لطفاً خود را معرفی کنید؟
تمنا فروتن از ولایت پروان، عضو تیم ملی تکواندوی بانوان افغانستان هستم. نخستین بانوی مدال‌آور طلا از مسابقات برون‌مرزی. هم‌چنان دانشجوی طب در دانشگاه خصوصی افغان سویس.
چرا و با چه هدفی ورزش تکواندو را انتخاب کردید؟
پدرم علاقۀ زیادی به ورزش داشت، به همین دلیل مرا نیز به ورزش تشویق کرد، در کنار آن خودم نیز علاقه مندی زیادی به ورزش داشتم. بناٌ همین دو دلیل سبب شد تا ورزش را آغاز کنم. در سال ۲۰۰۸ رو به ورزش آوردم و در سال ۲۰۱۰ توانستم عضویت تیم ملی بانوان کشور را به‌دست آورم. هدفم از ورزش در نخست سلامتی خودم و در پهلوی آن افتخار آفرینی برای کشورم و به نمایش گذاشتن فرهنگ والای انسانی این سرزمین است.
ویژه گی های یک ورزشکار مدال آور از دید شما چیست؟
یک ورزشکار مدال آور در قدم نخست به خود اعتماد داشته باشد، سپس نقطه ضعف و قوت حریف خود را بشناسد و توانایی‌های او را دست کم نگیرد. قبل از آغاز مسابقه ذهن خود را آرام و هرگونه تشویش و نگرانی ذهنی را از خود دور کند، آن‌چه را باید بیندیشد شکست حریف باشد. همچنان عشق ورزیدن به رشتۀ ورزشی خود نیز از موارد بسیار مهمی است که هر ورزشکار باید به آن باور داشته باشد.
وقتی یک ورزشکار مدال به دست می‌آورد چه احساس می‌داشته باشد می‌خواهیم احساس واقعی که همان لحظه داشتید را برای خواننده‌گان ما بیان کنید؟
شاید احساس واقعی خود را نتوانم بیان کنم، چون در کلمات نمی گنجد، اما باید گفت که در آن لحظه آدم بیشتر امیدوار می‌گردد، اعتماد به نفس پیدا می‌کند، زمانی که سرود ملی کشور نواخته می‌شود و بیرق کشور میان سایر پرچم‌های جهان بلند می‌شود، از خوش‌حالی گریه ام می‌گیرد، احساس مسولیت بیشتر برای کشور و ورزش‌ام پیدا می‌شود.
دربارۀ دست‌آوردهای ورزشی‌تان بگوید، تا به‌حال چه دست آوردهای داشته‌اید؟
در سال ۲۰۱۰ توانستم عضویت تیم ملی بانوان کشور را به‌دست آورم، اولین مسابقه‌ام در سال ۲۰۱۲ در کشور ایران بود که توانستم مقام سوم و مدال برنز را از این مسابقات به‌دست آروم. دومین مسابقۀ برون مرزیم به کشور هندوستان بود که مدال طلا را نیز از این مسابفات نصیب شدم. همچنان یک ماه قبل از کشور تاجیکستان یک مدال طلا به دست‌آوردهایم اضافه شد. در تیم ملی کشور در وزن خود قهرمان هستم و سه مدال طلا از داخل کشور تا به حال به دست‌آورده‌ام. در مسابقاتی که میان باشگاه‌های داخل کشور برگذار می‌گردد، توانسته ام شانزده مدال به دست آورم.
نقش بانوان را در ورزش کشور چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ورزش احساس رضایت باطنی شخص را بالا می‌برد و در درمان بسیاری از بیماری‌های روانی و جسمی از جمله افسرده‌گی و اضطراب می‌تواند موثر باشد. اگر تمام بانوان کشور ورزش کنند، اما متأسفانه در افغانستان برای ورزش بانوان اهمیت بسیار کمی قایل می‌شوند که امیدوارم در آینده بتوانیم در این قسمت کاری برای بانوان کشورم کرده بتوانم.
حتماً گاهی خودتان را با دیگران مقایسه کرده‌اید، راز موفقیت‌تان را در چه می‌بینید؟
تمرین پیگیر، شوق و علاقه، تشویق فامیل، استادان و هموطنان همه باهم سبب شده‌اند تا من موفق عمل کنم.
آرزوی بزرگ شما چیست؟
به نظرم آرزوی بزرگ‌تر از این نخواهد باشد که برای کشور و مردمت از هر طریقی که باشد، افتخار بیافرینی و توانسته باشی اگر برای یک روز هم شده لبخندی بر لبان‌شان جاری کرده باشی. می‌خواهم ورزش را هم‌چنان به پیش ببرم و افتخار آفرینی کنم.
بانوان ورزشکار در افغانستان با چه چالش‌های مواجه‌اند؟
نخست و دردآور از همه این‌که در بسیاری موارد برای‌شان اجازۀ رفتن به باشگاه از سوی فامیل داده نمی‌شود که نباید به آن‌ها با دیدۀ تنگ‌نظرانه نگریسته شود. مکان ورزشی مناسب و معیاری در اختیار ندارند، به روحیۀ و انگیزۀ قوی مردمی نیامند هستند و باید به‌دست آوردهای‌شان ارج گذاشته شود.
پیام‌تان برای جوانان کشور چیست؟
جوانان باید اهداف مشخصی داشته باشند و برای به‌دست آوردن آن، از هیچ نوع سعی و تلاشی دریغ نورزند. از بانوان کشور خود خواهش‌مندم تا ورزش کنند به‌خاطر صحت و سلامتی خود و کشور خود.