تصویب قانون تحصیلات عالی نظامی در مجلس نماینده‌گان با حفظ حق استفادۀ واژه‌های فارسی دانشگاه و دانشکده در کنار واژه‌های پوهنتون و پوهنزی گام بزرگی برای ارزش‌گذاری به عدالت است. مردم افغانستان در ده- پانزده سال گذشته و با به وجود آمدن دولت جدید، دست‌خوش بحران‌های تازه‌یی شده بودند که یکی آن بحث دانشگاه و دانشکده بود. هر بار مخالفت‌هایی از سوی حلقه‌های فاشیستی با این واژه‌ها صورت می‌گرفت. برای مدت‌های طولانی مجلس نمانیده‌گان هم در دام آن گرفتار شده بود. سال‌هاست که قانون تحصیلات عالی به همین دلیل به رای‌گیری گذاشته نشده است؛ اما به تازه‌گی قانون تحصیلات عالی نظامی با تعدیل یک ماده به هدف گنجانیدن واژه‌های دانشگاه و دانشکده، بعد از یک بحث نفس‌گیر، سرانجام دیروز به رای‌گیری گذاشته شد و با اکثریت آرا به تصویب رسید. این اقدام مجلس نماینده‌گان نشان داد که نماینده‌های مردم با درک اصل عدالت اجتماعی و احترام به زبان و فرهنگ ساکنان این سرمین، از مخالفت با واژه‌های دانشگاه و دانشکده دست کشیدند. این اقدام گامی در راستای تامین عدالت است. در حالی که می‌بینیم حلقه‌هایی مزد بگیر و تفرقه انداز بارها جدال‌هایی را بر سر واژه‌های دانشگاه و دانشکده خلق کردند و در آخرین مورد هم دیدیم که در ولایت هرات یک فرد با یک حلقۀ کوچک سبب از میان برداشتن و آتش زدن لوحه دانشگاه شد و تا حالا آن دانشگاه لوحۀ مناسبش را ندارد. در دولت آقای کرزی آقای کریم خرم کسانی را که واژه دانشگاه را به کار برده بودند، از کار برکنار و آنان را جریمه کرد و نیز کتاب حاوی مجموعه سخنان آقای کرزی سال‌ها از چاپ باز مانده بود آنهم به دلیل اینکه یک‌بار او واژۀ فارسی را به جای دری به کار برده بود. افغانستان در حالی این چنین تجربه‌ها را در بستر دمکوراتیک می‌پروراند که در غیر دمکراتیک‌ترین کشورها این تجربه‌ها وجود ندارد. زیرا بی‌توجهی به یک زبان و یک قوم و یک شخص پاسخ بالعکس را در پی دارد. منطقی که با دانشگاه مخالفت بورزد در واقع در برابر دانش و فهم قرار دارد. روزانه شاید همان چهره‌های مخالف دانشگاه‌، ده‌ها بار دانشمند بگویند و گاه و بیگاه و ایستگاه بگویند و از زایشگاه سخن به زبان آورند، پرورشگاه بگویند و لشکرگاه بگویند و ده‌ها کلمه دیگر که با گاه ختم می‌شود. اما وقتی پای دانشگاه به میان بیاید مرغ شان یک لنگ پیدا می‌کند. این وضعیت نشان از وجود شکل‌گیری جهل مرکب در میان آنانی است که احساس می‌کنند با این کار می‌توانند یک قوم را به دنبال خودشان بکشند؛ در حالی که نمی‌دانند امروزه فهم و درک مردم افغانستان در تعامل با پدیده‌ها تفاوت کرده است و با زرق اطلاعات غلط با آنان فقط می‌توانند مدتی مسآله خلق کنند. حالا با تصویب شدن قانون تحصیلات عالی نظامی و تصویب شدن واژۀ دانشگاه و دانشکده در کنار واژه‌های دوست‌داشتنی پوهنزی و پوهنتون، ما می‌توانیم به ساده‌گی سدهای راه برادری و برابری را برداریم. آنانی که دریک و نیم دهۀ گذشته ما را فقط بر سر واژه‌ها جنگاندند بفهمند که کارت‌های بازی پلیدشان تمام شده است و هیچ کس نمی‌تواند میان فارسی و پشتو در یک سرزمین و یک بستر واحد مشکل ایجاد کند. بنابراین خوب است که مجلس نماینده گان قانون تحصیلات عالی را هم به تصویب برسانند.