان: اما شاید رعایت نکردن عزای ملی از سوی رسانه‌ها به خاطر ترس باشد، زیرا مسوولان رسانه‌ها فکر می‌کنند که اگر با مردم غم شریکی کنند، مورد حمله تروریستان قرار گیرند.
این واکنش‌ها پس از آن ابراز می‌شود که حکومت به منظور احترام به قربانیان حمله انتحاری هفته گذشته کابل، دو روز عزای عمومی اعلام کرده و رییس جمهوری غنی، دستور داده بود که جمعه سوم ثور(اردیبهشت) پرچم افغانستان در داخل و خارج کشور نیمه افراشته شود.
او از علمای سراسر کشور خواسته بود که به منظور ارج‌گزاری به جایگاه تمام قربانیان در کابل و ولایت‌ها پس از ادای نماز جمعه، مراسم ختم قرآن برگزار کرده و به ارواح قربانیان دعا کنند، اما ضمن اینکه مراسم ختم قرآن در مساجد بسیار کمرنگ، رسانه‌ها نیز توجه چندانی به آن نکردند .
مولوی حبیب‌الله حسام خطیب مسجد باغ بالا شهر کابل، دلیل کمرنگ بودن مراسم ختم قرآن برای شهدای سه‌شنبه هفته گذشته را فاصله کلان میان علما و حکومت می‌داند.
این عالم دین می‌گوید: فاصله میان عالمان دین و نظام حاکم سبب شده تا علمای دین فرمایشات رییس‌جمهور را اطاعت نکنند.
به گفته این عالم دین: مسله بسیار مهم دیگر اینکه علمای دین یک جریان بی‌دفاع هستند واز جریان‌های سیاسی می‌ترسند، بنابراین نمی‌توانند خود را به خطر بی‌اندازند.
مولوی حسام به این باوراست که طالبان در میان علمای دین نفوذ زیادی دارند و بعضی از مولوی‌های مساجد هستند که هم مخالفین را راضی نگهمیدارند و هم دولت را که این مساله تاثیر زیادی داشت.
مولوی حسام، دلیل دیگر کمرنگ بودن مراسم ختم قرآن را بی‌علاقه‌گی حکومت عنوان کرده گفت: زمانیکه حکومت بخواهد برنامه‌یی را توسط علمای دین اجرا کند، هم به دروازه آنان می‌رود، هم مکتوب ارسال می‌کند، هم پول می‌دهد و هم وزیر صاحب را به نزد آن می‌فرستد.
او تاکید کرد: زمانیکه بخواهند برای اجرایی برنامه‌ی ازعلمای دین تایید بگیرند، به درب آنان می‌رود و آنان را به میدان می‌کشاند، اما زمانیکه لازم نداند، به یک اعلامیه اکتفاء می‌کنند.
مولوی حسام با رد ادعا شماری از رسانه‌ها که گفته بودند مراسم فاتحه‌خوانی بسیار کمرنگ بوده گفت: اکثریت مساجد مراسم فاتحه‌خوانی و ختم قرآن داشتند و این طور نبوده که هیچ ختم قرآنی نشده است.
وی تصریح کرد: در کابل بیش از ۲۰۰۰ مسجد وجود دارد و رسانه‌ها ۵ تا ۱۰ مسجد معروف شهر را پوشش دادند، در حالیکه اکثریت مساجد شهر کابل دراین خصوص سخنرانی‌ها و مراسم فاتحه داشتند و به روح شهدای سه هفته گذشته دعا کردند.
صدیق‌الله توحیدی مسوول دیده‌بان رسانه‌های آزاد یا نی می‌گوید: تمام رسانه‌ها مسوول اند تا عزای ملی را که به دلیل آسیبی که به تعدادی زیادی از شهروندان رسیده باشد، رعایت کنند.
