در روزهایی که خبر از توافق با حکمتیار و احتمال آمدن او به کابل به گوش‌ها می‌رسد، نگرانی مردم از درگیری جنگ‌های جدید و مشکلات جدید اجتماعی، بیشتر شده است. چنانکه برخی از چهره‌هایی که گذشتۀ حزب اسلامی دارند، در این روزها به رخ مردم و آگاهان و روزنامه‌نگاران تیغ و دندان می‌کشند و حتا در رسانه‌ها می‌گویند کسانی که حرفی به آدرس آقای حکمتیار میزنند، باید به دادگاه کشانده شوند…. در عین حال برخی از ملاآمامانی که پیشینۀ حزبی اسلامی دارند نیز در برخی از ساحات در خطبه‌های نماز جمعه شان به تبلیغ افراطی گری پرداخته و جوانان را از پوشیدن لباس منظم پتلون منع کرده اند و نیز دیده شده است که برخی از افراد سیاسی مربوط به آقای حکمتیار در این روزها از زورگویی و رویارویی با رقیبان سیاسی شان سخن می‌گویند و به طعنه‌زنی‌ها رو آورده اند. بدون شک شاخۀ استخبارات پاکستان هم تلاش‌هایی را به هدف رو در رو ساختن مردم افغانستان در چنین شرایطی مساعد می‌سازد. پس می‌‍بینیم که هنوز آقای حکمتیار پا به میدان گذاشته است که برخی‌ها سر از پا نشناخته و وارد معرکه شده اند و با استفاده از ابزار صفحات اجتماعی و رسانه‌ها یاد‌آور خاطرات دهۀ هفتاد خورشیدی و جنایت‌هایی می‌شوند که توسط حزب اسلامی زیر امر آقای حکمتیارصورت می‌گرفت. برخی‌ها در ولایت‌های مختلف در تلاش دوباره زنده کردن نحله‌هایی از هوادارن پیشین آقای حکمتیار اند که نه گذشتۀ خوب دارند و نه هم آینده روشن؛ اما از هم اکنون زمینه را برای یک رویارویی دیگر با رقبای سیاسی شان فراهم می‌کنند. چنان به نظر میرسد که با آمدن اقای حکمتیار احتمال دارد تنش‎های تازه و هدفمندی زیر ریش امریکا و جامعه جهانی صورت بیگرد و یک بار دیگر فرصت و فضا را برای استبداد و اختناق فراهم سازد و دوباره پاتک‌سالاری و جزیه گرفتن‌ها آغاز شود و در ساحات مشخص توطیه‌ها و دسیسه‌های تازه شکل بیگرد.
بنابراین ما ضمن اینکه پیوستن آقای حکمتیار را به روند صلح و قرار گرفتن او را زیر سایه قانون اسیاسی، یک گام خوب تلقی نموده بر آن فال نیک می گیریم، باور داریم که آمدن آقای حکمتیار اگر به هدف صداقت و دلسوزی او به وطن نباشد، می‌تواند به یک فاجعۀ کلان تبدیل شود. بنابرین آقای حکمتیار که دیگر به یک شخصیت تاریخی تبدیل شده است، بداند که شرایط و زمان در این روزگار تغییر کرده و پدیده ها و مفاهیم هم عوض شده اند. مردم پیوستن حکمتیار به روند صلح را نشانه‌یی از پیوستن دیگر گروه‌ها و افراد مخالف مردم افغانستان می‌پندارند و انتظار دارند که آقای حکمتیار باید به عنوان یک شخصیت تاریخی با جرأت تمام از آنچه برجان مردم این کشور و جهاد مردم افغانستان کرد، پوزش بخواهد و در زیر سایۀ دولت وحدت ملی زنده‌گی مسالمت آمیز ش را پی بگیرد و برنامه سیاسی اش را از روش‌های مدنی عملی سازد. نشود که با آمدن او و رهایی او از فهرست سیاه و جان گرفتنش، یک بار دیگر افغانستان شاهد طعنه زنی‌های موافقان او شود و یک بار دیگر کشور به خصوص مناطقی مشخصی در این سرزمین وارد جنگ‌های خانمانسوز قومی و تنظیمی گردد. زیرا ین بیم وجود دارد که با آمدن آقای حکمتیار و امکاناتی که او باخود می‌آورد و در اختیارش قرار داده می‌شود، این امکان مساعد خواهد شد که برخی‌ها مست شوند و دست به تصفیه‌کاری‌ها و عقده‌گشایی‌های تاریخی بزنند و بار دیگر به انتقام‌جویی بپردازند و جنگ‌هایی را زیر سایه مشروعیت پیوستن حکمتیار به صلح، در برابر حریفان سیاسی شان راه اندزای کند. بنابرین دولت وحدت ملی باید از هم اکنون مواظب باشد تا با آمدن حکمتیار باید سلاح و جنگ افزارهایی که هواداران او دارند، طبق برنامه دی دی آر و دایاگ جمع آوری شوند. زیرا مسلح بودن برخی از هوادارن آقای حکمتیار می‌تواند با آمدن او به نفع کشور و مردم نباشد.