در نخست می‌خواهیم معرفی کاملی از شما داشته باشیم.
نثار احمد وطن‌دوست، زادۀ ولایت کاپیسا و یکی از ورزشکاران رشتۀ کماندو و مبارزات تن‌به‌تن هستم. از نُه‌ساله‌گی ورزش را آغاز کردم و در کُل ۱۷ سال می‌شود که در رشته‌های مختلف ورزش می‌کنم.
مبارزات تن‌یه‌تن چه نوع ورزشی است؟
مبارزات تن‌به‌تن، رشته‌یی است که بیشتر بُعد نظامی دارد و مسابقات آن نیز تنها در بخش‌های نظامی و ارتش برگزار می‌گردد. این رشته یکی از خطرناک‌ترین ورزش‌های جهان نیز به حساب می‌آید.
کدام رشته‌های ورزشی را تا به حال تجربه کرده‌اید و چه دستاوردهایی دارید؟
در چندین رشتۀ ورزشی به ورزش پرداخته‌ام، از جمله کاراته، کانکفو، مشت‌زنی، کیک بکس و پهلوانی که اولین رشتۀ ورزشی‌ام کاراته بود است. من برای تحصیل به کشور امریکا در بخش کماندوی نظامی هم رفته‌ام و مدت ۵ سال ورزش‌های موی‌تای و جوجیت‌سو تمرین کرده‌ام –جوجیت‌سو رشته‌یی علمی و تخنیکی است که فلسۀ وجودی آن این است که بربنیاد علم و تخنیک، یک انسان لاغراندام و ضعیف می‌تواند، قومی‌ترین انسان را شکست دهد-. در نخستین مسابقۀ خارجی‌ام در مسابقات تن‌به‌تن یا «تکنیک کماندویی ۳۶۰ مرتبه‌یی» اشتراک کردم و در بین ۱۲۰ کشور در بخش مشت‌زنی، بهتری مشت‌زن شناخته شدم و ستارۀ نقره را به‌دست آوردم. یک ستارۀ طلا از مسابقات موی‌تای دارم، چهار ریکارد از مسابقات کماندویی در بخش عبور از دریا، عبور از بحیرۀ کوچک و گِل آب دارم که در این مسابقات بهترین مر ورزشکار شناخته شدم، قابل یادآوری است که در این مسابقات، گاهی افراد کماندویی یا غرق می‌شوند و یا هم ناپدید!
۳۶ کپ قهرمانی در رشته‌های ورزشی کماندویی به‌نام ارتش و مردم افغانستان در دانشگاه نظامی ایالات متحدۀ امریکا از آدرس من ثبت است. در رشتۀ مبارزات آزاد که در یکی از کمپ‌های امریکایی در کشور برگزار گردیده بود، دو مسابقه داشتم که در هردو مسابقه توانستم دو حریف امریکایی‌ام را شکست داده دو کمر بند قهرمانی را از آن خود کنم.
زمانی که مصروف تحصیل در ایالات متحدۀ امریکا بودم، پنج ورزشکار قطعۀ ویژۀ پولند نیز همراه با ما بودند، برای هر پنجش چالش دادم که حاضرم با آن‌ها وارد رینگ شوم، خوش‌بختانه هر پنج ورزشکار را شکست دادم و این امر سبب شد که وزیر دفاع کشور پولند شخصاً از من درخواست دیدن کند و از من ستایش و قدردانی نیز کرد.
در مسابقات ورزش‌های پنج‌گانه نیز اشتراک داشتیم. ورزش‌های پنج‌گانۀ مدرن به یک پیکار ورزشیی گفته می‌شود که در آن، پنج مرحله از پنج رشته ورزشی انجام می‌گردد. این پنج مرحله عبارت‌اند از شمشیربازی اِپِه، تیراندازی با تفنگ‌چه، شنای آزادِ ۲۰۰ متر، پرش با اسب و دو صحرانوردی ۳ کیلومتر. من در رشته‌های شنای آزاد، تیراندازی با تفنگچه و ۲۰۰ متر اشتراک کردم که مقام اول و جایزۀ بهترین مرد کماندو را از این بازی‌ها به دست آوردم.
بلاخره آخرین مسابقه‌هایم در رشته‌های مشت‌زنی، جوجیت‌سو، پهلوانی و شنا در سال ۲۰۱۵ بود که در تمام این رشته‌ها دست آوردهای خوبی داشتم که برجسته‌ترین‌شان یک کپ از ایالات متحدۀ امریکا به نام ارتش ملی افغانستان است.
خوب است اندکی در مورد دستاوردهای داخلی‌تان نیز بدانیم.
در داخل کشور مسابقات زیادی داشته‌ام، از جمله در رشته‌های کاراته، ووشو، کانفو، شنا و جیمناستیک. من نخستین ورزشکاری هستم که با یک چالش یا –چلینچ- مسیر کابل الی کاپیسا را بدون وقفه در هشت ساعت طی کرده‌ام. از تیم ملی ارتش کشور پنچ مدال طلا و سه مدال نقره شامل دست آوردهای است و در کُل ۴۰ مدال شامل طلا و نقره در بخش‌های مختلف ورزشی کسب کرده‌ام.
در مورد تحصیلات و آموزش‌های‌تان هم برای خواننده‌گان روزنامۀمان بگوید.
بعد از تمام کردن دورۀ دبیرستان، برای ادامۀ تحصیل به کشور امریکا رفتم، آن‌جا در بخش نظامی در معتبرترین دانشکاه نظامی ایالات متحدۀ امریکا برای ۵ سال تحصیل کردم. بعداً وارد انستیتیوت زبان‌های این کشور شدم و از این انستیتوت، کارشناسی ارشد به دست آوردم. فعلاٌ در ارتش ملی افغانستان شامل خدمت هستم.
دریافت‌تان چیست، چه‌چیزی شما را در به دست آوردن آرزوهای‌تان انگیزه داد و کمک کرد؟
باور من این است که هرکاری دُشوار است، اما ناممکن نیست. همیشه تلاش کرده‌ام تا با برنامه و با تقسیم اوقات باشم. با توکل به خدا، صداقت، پشتِ‌کار و اعتماد به نفس، وارد میدان شده‌ام. چیزی که فراموشم نشود، این‌که حمایت خانواده به‌ویژه برادر بزرگم –نور احمد شمال- یکی از قوی‌ترین نیرویی بوده که مرا به ورزش و تحصیل انگیزه داده است.
پیام‌تان برای جوانان و ورزشکاران چیست؟
همیشه گفته شده که جوانان ستون فقرات جامعه‌اند، این حرف کاملاً دقیق است؛ آینده‌سازان این کشور جوانان هستند، باید تلاش شود تا میراث خوب و نیک از خود به نسل‌های بعدی‌مان به‌جا بگذاریم، آیندۀ خوب با آموزش و پرورش و ورزش میسر است، بناٌ جوانان مسوولیت دارند تا امانت و وظیفه‌یی که به عهدۀشان سپرده شده است را با امانت‌داری تمام به نسل‌های بعدی پیشکش کنند.