شماری از باشنده‌گان جوزجان از نبود دکتران زن در برخی ولسوالی‌های این ولایت شکایت دارند.
این باشنده‌گان جوزجان می‌گویند، به دلیل نبود دکتران زن در برخی از ولسوالی‌های این ولایت، ناگزیرند برای درمان از یک ولسوالی به دیگر ولسوالی و یا به مرکز این ولایت بروند. به گفتۀ آنان به همین خاطر برخی بیماران در میان راه جان‌های‌شان را از دست می‌دهند.
برخی از باشنده‌گان ولسوالی‌های دوردست جوزجان که برای درمان بیماران‌شان به مرکزهای درمانی ولسوالی‌های مِنگجِیک و قوش‌تپه آمده‌اند به سلام‌وطندار می‌گویند، نبود دکتران زن در مناطق‌شان سبب شده تا آنان با پیمودن فاصلۀ زیاد برای درمان به این ولسوالی‌ها بیایند.
به گفتۀ آنان، زنان باردار با مشکلات بیشتری روبه‌رو اند و برخی آنان برای آمدن به این ولسوالی‌ها توانایی پرداختن کرایۀ موتر را ندارند.
این باشنده‌گان از دولت می‌خواهند تا در مناطق‌شان دکتران زن را بفرستد.
دکتر فریدون حبیب، رییس صحت عامۀ جوزجان، نبود دکتران زن در ولسوالی‌های دوردست این ولایت را می‌پذیرد،‌ اما می‌گوید، در برخی ولسوالی‌ها به دلیل ناامنی‌ها دکتران زن حاضر به انجام وظیفه نمی‌شوند.
آقای حبیب می‌گوید، تلاش دارند تا به زودی شماری از دکتران زن، قابله‌ها و پرستاران را با معاش هنگفت برای عرضۀ خدمات صحی به این ولسوالی‌ها بفرستند.
ولایت جوزجان ۱۱ ولسوالی دارد که از این میان گفته می‌شود در ولسوالی‌های قرقین، خانقاه، مَردیان، خماب، خواجه‌دوکوه و فیض‌آباد جوزجان دکتران زن وجود ندارند و باشنده‎گان این ولسوالی‌ها برای درمان بیماران‌شان با دشواری‌های زیادی روبه‌رو اند.