احمد ولی مسعود، رییس عمومی بنیاد شهید مسعود می‌گوید که در دو سال گذشته هیچ یک از مواد عمده توافق‌نمامه سیاسی عملی نشده است.
آقای مسعود دیروز (دوشنبه، ۵ میزان) در یک نشست خبری در کابل گفت که پس از گذشت دوسال از ایجاد دولت وحدت ملی، وضعیت بحرانی‌تر گردیده، امنیت‌ بدتر شده و هزارها جوان با مفکوره مجبور به ترک وطن شده‌اند و صدها تن دیگر در بیکاری به سر می‌برند و فساد سیستماتیک در نهادهای دولتی جریان دارد.
به گفته او: در دو سال گذشته هیچ یک از مواد عمده توافق‌نامه سیاسی از جمله اصلاح نظام انتخاباتی، توزیع تذکره‌های برقی و برگزاری لویه جرگه که خواست‌های مردم افغانستان بود، عملی نشده است.
وی تأکید کرد: ما مدت زیادی منتظر بودیم تا دولت وحدت ملی به این خواست‌های مردم پاسخ مثبت دهد؛ اما متأسفانه نه تنها پاسخی داده نشد، بل دولت وحدت ملی نتوانست از بن‌بست درونی خود پا بیرون بگذارد و مشکلات درون‌حکومتی را حل کند. او گفت که ایتلاف دو رهبر مأموریتی و به خاطر تقسیم قدرت بوده است.
او تصریح کرد: اکنون در دوساله‌گی حکومت وحدت ملی تأکید ما این است که توافقنامه امضاشده میان دو تیم که در حقیقت سند مشروعیت دولت وحدت ملی است و غیر از این سند، اسناد دیگری وجود ندارد، هرچه زودتر عملی شود؛ اما در حال حاضر به دلیل عملی نشدن توافق‌نامه سیاسی، دولت وحدت ملی نه مبنای مشروعیت دارد و نه مبنای قانونی.
وی افزود: اگر بعد از این یک مبنای قانونی برای دولت وحدت ملی ایجاد نکنیم، بدون شک نظام به شکل گذشته باقی نمی‌ماند؛ بنابراین ما در صدد پیدا کردن یک راه حل هستیم.
او افزود: ما با سایر گروه‌های داخلی مشوره می‌کنیم و مشوره ما ادامه دارد و امیدوار هستیم در تفاهم با آنان به نتیجه رسیده و بتوانیم یک فراخوان ملی را به مردم افغانستان اعلام کنیم؛ زیرا نباید در شرایط حساس کنونی بی‌تفاوت بود.
وی اضافه کرد: ما به نماینده گی جمعی از شخصیت‌های فعال در عرصه سیاست و اجتماع، طی سالیان متمادی تحت نام آجندای ملی و به منظور ایجاد تفاهم، وحدت، همدلی و گسترش فرهنگ گفتمان ملی در جهت برقراری صلح پایدار تلاش کرده‌ایم. اکنون بنابر وضعیت بحرانی کشور آمده‌ایم تا صدای مردم را بلند نموده و برای بهبود اوضاع رو به بحران، نگرانی‌های روز افزون مردم و اندیشه خود را پیرامون وضعیت موجود با مردم شریک سازیم.
به گفته او: ضرورت ایجاد دولت وحدت ملی، طرحی بود که از دل آجندای ملی که سال‌ها قبل، ارایه نموده بودیم، بیرون شده بود که متاسفانه مورد قبول دو کاندید پیشتاز قرار نگرفت؛ اما سر انجام هر دو کاندید نسخۀ حکومت وحدت ملی را در قالب یک توافقنامه که با میانجیگری آقای جان کری پیشنهاد گردیده بود، قبول نمودند و مردم افغانستان نیز به رغم آگاهی از تقلب گسترده در شمارش آرای خود، به توافقنامه که تضمین جهانی داشت، تمکین نمودند.
او همچنان گفت: تقلب سازمان یافته و دولتی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۳ سبب شد تا رای مردم باطل شود، بنابراین حکومت وحدت ملی بر اساس توافق‌نامه سیاسی شکل گرفت و مبنای این حکومت همان توافق‌نامه سیاسی است و اکنون اگر هر یکی از دو رییس از نظام خارج شوند، دومی به صورت اتوماتیک از نظام خارج می‌شود؛ زیرا سهم هر دو مساوی و ۵۰/۵۰ است.
او تأکید کرد: ممکن نیست که یک رهبر برای مشروعیت خود به قانون اساسی پناه ببرد و دومی به توافق‌نامه سیاسی، زیرا هردو مشروعیت‌شان را از توافق‌نامه سیاسی گرفته‌اند و نبود یکی از رهبران، کنار رفتن رهبر دومی را به طور خودکار ممکن می‌سازد.
