مقام‌های کنونی و پیشینِ حکومت با گذاشتن اکلیل گل بر آرامگاه محمدظاهر شاه، از نهمین سال‌روز در گذشت او در کابل یادبود کردند.
در مراسم ویژه‌یی که روز پنجشنبه در کابل برگزار شده بود، رییس اجراییه گفت که محمدظاهر شاه در تاریخ افغانستان جایگاه ویژه‌یی دارد.
در همین حال، برخی‌از بسته‌گان محمدظاهرشاه می‌گویند که آخرین شاه افغانستان همواره بر پیشرفت و ثبات افغانستان می‌کوشید.
نه سال از آن روزی می‌گذرد که واپسین شاه افغانستان درگذشت و از او اکنون همچون «بابای ملت» یاد می‌شود.
عبدالله عبدالله، رییس اجراییه، گفت: «شاه پیشین در تاریخ افغانستان یک جایگاه خاص دارد.»
رییس اجراییه حکومت وحدت ملی افغانستان در این مراسم از ظاهرشاه به عنوان یک شخص «وطن دوست» و «صادق» یاد کرده می‌گوید که شاه سابق افغانستان حتا در دوران مهاجرت نیز در مورد آینده افغانستان فکر می‌کرد. وی تاکید کرد که ظاهرشاه در دوران حاکمیت خود بنیادهای زیادی در افغانستان بجا گذاشت.
رییس اجراییه حکومت وحدت ملی افغانستان گفت: «دوره حاکمیت اعلی‌حضرت بابای ملت، در تاریخ افغانستان یک دوره طلایی و آرام بود.»
عبدالله عبدلله می‌گوید که ظاهرشاه از مهاجرت با «عزت و با افتخار» به کشور برگشت و به عنوان یک شخصیت قابل قدر مورد احترام مردم قرار گرفت.
باور‌ها بر این هستند، روزگاری را که افغانستان در آن زمان پشت سر می‌گذشتاند، از رهگذر امنیتی آسوده‌تر از اکنون بود.
سید مخدوم رهین، وزیر پیشین اطلاعات و فرهنگ، اظهار داشت: «او همواره بر آسوده‌گی مردم تأکید داشت و تلاش می‌کرد که خودش را درگیر سیاست‌های پیچیده نسازد.»
همچنین محمدحنیف اتمر مشاور امنیت ملی اشرف‌غنی رییس جمهور افغانستان نیز، در پیامی از ظاهرشاه به عنوان یک شخص «صلح دوست» یاد کرده می‌گوید که حکومت افغانستان مسوولیت دارد تا به تمام «آرمان‌های» شاه سابق رسیدگی کند. در این مراسم برخی شخصیت‌های سیاسی از جمله حامد کرزی رییس جمهوری پیشین و احمد ولی مسعود رییس عمومی بیناد شهید مسعود نیز اشتراک کرده بود.
اما باور‌هایی هم وجود دارند که در آن ۴۰ سال افغانستان از رهگذر اقتصادی و سیاسی به پیشرفت‌هایی دست نیافت و در «رکود» به‌سر می‌برد.
با این همه، در مادۀ ۱۵۸ قانون اساسی افغانستان برای ظاهرشاه، لقب «بابای ملت» داده شده‌است که «با رعایت احکام این قانون اساسی مادام‌الحیات برای ایشان محفوظ می‌باشد.»
محمدظاهر شاه از سال ۱۳۱۲ هجری خورشیدی تا ۱۳۴۲ هجری خورشیدی به‌حیث شاه افغانستان «پادشاهی» کرد و در اول اسد سال ۱۳۸۷ هجری خورشیدی در کابل در گذشت.