۱ بنیاد قومگرایی در بن گذاشته شد.
۲- حتی تکت های انتخاباتی بر اساس قوم ساخته و به مبارزه می بردازند
. ۳- قومگرایی یک حقیقت تلخ و بد افغانستان است و ما همه در آن شریک هستیم.
۴- بحث های قومگرایی کاملن علنی است، از خانه گرفته تا دفتر و مجالس دولتی.
۵- وقتی یک هزاره مکتب می رود، دیگر اقوام وارخطا می شوند که هله هزاره مکتب رفت و ادارات را به دست می گیرد.
۶- ما همه بیمار هستیم و حکومت ها بر اساس همین بیماری ها ساخته می شوند.
۷- آرا بر اساس قوم به کار برده شده اند. آرای اساسی همه قومی اند
. ۸ پایان دادن به این وضعیت یک مفکوره ملی نیاز دارد که در حکومت کنونی ظرفیت آن وجود ندارد .
۹- لنگی پوشاک مشترک همه اقوام است. کندهار طرز لنگی خودش را دارد، شینوار، ازبیک، تاجیک، مومند و احمدزی طرز جداگانه‌ای برای بستن لنگی دارند. اشرف غنی حتی لنگی‌اش را به شیوۀ احمدزی ها می بندد. او در حد بسیار کوچک خود را پاین آرده است.
۱۰ اشرف غنی تا زمانی که از نام احمدزی می توانست استفاده کرد، اما بعدش وقتی دید دیگر چلش ندارد، تخلص قومی اش را حذف کرد.