رییس بنیاد شهید مسعودگفت: ما طرفدار نظام‌سازی هستیم و نظام باید سرجای خود باقی بماند؛ اما نظام‌سازی به این معنا نیست که در گروی چند شخص و یا یک گروه باشد.
رییس عمومی بنیاد شهید مسعود با اشاره به نگرانی‌های عمومی گفت: فقر در حال افزایش است، اقتصاد با رکود مواجه است و فرار سرمایه به اوج خود رسیده و این وضعیت سبب انتقاد مردم از ما شده است که چرا ما فقط به نوشتن بسنده می‌کنیم و رد عمل نمی‌شویم.
مسعود تأکید کرد: انتقاداتی وجود داشته نسبت به ما که شاید به دلیل داشتن رفقایی در دولت هیچ اقدامی نمی‌کنیم؛ اما ما در ۱۵ سال گذشته ثابت کردیم که به خاطر منافع ملی همواره به اصول خود ثابت هستیم و اکنون نیز آماده هستیم تا در این وضعیت نگران‌کننده وارد عمل شده و با مردم همکاری کنیم.

امضا توافق‌نامه با حکمتیار
مسعود، در مورد امضا توافق‌نامه با حکمتیار گفت: بدون شک ما موافق گفت‌وگوهای صلح هستیم؛ اما صلح واقعی نه اینکه در ۱۵ سال گذشته به نام گفت‌وگوهای صلح میلیون‌ها دالر از جیب ملت به مصرف رسید و صدها قربانی دادیم و وقت مردم ضایع شد؛ ولی متاسفانه نتیجه آن تاکنون صفر بوده است.
او تاکید کرد: تجربه ۱۵ سال گذشته نشان می‌دهد که صلح ما یا تجارتی بوده و یا هم استخباراتی و سیاسی؛ صلحِ به معنای واقعی که مردم را به عدالت اجتماعی و توازن قومی برساند، وجود نداشته؛ بنابراین توافق‌نامه امضا شده یک ایتلاف بیش نیست.
او افزود: در حقیقت توافقنامه امضا شده در مورد صلح بیشتر شبیه یک ایتلاف است نه صلح؛ زیرا صلح به معنای واقعی آن رسیدن مردم به عدالت اجتماعی است.
او می‌گوید: زمانی‌که ما یک تعریف مشخص از دوست و دشمن نداشته باشیم و تعریف روشن از صلح نداشته باشیم، چطور ممکن است که به صلح واقعی دست پیدا کنیم؟
آقای مسعود با اشاره به اظهارات اخیر حامد کرزی رییس جمهور پیشین گفت: جای تأسف است که به نام آوردن دموکراسی آمدیم و دنیا هم ما را حمایت کرد؛ اما یک شخصیت کلان سیاسی بخواهد توجیه کند به نام این‌که طالبان هم افغان اند و حق دارند بخشی از خاک افغانستان را در اختیار داشته باشند؛ پس تفاوت میان دولت و مخالفین مسلح، مردم و تروریستان چه می‌شود؟
مبارزه با فساد اداری
احمد ولی مسعود درباره مبارزه حکومت با فساد اداری گفت: در ۱۵ سال گذشته همواره مساله مبارزه با فساد اداری مطرح بوده است؛ اما با گذشت هر روز فساد بیشتر شد، دلیل آن هم بسیار واضح و روشن است: اراده‌‌یی برای مبارزه با فساد وجود ندارد.
او تاکید کرد: زمانی‌که رهبری دولت اراده‌یی برای مبارزه با فساد نداشته باشد و کسانی‌که در انتخابات تقلبات گسترده را انجام دادند و سرنوشت کشور را به بی‌راهه کشانیدند را محاکمه نکند، مشاورین کلان که فساد پیشه هستند را از کنار خود دور نکند و شماری از فسادپیشه‌گان را به بیرون از کشور از چشم مردم دور نسازد، مردم چطور اعتماد کنند که دولت اراده برای مبارزه با فساد دارد؟
وی همچنان افزود: اگر دولت به راستی نیت مبارزه با فساد را دارد، پس باید مبارزه با فساد را از درون دولت آغاز کند، زیرا فساد سازمان‌یافته و سیستماتیک از درون حکومت به جامعه نشئت کرده است.
احمدولی مسعود این سخنان را در حالی ابراز کرد که اختلاف رهبران حکومت بر سر اجرایی ساختن مواد توافق نامه سیاسی بالا گرفته است.