منبع: برگۀ فیسبوک احمدولی مسعود
طی یک‌صد سال اخیر، دلیل روشنِ تسلط گام به گامِ پاکستان بالای بخش‌هایی از خاک افغانستان، به قول آقای پهلوان، ایجاد ایدیولوژی تصنعی قومی اکثریت و اقلیت، پشتون و غیرپشتون می‌باشد.
پاکستان با این استراتیژی توسعه‌طلبانه توانست با عَلَم کردن یک قوم در مقابل سایر اقوام، بخش‌هایی از سرزمینِ ما را جدا سازد و لشکری جان‌فدا، ناآگاه و بی‌مزد نیز برای ادامۀ این نقشه همواره آماده داشته باشد.
امروزه پاکستان با همان راهکار قبلی اما مخلوطی از لشکر ایدیولوژیکِ قومی و مذهبی در بازی بسیار بسیار کلان در امتداد منافع استراتیژیک خود و بازیگران قدرتمند، نسبت به هر زمانِ دیگر موفق‌تر و سریع‌تر عمل ‌می‌نماید؛ چون رهبری حکومت موجود از گذشته‌ها درس نگرفته، آگاهانه (در محدودۀ آجندای شخصی) یا ناآگاهانه در راستای تحقق استراتیژی دیگران حرکت دارد.
تحرکات جاری جنگ و صلح در افغانستان بر مبنای همان استراتیژی همچنان جریان دارد و مهره‌های تشکیل‌دهـندۀ کنفدراسیون به همین منظور داخل صحنه ساخته می‌شوند.
با ادامۀ این وضعیت در افغانستان، دیری نخواهد پایید که بخش‌هایی از کشور در چارچوب سیاست تقابل شمال و جنوب با انتقال جنگ به شمال و تسلط بر جنوب، از بدنۀ کشور جدا خواهد گردید و این یک خیانت ملی و تاریخی است که بر گردن همین حکومت ماندگار می‌شود.
به رهبری حکومت هشدار باید داد که ادامۀ سیاست قومی، فقط به منافع پاکستان می‌انجامد نه قومی که تا هنوز قربانی و بازندۀ اصلی این سیاست بوده و می‌باشد.