به باور او: رعایت نکردن عزای ملی از سوی شماری از رسانه‌ها که ممکن است به دلیل عدم ‌آگاهی آنان صورت گرفته باشد، فاصله میان شهروندان و رسانه‌ها را بیشتر می‌کند.
مسوول دیده‌بان رسانه‌های آزاد تاکید کرد: شاید شماری از رسانه‌ها گمان کنند که عزای ملی مربوط به سکتور خصوصی نمی‌شود و آن را رعایت نمی‌کنند و من این عملکرد رسانه‌ها و به خصوص رسانه‌های تصویری را یک عمل نادرست می‌دانم.
او می‌گوید: شاید هم رعایت نکردن عزای ملی از سوی رسانه‌ها به خاطر ترس باشد، زیرا مسوولان رسانه‌ها فکر کنند که اگر با مردم غم شریکی کنند، مورد حمله تروریستان قرار گیرند، درحالیکه همواره طالبان خبرنگاران را مورد حمله قرار داده اند.
توحیدی خطاب به رسانه‌ها گفت: زمانیکه دراثر یک رویداد از سوی حکومت عزای ملی اعلام می‌شود، رسانه‌ها که مخاطب اصلی آنان مردم هستند، خصوصاً رسانه‌های تصویری اخلاقاً به این مساله توجه کنند و خود را با خانواده‌های غم‌دیده شریک بدانند.
اما سیدمظفردره صوفی روزنامه نگارمی‌گوید: رسانه اخلاقاً ملزم هستند که با مردم همراه وهمگام باشند نه قانوناً؛ از سویی هم این گونه اعلامیه‌ها بیشتر جنبه سیاسی پیدا می کند تا یک فراخوان عمومی و قابل قبول برای همه‌گان.
او می‌افزاید: رعایت نکردن رسانه‌ها بیشتر برای مخالفت با اعلام حکومت است، زیرا رسانه‌ها می پرسند که اگر حکومت واقعا می خواهد خون مردم حفظ شود، پس باید به وظایف خود عمل کنند.
این روزنامه نگار تاکید کرد: بیش از یکسال است که وزارت دفاع ملی افغانستان و ریاست امنیت ملی با سرپرست اداره می شود؛ بنابراین اگر حکومت پای‌بند به حفظ خون مردم است، پس باید برای وزارت دفاع وزیر پیشنهاد کند.
سید محمد علی رضوانی روزنامه نگار می‌گوید: بدون شک عملکرد دیروز شماری از رسانه‌های تصویری در خصوص عزای ملی، دیدگاه منفعت طلبانه بود، اما حکومت در اجرای نادرست مراسم عزای ملی مقصر اصلی است.
به باور این روزنامه نگار: چون حکومت نسبت به این مساله بسیار سرد برخورد کرد؛ بنابراین رسانه‌ها هم این مساله را جدی نگرفتند که جای بس تاسف است.
وی تاکید کرد: عزای ملی یک امر ملی است و مسوولیت رسانه‌ها بود تا با رعایت این امر، با مردم غم شریکی کرده و با آنان همنوا می‌‎شدند، اما چون دولت دراین مساله جدی نبود، بنابراین رسانه‌ها به آن زیاد توجه نکردند.
به گفته او: باید مقامات ارشد حکومتی برای شرکت در ختم قرآن پیش قدم‌ می‌شدند و در عزای خانواده‌های داغ دیده خود را شریک می‌کردند؛ اما متاسفانه هیچ یک از مقامات حکومتی دراین مراسم شرکت نکرند.
در حمله روز سه‌شنبه هفته گذشته کابل ۶۴ نفر کشته و ۳۴۷ نفر نیز زخمی شدند. این حمله یکی از خونین‎ترین حملات گروه طالبان بود.
در ساعات اول روز سه شنبه دو مهاجم انتحاری ساختمان واحد محافظت از رجال برجسته مربوط اداره امنیت ملی افغانستان را هدف قرار دادند.